De rechterflank ligt open

Het haalde zelfs de Vlaamse media: Luc Trullemans, weerman van de commerciële zender RTL-TVi, werd een paar weken geleden bedankt voor bewezen diensten. Aanvankelijk werd de ‘Monsieur Météo’ geschorst omdat hij op Facebook een aantal berichten met racistische inslag had geplaatst. Zoals een vrouw in boerka als Belgische moslima of een getrukeerde foto van een Brusselse politiecombi in de vorm van een kameel. Om de feiten op een rij te zetten: tijdens een autorit door Brussel werd Trullemans betrokken bij een vorm van verkeersagressie en belaagd door een aantal allochtonen in een andere wagen. Hij werd achtervolgd en kon zich slechts in veiligheid brengen door weg te vluchten naar de RTL-parking. Achteraf uitte hij zijn ongenoegen op Facebook en stelde onder meer ‘dat moslims beter zouden terugkeren naar hun land als ze onze tradities niet smaken.’ Aanvankelijk werd Trullemans, overigens van Vlaams-Brabantse afkomst, voor zijn ‘racistische’ uitspraken dus geschorst door RTL maar na een aantal dagen kreeg hij zijn ontslag. Direct daarna stroomden de steunbetuigingen toe. Tot pro-Trullemans Facebookpagina’s toe.

De zakenadvocaat Mischäel Modrikamen maakte handig gebruik van de heisa en treedt nu op als advocaat van Trullemans. De politieke impact hiervan mag niet worden onderschat. Modrikamen is ook voorzitter van de rechtse partij Parti Populaire (PP) die in 2010 met de kiesdrempel flirtte en dankzij de apparentering voor Waals-Brabant een parlementslid naar de Kamer mocht sturen. De gelukkige, ene Laurent Louis, bleek echter een ongeleid projectiel en zetelde als snel als onafhankelijke in het parlement. De partij van Modrikamen leek dan ook een kort leven beschoren. Zeker omdat de liberale MR meer en meer het rechtse politieke spectrum begon op te zoeken. Denis Ducarme, zoon van wijlen Brussels minister-president Daniel Ducarme, valt regelmatig de radicale islam aan. Alain Destexhe, Brussels parlementslid, heeft het niet zo begrepen op islamisten en vakbonden. Zelfs Didier Reynders schoof duidelijk naar rechts op door zich in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen uit te spreken tegen vrouwen met een hoofddoek op MR-lijsten. Het extreemrechtse Front National ligt al jaren in de touwen, de PP mist elke geloofwaardigheid; dus heeft de MR de hele rechterzijde voor zich, dachten alle politieke analisten tot voor kort.

Dat is echter buiten voorzitter Charles Michel gerekend. Die speelt in 2014 hoog spel. Na bijna tien jaar in de oppositie willen de liberalen opnieuw aan zet zijn in de Waalse en Brusselse regering. Na negen jaar socialistisch bestuur is zeker het Brussels minister-presidentschap een hoofddoel. Michel weet dat zijn partij dat enkel kan bereiken door een coalitie aan te gaan met de PS. De Franstalige liberalen en socialisten mogen dan wel constant op elkaar schieten, ze gaan ervan uit dat ze na de verkiezingen van mei 2014 zeker op regionaal vlak tot elkaar veroordeeld zijn. Michel jr. wil de kansen van zijn partij gaaf houden door wat naar het centrum op te schuiven. Daar liggen veel stemmen voor het rapen aangezien de PS zelf naar links opschuift om de PTB (de Franstalige PVDA) te counteren. Waardoor echter de rechterflank komt open te liggen. Aanvankelijk was er geen reden tot bezorgdheid, maar door zich als advocaat van Bekende Waal Luc Trullemans te profileren heeft Modrikamen zijn partij opnieuw op de kaart gezet. De radicaal-rechtse PP – met een sterke islamkritische toets – is terug van weggeweest. En dat zorgt voor paniek in klassiek-liberale kringen. Immers, figuren uit de MR van Verviers – de woonplaats van de voormalige weerman – hebben zich achter Trullemans geschaard.

De stemmen die de Franstalige liberalen in hun strijd met de PS broodnodig hebben, dreigen nu verloren te gaan. Veel MR-kopstukken hoopten de komende maanden op hun lauweren te kunnen rusten. De partij zou net als in 2007 de PS naar de kroon steken. De resultaten van de gemeenteraadsverkiezingen waren bemoedigend. In Waals-Brabant, van oudsher een blauw bastion, was duidelijk geworden dat de MR haar plafond nog niet had bereikt. Talrijke gemeenten – Waterloo, Geldenaken … – worden geleid door een liberaal gemeentebestuur met 66 procent van de stemmen. Maar met de wederopstanding van de PP is duidelijk geworden dat de MR-militanten hard zullen moeten vechten om die lokale resultaten ook nationaal te kunnen verzilveren.