Charlie Hebdo, vijf jaar later. Is het afgelopen met de vrije meningsuiting?

Vijf jaar na de moordpartij voor rekening van Allah op de redactie van Charlie Hebdo, wil de Université Libre de Bruxelles (ULB) vandaag donderdag een debatavond houden met bovenstaande titel. Ze nodigden daarvoor Gérard Biard uit, hoofdredacteur van Charlie, en Marika Bret, personeelsmanager.

Dat initiatief valt niet in de smaak bij twee groeperingen: bij de Union Syndicale Étudiante een afdeling van de  FGTB, de Franstalige tegenhanger van het ABVV, en evenmin bij de Cercle féministe van de ULB. Zij willen dat debat vanavond graag verhinderen, en gaven een communiqué uit waarin ze met name een hoofdartikel van Riss (Laurent Sourisseau, redactieverantwoordelijke van Charlie) onverteerbaar vonden. Die man had op 7 januari, de verjaardag van de slachtpartij, geschreven over ‘het nieuwe gelaat van de censuur’. Hij schreef onder meer: ‘Gisteren nog zegden wij merde tegen god, leger, kerk en staat. Vandaag moeten wij eraan gewennen merde te zeggen tegen tirannieke organisaties, navelstarende minderheden, bloggers en blogsters die als schoolmeestertjes op onze kneukels slaan.’

Dat was bij onze twee verenigingen in het verkeerde keelgat geschoten. Vrije meningsuiting voor henzelf vinden ze vanzelfsprekend, maar een debat over vrije meningsuiting willen ze verhinderen.

We lezen in hun communiqué:

‘Zou men in naam van het universalisme dan alles mogen verkondigen zonder dat de openlijk bekritiseerden weerwerk mogen bieden? De verdediging opnemen en uitspraken aanvallen die ons willen verdrukken, is dat dan een aanslag op de vrije meningsuiting? Charlie Hebdo verzet zich dus tegen hen* die een politiek voorstaan die verdeling overstijgt, en die de privileges van witten, mannen, cis,** hetero’s, bourgeois enzovoort ter discussie stellen. Zodoende heeft Charlie Hebdo, met zijn kritiek op de ‘nieuwe censoren’, zich allang geschaard achter alle slag van reactionairen. Dat zijn diezelfden die de verdediging opnemen van een laïcité (≈ lekenstaat) op zijn Frans, zijnde islamofoob en met verachting voor de vrijheid van elkeen (chacun·e) om vrijelijk over zijn lichaam te beschikken. Charlie Hebdo doet dus mee met de censuur tegen minderheden en verhindert dat ze hun stem verheffen. Als dat dan ‘Je suis Charlie’ is in 2020, dan zijn wij het duidelijk niet! De ULB maakt zich te schande door mee te heulen met deze reactionairen.’

We zullen vanavond zien hoever deze FGTB-student·inne·(t)jes en de feministes·n hun/haar waanzin kunnen drijven.

_______

* Het Nederlands laat geen vertaling toe van het hier gebruikte voornaamwoord ‘celleux’: een ridicule samentrekking van ‘celles et ceux’, waarin de geslachten helaas nog onderscheiden blijven. Wie echt van goede wil is gebruikt dus de ‘inclusieve schrijfwijze’. Verderop schrijft men ook ‘chacun·e’ want ‘chacun’ (iedereen) slaat volgens deze correcte jongens een meisjes alleen op mannen.

** ‘Cis’ is een benaming die de ‘genderstudies’ (een nieuw soort wetenschap) geven aan mensen bij wie de ‘genderidentiteit’ merkwaardig genoeg overeenkomt met hun geslacht.

_______

P.S. Ik las net dat Yvon Englert, rector van de ULB, op twitter liet weten dat er ‘voor essentiële debatten, zoals dat over de vrijheid van spreken altijd plaats is op de ULB, wat ons mag verheugen’. Hij alludeert ook op de leuze van de ULB (hierboven te lezen) : door respectvolle debatten bestrijdt de maatschappij de duisternis.