De Groene gijzeling

8,4%, zo peilt Groen in de driemaandelijkse peiling van HLN. Ze is daarmee de kleinste partij van Vlaanderen, kleiner dan de communisten van de PvdA (8,9%), traditioneel Vlaanderen’s kleinste partij.

Geen Calvo

In Brussel haalt Groen – met kopstuk en CO2-minister Tinne Van Der Straeten – zelfs geen cijfer meer voor de komma. Ze verschrompelen van 2,5% tot 0,6%, net iets beter dan Vooruit-kopstukken Pascal Smet en Vlaams fractieleider Hannelore Goeman die nog amper 0,3%(!) halen.

Ook in de populariteitspoll is Groen amper te bekennen. Petra De Sutter staat op 16. Groen fractieleider Wouter De Vriendt op de allerlaatste plaats (30), net voor hem staat Tinne Van Der Straeten, elke dag in de media, maar ongeliefd. Kristof Calvo wordt zelfs niet meer gepeild en ook Almaci deemstert weg.

Geen supporters, veel goals

Ondanks deze rampzalige scores, domineert de groene agenda de Wetstraat: klimaat en energie zijn niet weg te denken uit de actualiteit. De Groenen domineren het debat over de sluiting van de kerncentrales en wringen de arm van de Vlamingen om. Want vergis u niet, de alomaanwezige MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez zal – opnieuw – in het zand bijten.

Zijn geproduceerde decibels staan omgekeerd evenredig tov zijn gescoorde doelpunten. Veel lawaai op de tribune, weinig scorend vermogen op het veld. Wie wel doelpunten scoort zonder supporters in de tribune is Groen. Zelfs hun ergerlijke woke-agenda of naïeve migratie-agenda staan voorop. Of hoe moet je anders een EU actieplan voor de afschaffing van Kerstmis of de opening van hotelopvang voor asielzoekers interpreteren? Keer op keer, trekken ze aan het langste eind. Het enige dat ze verliezen zijn verkiezingen en peilingen.

Gramsci’s culturele hegemonie

Hoe komt dat toch? Hoe kan een partijtje van amper 8% zo dominant zijn?
Ten eerste hangen ze hun karretje aan grote broer Ecolo, die in Brussel de grootste en ook in Wallonië een machtsfactor van belang is. Ten tweede domineren klimaat en energie momenteel de Westerse wereldpolitiek, al is België’s felle focus opvallend.

En dan kom ik bij mijn derde oorzaak, de massale dominantie van en sympathie voor het groenlinkse denken in de Belgische mediakamers. Als het niet over Corona gaat, dan schrijven ze het liefst over de Klimaatzaak. En zo slaagt een partij van 8% erin om ‘culturele hegemonie’ te verwerven. De bekende Italiaanse schrijver/communist Antonio Gramsci kan er nog iets van leren.

Hold-up

Groen bokst zwaar boven zijn gewicht. Veel mensen voelen zich dan ook gegijzeld. De beslissing om uit de goedkope en propere kernenergie te stappen, en over te stappen naar subsidieslurpende en CO2-brakende gascentrales, komt over als een hold-up op het gezond verstand en de portemonnee van de Vlamingen. En dit naast de beslissing om verplicht over te schakelen op elektrische wagens, en de torenhoge inflatie en prijsstijgingen.

Reset

Het feit dat een minipartijtje zo politiek dominant en levensbepalend is, bevestigt voor velen het gevoel van controleverlies dat de coronapandemie sowieso al veroorzaakt. Het geloof in democratie neemt af. ‘Maar Theo, wat voor zin heeft het om te gaan stemmen? Ze doen toch hun goesting.’ Het is een bedenking die ik te vaak hoor om niet ongerust te zijn.

Wie zijn boek ‘Reset’ leest, weet dat de sociaaldemocratische professor Mark Elchardus de kanarie in de koolmijn is. Op links is hij namelijk de enige die dit openlijk durft aankaarten. Het is tijd voor een maatschappelijke Reset, maar de knop zit goed verstopt. En de vooruitzichten zijn niet rooskleurig nu ook in Duitsland de groenen voor het eerst de macht grijpen.

Take back control

Het herwaarderen en respecteren van de volkswil zijn nochtans essentieel om uit deze democratische recessie te geraken. We need to take back control. In 2003 loste dit groene probleem zich op via de verkiezingen, na 4 jaar Paarsgroen besturen geraakte Groen niet meer over de 5% kiesdrempel die ze zelf hadden ingevoerd om onze net opgerichte N-VA eronder te houden. Een treffende toepassing van het aloude Vlaamse spreekwoord: ‘Als je een put graaft voor een ander, val je er zelf in.’ Een herhaling van dit scenario valt niet uit te sluiten.

Niemand die beweert dat een ‘Reset’ altijd zachthandig gebeurt.