Diyanet neemt kerken over in Turkije

De Kamer wil meer aandacht voor ‘religieuze minderheden’ in het buitenlands beleid. Dan is er wel wat werk aan de winkel. 

De bescherming van religieuze minderheden moet een speerpunt worden van het buitenlands beleid van België in het Midden-Oosten en Afrika. Meerderheid en oppositie steunden in de Kamercommissie Buitenlandse zaken unaniem een resolutie van de N-VA die de regering daartoe oproept.

Peter Luykx (N-VA) reageert opgetogen in een persbericht: ‘van Libië tot Irak is de situatie van religieuze minderheden – ondanks hun diepe historische wortels in de regio – precair en moeten zij in toenemende mate vechten voor hun toekomst.’ En hij besluit: ‘Onder leiding van onze staatssecretaris Theo Francken en minister Didier Reynders ondernam deze regering al vele lovenswaardige initiatieven om deze groepen te helpen. Met deze resolutie willen wij hen dan ook vanuit het parlement de nodige ruggensteun geven om hun beleid verder te zetten.’

Christenen

Dat beleid komt concreet neer op het bescherming van christenen, maar dat mag blijkbaar niet zo gezegd worden. Dat het nodig is bewijst de actualiteit in Turkije. Verschillende websites melden dat het religieus ministerie Diyanet een versnelling hoger schakelde en christelijke eeuwenoude eigendommen nationaliseerde. Let wel, hetzelfde Diyanet dat wereldwijd de Turkse moskees organiseert en daar, onder andere in ons land, subsidies voor krijgt.

Zo werd het Syrisch-orthodoxe klooster van Mor Gabriel (gesticht in 397!) in beslag genomen door Diyanet. Dit oude klooster, een van de oudste christelijk kloosters ter wereld, is een belangrijk centrum voor Syrisch-orthodoxe christenen en organiseert het christelijke leven in de wijde omgeving.

Systematisch anti-christelijk beleid

De onteigening van het klooster van Mor Gabriel is al bezig sinds 2008. Toen werden grote hoeveelheden land, in bezit van het klooster, wettelijk geregeld in een stichting en onderworpen aan de belastingen, genationaliseerd door de staat. Rechtszaken hielpen de monniken niet vooruit, in de plaats kwamen beschuldigingen dat de monniken moslims proberen te bekeren én dat er een oude moskee onder de fundamenten van het klooster zou zitten. Wat historisch gezien onmogelijk is. Op dezelfde manier zou Turkije, volgens de woordvoerder van het Mor Gabriel Klooster, vijftig kerken, kloosters en begraafplaatsen onder de controle van Diyanet of de staat gebracht hebben. Het gaat om kerken, kloosters en begraafplaatsen die vandaag nog altijd door christenen gebruikt worden.

De Turkse overheid zet daarmee een beleid voort dat begon in 2002 en erop neerkomt dat het secularisme systematisch wordt teruggeschroefd. Dat gaat tegelijk gepaard met een re-islamisering van Turkije. En dat voelen de niet-moslim minderheden, waarvan de christelijke de grootste is. Bij het begin van de 19 eeuw waren zo’n 20% van de inwoners van Turkije christen, nu is dat nog 0,1% of zo’n 80.000. Symbool van de re-islamisering is het plan om de Aya Sophia opnieuw om te vormen tot een moskee. De Aya Sophia werd in 537 gebouwd als kerk, door de Ottomanen omgevormd tot moskee. In 1935 maakte Attaturk er een museum van.

Opdracht

Ter attentie van de Kamerleden in de commissie ‘Buitenlandse Betrekkingen’ vermelden we er graag bij dat door het verdrag bij de Vrede van Lausanne enkel de Armeens- en Grieks-orthodoxe christenen en de joden een wettelijke status hebben als religieuze minderheid in Turkije. syrisch-orthodoxen en katholieken zijn niet opgenomen en kunnen dus niet als religieuze groep erkand worden.Een werkpuntje bij de volgende zitting. U kan best iemand van de Unie van Europese Syrische christenen (@esu_int) contacteren of het Stockholm Centre for Freedom.

En terwijl u toch bezig bent, die Diyanet en hun rol in België is ook aan herbekijken toe. Wederkerigheid is een mooi principe.

Beste Kamerleden, beste minister, aan het werk, want dit artikel is maar het topje van de ijsberg! Grijp uw kans om de wereld te veranderen!

Bronnen : Stockholm Centre for Freedom, La Croix international, PJMedia,