Euro-land wordt weer groter

Het nieuws passeerde vorige maand quasi geruisloos maar op 1 januari 2014 wordt de eurozone opnieuw wat groter met de toetreding van Letland, dat hebben de Europese regeringsleiders begin juli beslist. De toetreding van de kleine Baltische staat met een open economie en veel groeipotentieel biedt de Europese elite een perfecte campagnestunt om aan te tonen dat de euro (nog steeds) aantrekkelijk is.

Klein detail is dat de Letten daar zelf net iets anders over denken. In de meest recente eurobarometer peiling, uitgevoerd in april 2013, wordt duidelijk dat 55% van de bevolking tegen de invoering van de euro is. Tegelijk denkt slecht 40% van de Letten dat de invoering van de euro positief zal zijn voor het land. Uit een gelijkaardig onderzoek door TNS, gepubliceerd in mei, bleek dat slechts een schamele 36% van de Letten voorstander is van de euro, tegenover 62% tegenstanders.

Nog opvallender wordt de eurobarometerpeiling als we kijken naar de voorkeur die de Letten hebben over het tijdstip van toetreding. Slechts 15% wil de euro ‘zo snel mogelijk’ invoeren, een stevige 46% wil dit ‘zo laat mogelijk’. Daaruit blijkt dat zelfs diegenen die de euro willen invoeren, niet per se staan te springen om dit onmiddellijk te doen. De politieke leiders hebben daar anders over beslist, de euro wordt weldegelijk ‘zo snel mogelijk’ ingevoerd, op 1 januari 2014 is het al zover.

Propaganda

De Europese Commissie is op de hoogte van dit democratische ‘probleem’ en besteedt hieraan een hoofdstuk in een recent rapport over de toetreding van Letland. Het rapport stelt een heel expliciete doelstelling voor de Letse overheid: ‘[…] het vergroten van de publieke steun hiervoor, zodat op de feitelijke datum van omschakeling de meerderheid van de inwoners van het land de invoering van de euro ondersteunt’. Dat de democratie beschouwd wordt als een van de vele parameters die moet gehaald worden, zegt veel over de kloof tussen de burger en de politieke elite in Brussel. Eerst de toetreding regelen met de wetenschap dat slecht een minderheid van de Letse bevolking dit steunt en daarna de Letse overheid vragen dit even te regelen.

Een mooi voorbeeld van hoe dit in de praktijk werkt is een recente aanbesteding die de Letse overheid uitschreef om op zoek te gaan naar het reclamebureau dat de beste pro-euro campagne kan leveren. De winnaar mag aan de slag met een slordige 400 000 EUR overheidsgeld (waarvan een groot deel uit het Europees budget). En kwestie van zeker te zijn dat echt iedereen de juiste boodschap krijgt, lopen er ook onderhandelingen met een grote voedingsproducent om pro-euro slogans te plaatsen op verschillende voedingswaren in de supermarkt.

Volgens de Europese Verdragen moet elke lidstaat van de Europese Unie (met uitzondering van Denemarken en het Verenigd Koninkrijk) op termijn de euro invoeren als nationale munt. Een project waarop regelmatig kritiek komt, niet het minst omdat het een politiek project is dat volgens critici los staat van elke economische logica. De Europese leiders blijven echter vasthouden aan hun centrale plan van één munt voor allen.

Commissaris Olli Rehn sprak dan ook over de toetreding als ‘a sign of confidence’ in de eurozone, en ‘further evidence that those who predicted the disintegration of the euro area were wrong’ (een nieuw bewijs dat wie het uiteenvallen van de Eurozone voorspelde het bij het verkeerde eind had). Op de vraag of het gebrek aan steun bij de Letten zelf geen probleem vormt, stelde Rehn dat dit geen formeel criteria vormt om toe te treden tot de euro. Dat ze zich in buurland Litouwen, waar de steun voor mogelijke toetreding tot de euro nog kleiner is, maar opmaken voor pro-euro reclame tussen de flessen melk en op de potten confituur.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>