Desobediència !
Catalaanse tweet
foto © Catalaanse tweet
Een Vlaams proloogje Van de vele komkommerberichten deze zomer is er mij één speciaal bijgebleven. Vlaams volksvertegenwoordiger Karl Vanlouwe van de N-VA heeft een boete van 55 Euro gekregen omdat hij de ‘B’ op zijn wagen overplakt heeft met een ‘VL’. Aangezien hij die boete niet wilde betalen moest hij voor de politierechter verschijnen. Vooral in de Franstalige pers werd er …
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementEen Vlaams proloogje
Van de vele komkommerberichten deze zomer is er mij één speciaal bijgebleven. Vlaams volksvertegenwoordiger Karl Vanlouwe van de N-VA heeft een boete van 55 Euro gekregen omdat hij de ‘B’ op zijn wagen overplakt heeft met een ‘VL’. Aangezien hij die boete niet wilde betalen moest hij voor de politierechter verschijnen. Vooral in de Franstalige pers werd er nogal wat misbaar gemaakt over deze kwestie. Eerder had ook Gerolf Annemans het al aan de stok gehad met de politie omwille van zo’n ‘VL’. In maart 2015 had minister Jan Jambon in de Kamer nochtans verklaard dat de ‘VL-fraude’ geen prioriteit is voor de politie. Maar voor sommige agenten is het dat kennelijk wel.
Hoe dan ook, die recalcitrante houding van Karl Vanlouwe vond ik wel verfrissend. Eindelijk eens wat Vlaams-nationale ongehoorzaamheid in een partij die zich voor het overige tot in het extreme conformeert aan het Belgische systeem. Maar anderzijds loopt Vanlouwe met zijn Vlaams-nationale dwarsliggerij maar een beperkt risico. Hij zal er niet voor in de gevangenis belanden en zich ook niet in de schulden moeten steken om de boete te kunnen betalen.
In Catalonië zijn de risico’s van een andere orde
En dat is nu net wat Vanlouwe’s geestesgenoten in Catalonië wel riskeren. Hiervan zijn we ons in Vlaanderen dit veel te weinig bewust: de Catalaanse separatisten nemen dezer dagen een immens persoonlijk risico. Ze dreigen een enorm zware prijs te moeten betalen voor hun ongehoorzaamheid ten aanzien van het Spaanse regime.
Zoals bekend heeft het Spaanse Grondwettelijk Hof de referendumwet geschorst. Het organiseren van het referendum wordt nu door het Spaanse gerecht als een zwaar misdrijf beschouwd. Daardoor dreigen er draconische straffen voor al wie meewerkt aan de uitvoering ervan. Dat geldt voor politici, ambtenaren, bedrijven en zelfs gewone burgers. Ambtenaren die meewerken kunnen tuchtsancties krijgen, en in het uiterste geval worden ontslagen. Ook de bijzitters in de stemlokalen hangen zware boetes boven het hoofd. En de 712 burgemeesters die hebben toegezegd om het referendum te helpen organiseren werden woensdag opgeroepen om zich te melden bij de politie. Als ze niet komen opdagen zullen ze worden gearresteerd.
Maar vooral voor de politieke hoofdverantwoordelijken dreigt een mislukking van de onafhankelijkheidsstrijd uit te draaien op een persoonlijk drama. Dan gaat het om minister-president Carles Puigdemont, zijn regeringsleden, parlementsvoorzitter Carme Forcadell en de leden van het bureau die de referendumwet en de loskoppelingswet ontvankelijk hebben verklaard. Zij riskeren een verbod om politieke functies uit te oefenen van maximum twintig jaar. De ministers kunnen ook worden vervolgd wegens het misbruik van publieke middelen. De maximumstraf daarvoor is niet minder dan acht jaar gevangenis. Bovendien kunnen ze worden verplicht om die middelen zelf terug te betalen. Zo moeten Artur Mas en de andere ministers verantwoordelijk voor het semi-referendum van 9 november 2014 zomaar liefst vijf miljoen Euro betalen aan de Spaanse staat. Als ze dat niet doen, worden hun persoonlijke bezittingen geconfisqueerd.
Repressie en censuur
Zoals Anton Van Wilderode ooit dichtte over de repressie bij ons : ‘Gevangenschap van zoveel duizend dagen en rechters met de zwaarste straf gereed, de grimme spot van wie zich wijzer weet en boetes tot fantastische bedragen’.
De strijd voor de Catalaanse onafhankelijkheid is al lang het stadium van de toogpraat en de vrijblijvende opschepperij voorbij (inderdaad, het stadium waar veel Vlamingen in zijn blijven steken). Het is bittere ernst in Catalonië, hard tegen hard, en het gaat er steeds heftiger aan toe.
Madrid heeft opzettelijk gewacht tot na de Diada om het gaspedaal van de repressie in te drukken. Hierover werd de voorbije dagen al gedetailleerd gerapporteerd door Christophe Bostyn en Karl Drabbe. Nu zijn er van uur tot uur nieuwe berichten over de steeds extremer wordende repressie. Zelfs bedrijven die meewerken aan manifestaties van de ja-campagne worden door het gerecht bedreigd. En men sluit niet langer uit dat het tot voor kort ondenkbare werkelijkheid wordt: de arrestatie van Carles Puigdemont.
Wat er vandaag gebeurt in Catalonië is ronduit hallucinant en neemt Orwelliaanse proporties aan. Laatste bericht: de Spaanse postkantoren hebben instructies gekregen om alle brieven die zouden kunnen gerelateerd zijn aan het referendum te weigeren. Straks is het verboden om over het referendum te praten, of er zelfs nog maar aan te denken:
Ongetwijfeld is ook dit artikel illegaal. Hopelijk wordt doorbraak.be niet opnieuw voor de rechtbank gedaagd wegens zoveel ongehoorzaamheid.
Bart Maddens (1963) is germanist en politieke wetenschapper. Als student was hij actief in het KVHV van Leuven en in de Volksunie-Jongeren. In de jaren 1990 was hij lid en bestuurder van het IJzerbedevaartcomité. Vandaag publiceert hij regelmatig opiniestukken over de Vlaamse Beweging en de staatshervorming. Hij is auteur van onder meer 'Omfloerst separatisme. Van de vijf resoluties tot de Maddens-strategie'.
De Union des Francophones (UF) bestaat nog. En haar zetel bevindt zich in het MR-hoofdkwartier.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.