Eén politiereglement, één stad?

Twee jaar is er gewerkt aan het zogenaamde ‘gemeenschappelijk algemeen politiereglement voor alle 19 Brusselse gemeenten’. Dit nieuwe reglement, dat op 1 april 2020 van kracht gaat, is op zich een goede zaak. Men zou het als een stap kunnen beschouwen in de eenmaking van de 19 gemeenten en de 6 politiezones van Brussel, of niet?

Achterkamertjes

Door de (vermaledijde) Zesde Staatshervorming heeft het Brussels Gewest een aantal veiligheidsbevoegdheden gekregen. Zo moet de minister-president ‘een harmoniserende tekst voor de politiereglementen voorstellen’. Maar dit nieuwe politiereglement is helemaal niet tot stand gekomen onder auspiciën van de minister-president. Het was de Conferentie van Brusselse Burgemeesters die dit reglement op een blauwe maandag heeft voorgesteld. Deze zogenaamde ‘schaduwregering’ is geen wettelijke instelling en heeft bijgevolg geen transparantieverplichtingen, noch inspraak.

Nu zweeft het reglement dus ergens tussen de 19 gemeenten en het Gewest en is er geen uniforme controle. Indien de minister-president het effectief zou hebben vormgegeven conform de wet, zou het reglement op het niveau van het Gewest bestaan en zou het Brussels Parlement dus inspraak en controle verkrijgen. Dat is duidelijk buiten de schimmige achterkamertjes van de Brusselse politiek gerekend.

Gemiste kans

Nu goed, kan u denken, we hebben tenminste één politiereglement voor heel Brussel. Niet dus. Er staat geen woord in over de coördinatie, laat staan de eenmaking van de zes politiezones. Ook hebben de 19 gemeenten en 6 politiezones nog steeds de mogelijkheid om af te wijken van de gemeenschappelijke bepalingen. Zo is de regeling voor GAS-boetes nog steeds verschillend afhankelijk van in welke gemeente men is.

Ook prostitutie, bedelarij en een alcoholverbod zoals in de voetgangerszone,… zijn allemaal zaken die niet worden geregeld in dit reglement en waar de gemeenten dus (kunnen) optreden. ‘verkoopinzamelingen en verkoop zoals leuren (sic) zijn verboden behoudens toelating’, net zoals ‘waarzeggerij’ en ‘loterij- of kansspelen’. Bedelen met kinderen kan helaas wel nog, een gemiste kans.

Goed geprobeerd

Tot slot staat het reglement vol slordigheden en oubollig taalgebruik. Zo heeft men het over ‘openbare reinheid en volksgezondheid’, de ‘algemene gezondheidsstaat van gebouwen en terreinen’ en worden zinnen halverwege afgebroken en woorden nodeloos gesplitst. De Nederlandstalige versie lijkt zo op een flauw afkooksel van het Franse origineel. Kortom, berichtje aan alle burgemeesters van heel Brussel: goed geprobeerd!