JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Brusselse geluidsnormen, Vlaamse onmacht

Pieter Bauwens25/1/2017Leestijd 4 minuten

Het belangenconflict van de Vlaamse regering tegen de geluidsnormen van het Brusselse Gewest toont de grenzen van de Belgische structuur.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Even samenvatten. 17 juli 1997 neemt het Brusselse Gewest een ‘Raam Ordonantie’ aan. Daarin wordt besloten dat de Brusselse regering de emissienormen mag bepalen. Die moeten dan niet elke keer goedgekeurd worden door het Brusselse Parlement. Sindsdien zijn die enkele keren verscherpt. En op 1 januari 2017 vervielen de ‘tolerantiedrempels’ die Brussel de luchtvaart gunde. Nu zijn de geluidsnormen zo sterk verscherpt dat er amper nog een vliegtuig over of inde buurt van Brussel kan vliegen. Enkel de vliegroutes over Vlaanderen (en ook over Waals-Brabant) kunnen nog.

Belangenconflict

Omdat dit besluit de Vlaamse belangen schaadt, heeft de Vlaamse regering een belangenconflict ingeroepen. Tijdens dat belangenconflict wordt de Brusselse maatregel opgeschort. Dat is op woensdag 25 januari 2017 op het overlegcomité in voege getreden. Er zijn nu 60 dagen om dat belangenconflict te bespreken.

Volgens Ben Weyts (N-VA), Vlaams minister van Mobiliteit, geeft zijn Brusselse collega Céline Frémault (cdH) nul marge voor onderhandelingen. Waarom zou hij? Na 60 dagen loopt het belangenconflict af en kunnen ze overgaan tot de orde van de dag. Dat is ook exact wat Brussel zal doen. Maak u geen illusies. De kans dat dit belangenconflict echt tot een oplossing leidt, dat de tegengestelde belangen verenigd worden is nul. De kans dat de Duitstaligen ook een belangenconflict inroepen uit solidariteit is ook nul. (Herinner u dat de Franstaligen het belangenconflict door een verschillend aantal overheden zo’n vier jaar konden rekken, Vlaanderen heeft 60 dagen en geen andere overheden die kunnen bijspringen). Ziedaar het Belgische pacificatiemodel.

Zaventem

Ondertussen is Vlaanderen en de Vlaming het kind van de rekening. Zij krijgen alle vluchten over zich. Daarbovenop dreigt Zaventem in de problemen te komen. Verschillende luchtvaartmaatschappijen hebben al te kennen gegeven dat ze willen verhuizen, onder hen: Saudia Cargo, het Chinese Yangtze River Express, Air Cargo Global, Asiana en Singapore Airlines Cargo. Deze cargomaatschappijen riskeren per vlucht verschillende Brusselse boetes, ook al voldoen ze perfect aan de Belgische normen van Belgocontrol. Die maatschappijen vertrekken niet naar Luik of Charleroi, maar naar Frankfurt of Amsterdam.

De Tijd berekende datvolgens de geluidsnormen die vanaf 2017 gelden er zo’n 7200 inbreuken zouden geweest zijn in 2015. Dat zouden dan evenveel boetes zijn. Boetes die beginnen bij 1300 euro, maar kunnen oplopen tot 62 000 euro. Brussel schreef tot nu toe al 720 boetes uit voor overtredingen op de geluidsnormen in het verleden, goed voor een totaalsom van 15 miljoen euro. Dat is gemiddeld meer dan 20000 euro per boete. Maar ja, het blijft Brussel. Tot nu toe ontvingen ze daarvan zo’n 2 miljoen euro. De luchtvaartmaatschappijen weigeren te betalen. Ze wachten de rechtszaken af. Maar zoals u kon lezen, enkele hebben al besloten te vertrekken.

