Denen tegen moslimmigranten

Als het over migranten gaat en vooral dan over moslimmigranten neemt Vermund geen blad voor de mond. De woorden burgeroorlog, verraad, verkrachting en vervolging zijn legio als zij het heeft over de volgens haar trieste toekomst van Denemarken als migranten het daar voor het zeggen krijgen. Zij omschrijft ze als lui, niet loyaal, ondankbaar en misdadig. Herhaaldelijk haalt zij uit naar hen die voor migranten begrip opbrengen. Zij verwijt hen te aanvaarden dat vrouwen, kinderen, homo’s en niet-moslims, tweederangsburgers zijn.

Haar politieke rivalen bekritiseert zij vaak heftig omdat zij volgens haar de migrantenkwestie niet ernstig nemen, er wel over kwebbelen maar er niets aan doen. Dit staat natuurlijk in scherp contrast met de faam van Denemarken als het gelukkigste land ter wereld dat bovendien heel wat minder migranten telt dan zijn naaste buren.

Zoals Le Pen in Frankrijk en Wilders in Nederland, benadrukt Vermund de volgens haar bestaande kloof tussen het optreden van de huidige politieke leiders en wat er bij het Deense volk werkelijk leeft. Verassend veel Denen vinden dat zij gelijk heeft. Zij prijzen haar omdat zij een klare taal spreekt en in staat lijkt dingen gedaan te krijgen.

In tegenstelling tot sommige rechtse partijen in andere Europese landden, bespeelt zij geen thema’s zoals homofobie, antisemitisme of godsdienstig conservatisme. Wel roept zij de islam uit als de vijand waartegen de Deense maatschappij zich moet verdedigen. Net als Le Pen en Wilders verdedigt zij ultraliberale waarden, individuele vrijheid en het verlaten van de EU. Kennelijk vindt dit weerklank bij heel wat Denen. Volgens peilingen eind februari vertegenwoordigt haar partij, die nog geen twee jaar bestaat, 4,8 % van de stemgerechtigden. Zij vindt dus potentiële kiezers in bevolkingsgroepen die anders niet voor een randpartij als de Nieuwe Conservatieven zouden stemmen.

Zeven op de tien partijaanhangers zijn blanke mannen van middelbare leeftijd. Velen zijn academici en in goeden doen Vermund is in politiek Denemarken de enige nieuwkomer. Meer en meer Denen vinden dat een verfrissend element naarmate hun vertrouwen in de politieke elite steeds meer afneemt. Haar aanhang kan dus makkelijk nog stijgen van 4,8 tot 5%.

Niettemin is het onwaarschijnlijk dat Vermund binnen afzienbare tijd de Deense premier wordt. Dit heeft deels te maken met het systeem van evenredige vertegenwoordiging in de Deense politiek en de in Kopenhagen bestaande tendens regerende minderheidscoalities op de been te brengen. Voorlopig zit zij zelfs niet in het parlement.

Pernille Vermund is evenwel een uitstekend communicator die vaak verschijnt in politieke praatprogramma’s op tv waar zij overkomt als een kalme, open persoonlijkheid die kort op de bal weet te spelen, zelfs omtrent onderwerpen waarin zij minder beslagen is. Zij schrijft ook een column in een van de meest gelezen Deense tabloids. Bijgevolg is zij in heel Denemarken bekend.

“Hygge”

Dit is de Deense variant van het Nederlandse begrip gezelligheid of knusheid. In Denemarken wordt het vaak beschouwd als een van de belangrijkste uitdrukkingen van de nationale volksaard. Op grond daarvan heeft de Deense regering de jongste jaren wetten uitgevaardigd die door media in zowel binnen- als buitenland werden afgekraakt.

In 2016 werd bijvoorbeeld een wet van kracht die de overheid toestaat de persoonlijke bezittingen van vluchtelingen in beslag te nemen. De Deense regering plaatste ook advertenties in Libanese kranten om asielzoekers ervan te overtuigen hun toevlucht niet in Denemarken te komen zoeken.

Vorige maand nog stelde het parlement een weliswaar vrijblijvende verklaring op volgens welke iemand slechts als Deen kan worden beschouwd als zijn beide ouders Westers zijn. Vermund en haar partij gaan echter nog verder. Zij bestempelen het in juli 1951 in Genève getekende “Internationaal Verdrag betreffende de Status van Vluchtelingen” als een islamitische wet die geen rekening houdt met de werkelijkheid en dus doen ze dit verdrag af als een spijtig overblijfsel uit een ver verleden.

Conclusie

Het verschijnsel Vermund mag dan verrassend zijn in een land als Denemarken, het sluit naadloos aan op wat in tal van andere EU-landen gebeurt of te gebeuren staat, vooral dan na de brexit. Al wie zich om de toekomst van Europa bekommert neemt het dus best serieus en dit niet alleen in Denemarken maar in heel de EU.

Foto: (c) Reporters