Dit weekend ging ik in Vorst en Sint-Gillis twee keer binnen in een café en restaurant. Tot mijn verbazing werd me niet één keer om mijn covid-pass gevraagd. Het tonen daarvan in Brussel is sinds vorige vrijdag officieel van kracht. Het leek er heel erg op dat men er van uit ging dat het zo een vaart niet zou lopen met controles.

Die zouden er nochtans wel zijn, had Vincent de Wolf, burgemeester van Etterbeek in naam van zijn collega’s gezegd. En de boetes zijn niet min, waarschuwde hij : 2500 euro voor de uitbaters en 500 euro voor een gast die zich niet wou laten controleren.

Gedoogperiode

Maar weer maakten de Brusselse bestuurders de fout die politici absoluut niet mogen maken als ze overtuigd zijn dat een op het eerste zicht onpopulaire maatregel moet ingevoerd worden : ze hadden het over een gedoogperiode.

Dat is zowat hetzelfde als een minister die zijn eigen discours ondermijnt met een knipoog.

Als in Frankrijk de covidpass in de horeca werd verplicht, was die meteen van kracht en gebeurden controles zonder mededogen. Met als resultaat dat velen zich meteen lieten vaccineren en dat iedereen zich zonder problemen aan de nieuwe regel onderwierp. Ik zag zelf deze zomer in Frankrijk hoe snel je het normaal gaat vinden om de applicatie op je telefoon te tonen, zelfs als je buiten op een terras zit.

Zwans

Maar in Brussel is er weer enige zwans mee gemoeid : het is niet duidelijk vanaf wanneer er gaat gecontroleerd worden. In de cafés waar ik kwam, leek het wel dat niemand op de hoogte was van de nieuwe regels of deed alsof. En op een terras moet je geen pass tonen. Ook niet als je door het café of restaurant naar het toilet gaat. Dat geeft al een idee dat met enige creativiteit zowat iedereen aan een controle kan ontsnappen.

Daarbij komt nog verzet vanuit diverse hoeken. Niet alleen maffe antivaxers of marginale activisten. Maar ook aan de linkerzijde van het Franstalige spectrum kondigden culturele verenigingen aan dat ze het publiek niet zouden controleren. Omdat ze niemand willen stigmatiseren of uitsluiten. Ook mensen dus die weigeren zich te laten vaccineren en zo de gezondheid van anderen in gevaar brengen.

Halal

Een logica van die aard is het gevolg van de veel te lange aarzeling van het Brusselse gewest om op een assertievere manier die maatschappelijke groepen te benaderen die blijkbaar nog altijd niet de ernst van de pandemie begrepen hebben.

Het is alsof de Brusselse bestuurders bang zijn om openlijk toe te geven dat de weigering van de vaccinatie bij een deel van de bevolking ingegeven is door culturele en religieuze redenen. En dat men daar niet wil of durft tegen in gaan.

Bij een deel van de moslims doet het fake news de ronde dat er alcohol zou verwerkt zijn in de vaccins en dat ze niet halal zouden zijn. Binnen andere groepen doen al even ongegronde geruchten de ronde, zoals dat de vruchtbaarheid van de vrouwen er door aangetast zou worden.

Al maanden rapporteren journalisten over die enorme verwarring. Al even lang weten het Brussels gewest en zijn 19 burgemeesters, die altijd beweren zo dicht bij hun burgers te staan, niet wat gedaan. Ga daarmee eens naar de oorlog, zou mijn grootvader gezegd hebben. In Brussel kan het virus in alle stilte woekeren; we staan bij die chaos en kijken er naar.

Maron

Van bij het begin van de pandemie bleek hoe groot het onvermogen was van Alain Maron (Ecolo), de Brusselse gezondheidsminister, om een doortastende en duidelijke politiek te voeren op het vlak van de bestrijding van het corona-virus. Het risico werd danig onderschat, zelfs als de cijfers begonnen te stijgen.

Minister-president Vervoort, die in een eerste fase ervoor gepleit had zijn gewest niet al te hard aan te pakken, besefte behoorlijk laat hoe groot de achterstand van Brussel wel was. De vaccinatiegraad bleef en blijft verontrustend laag. Acties zoals mobiele inentingseenheden leverden niet het verhoopte resultaat op.

Een verplichte coronapas leek de laatste oplossing. Maar door de lakse toepassing ervan, lijkt Brussel ook die kans te zullen missen. Minister Maron lijkt niet te beseffen dat doortastendheid een eigenschap is van een goede bestuurder. Nu begint zijn gebrek aan voortschrijdend inzicht op schuldig verzuim te lijken. Als het Brusselse Gewest een voetbalploeg was met Alain Maron als de trainer, dan was hij al lang aan de kant gezet…