De kans dat de Brusselse geluidsnormen de groei van de luchthaven fnuiken, zijn dus reëel. ‘Een leegloop op de luchthaven dreigt, bovenop de 4.500 jobs die de voorbije jaren al verloren gingen door de rechtsonzekerheid en de strenge geluidsnormen’, zegt Peter Van Biesbroeck, algemeen directeur bij Voka Vlaams-Brabant op zijn website. Het is maar zeer de vraag waar Brussel daar winst ziet. Volgens de meest recente cijfers, (augustus 2016 ) werken er zo’n 16.000 Brusselaars in de luchthavenregio. Ze zijn goed voor 14,1 procent van de totale tewerkstelling in deze regio. Is Brussel bereid dat op te geven voor de geluidsnormen? Blijkbaar wel.

De Franstaligen geloven nogal graag het verhaaltje dat België (lees zijzelf) fors investeerden in de Nationale Luchthaven en dat Vlaanderen met het profijt gaat lopen. Dat Zaventem een regionale economische groeipool is, na de haven van Antwerpen de tweede in Vlaanderen, kan niemand ontkennen, dat enkel Vlaanderen daarbij wint is natuurlijk niet waar.

Grendel

En Wallonië? De kans dat Wallonië het voorbeeld van Brussel zal volgen en strenge geluidsnormen zal opleggen is nul en onbestaande. Charleroi en Luik zijn twee regionale luchthavens die door Wallonië vol worden ingezet. De groei daarvan mag en zal niet gefnuikt worden. Daarnaast lijkt de kans klein dat Wallonië Vlaanderen zal steunen bij het belangenconflict. Of wat had u gedacht.

En de federale regering? Die heeft een communautaire zwijgplicht zoals u weet. De kans dat federaal minister van Mobiliteit Bellot (MR) echt met een tekst voor een vliegwet zal komen is ondertussen zo goed als onbestaande. Die vliegwet moet eens en voor altijd de routes vastleggen als een soort nationaal compromis. Dat staat in het regeerakkoord, maar Bellot lijkt niet geïnteresseerd. Op elke vraag die hem in het parlement over de vliegwet wordt gesteld, ook door N-VA-parlementsleden, antwoordt hij met een gelijkluidend nietszeggende standaardverklaring. Veel blabla, weinig boemboem. Als de N-VA graag een vliegwet wil, zal ze die zelf moeten schrijven.

Kunnen er nieuwe vliegroutes afgesproken worden? Ja, natuurlijk kan dat. Maar de procedure voor het vastleggen van nieuwe vliegroutes is vergelijkbaar met een bouwaanvraag. De procedures maken nieuwe vliegroutes in ons land echt wel weinig plausibel. Met andere woorden. Op papier is alles mogelijk, in de realiteit is niets mogelijk. Alles zit … vergrendeld. Muurvast.

Brussel

Brussel is eens te meer het symbool voor de wankele Belgische constructie die België geworden is. De stadstaat wordt steeds sterker uitgebouwd. Naast derde gewest wordt het meer en meer ook vierde gemeenschap (naast de Vlaamse, Duitstalige en Franstalige). Dat kan enkel door royale subsidiëring vanuit (ahum) de andere delen van het land; alleen al via Beliris krijgt Brussel 125 miljoen euro per jaar voor zijn ‘hoofdstedelijke functie’. En dan nog. U kent de staat van de Brusselse tunnels. Kent u de staat van de opvolging van de taalwet in Brussel? Die is elk jaar even slecht. Het Brussels gewest dat voogdijoverheid is, grijpt niet in. De wet wordt overtreden? Geen probleem.

Misschien wordt het tijd voor een rondje machtspolitiek. Het is toch de Vlaamse regering die finaal haar goedkeuring moet geven over de bouw van het nieuwe Brusselse stadion (en kantoren) op Parking C, is het niet? Hoewel… zou het kunnen dat de Vlamingen echt al alle troeven uit handen hebben gespeeld. Zitten er ook geen Vlamingen in de federale regering? Vlamingen zijn de meerderheid in België, tijd om dat om te zetten in een krachtige politiek. Er zijn grenzen.

Foto © Reporters

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties