Ex-EU-commissarissen nog vet betaald
Het onderzoek van Die Zeit toont aan dat het systeem niet werkt en doet het imago van de EU-commissie beslist geen goed.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHet Duitse weekblad Die Zeit heeft net het resultaat gepubliceerd van een onderzoek naar de vergoedingen die de EU nog uitbetaalt aan commissarissen na afloop van hun mandaat. Uit een brief van de Europese Commissie aan Die Zeit van 21 oktober blijkt dat zowat de halve Barosso II- commissie maandelijks nog een riante overgangsvergoeding krijgt – al hebben de meeste inmiddels een goedbetaalde baan. De commissie weigerde eerst de namen van de gelukkigen vrij te geven en ging pas door de knieën nadat het weekblad had gedreigd anders naar het Europees Hof van Justitie te stappen. Volgens Die Zeit ontvangt elk van hen ten minste 99.996 euro per jaar.
De volledige lijst ziet er al volgt uit :
- Joaquín Almunia Amann, Spanje
- László Andor, Hongarije
- Tonio Borg, Malta
- Dacian Ciolo?, Roemenië
- Maria Damanaki, Griekenland
- Karel De Gucht, België
- Jacek Dominik, Polen
- Štefan Füle, Tsjechië
- Connie Hedegaard, Denemarken
- Siim Kallas, Estland
- Janusz Lewandowski, Polen
- Ferdinando Nelli Feroci, Italië
- Andris Piebalgs, Letland
- Janez Potocnik, Slovenië
- Algirdas Šemeta, Litouwen
- Androulla Vassiliou, Cyprus
Voormalig Commissaris voor Handel, Karel De Gucht (Open Vld), zit ondertussen in het bestuur van staalreus Arcelor Mittal en van Proximus. In de onderhavige brief stond niet hoeveel De Gucht elk jaar aan vergoeding krijgt. Het weekblad becijferde zelf dat het bijna 125.000 euro moet bedragen. Die berekening is gemaakt op basis van het salaris van de betrokkene tijdens zijn ambtsperiode.
De overgangsvergoeding bedraagt tussen 40 en 65 procent van het salaris van de EU-commissaris. Als de ex-commissaris inkomsten haalt uit nieuwe bezigheden dan worden die van zijn EU-vergoeding afgetrokken. Zijn nieuwe inkomsten en de overgangsvergoeding samen mogen zijn vroeger salaris als EU-commissaris niet overschrijden. Hij moet op vergoedingen ook belastingen betalen. Het maandelijks brutoloon van De Gucht als EU-commissaris bedroeg 20.832 euro. Bij zijn vertrek in november 2014 kreeg hij, net als zijn collega’s, dat maandloon als afscheidspremie. Verhuis- en reiskosten werden ook terugbetaald. Daarbovenop kwam dan nog de overgangsvergoeding.
Hoeveel het huidige jaarinkomen van De Gucht bedraagt is niet geweten. Volgens ramingen in Belgische media verdient hij alleen al bij Arcelar Mittal jaarlijks zowat 144.000 euro. In zijn geheel zou het gaan om een bedrag dat schommelt tussen 299.988 en 487.481 euro.
De gewezen Deense Commissaris voor Klimaatbeleid, Connie Hedegaard, vond in april een reuzenbaan bij de Deense maatschappij Danfoss. Toch blijft zij haar overgangsvergoeding trekken.
Idem voor twee leden van de Barosso II -commissie die slechts 3,5 maanden hun ambt bekleedden. Anderen op de lijst zijn Dacian Ciolos (Landbouw en Plattelandsbeleid), die nu de premier van Roemenië is en Andris Piebalgs (Ontwikkeling) die thans leider is van de centrumrechtse Eenheidspartij in Letland. Een lid van het Europees Parlement, Janusz Lewandowski, staat er eveneens op. Hij was commissaris voor begroting en verdient nu als parlementslid een maandsalaris van 8.000 euro.
‘Overgangsuitkeringen’ maken al sedert 1967 deel uit van de regelgeving van de Europese Commissie. Ze golden aanvankelijk voor 3 jaar. Dit jaar is dat teruggeschroefd tot twee jaar. Zij hadden tot doel belangenvermenging tegen te gaan en te vermijden dat politici al te snel een goedbetaalde job in het bedrijfsleven zouden verkiezen.
Het onderzoek van Die Zeit toont aan dat het systeem niet werkt en doet het imago van de EU-commissie beslist geen goed. De EU en niet alleen de commissie zijn duidelijk toe aan een grondige hervorming wil zij uiteindelijk niet tot een peperduur en irrelevant orgaan vervallen.
Foto: © Reporters
Categorieën |
---|
Theo Lansloot (1931 -2020) was licentiaat handels- en financiële wetenschappen. Hij was als ambassadeur op rust publicist bij verschillende media. Door zijn professionele achtergrond was hij welbeslagen inzake diplomatie en internationale politiek. Ook volgde Theo de verhoudingen tussen Nederland en Vlaanderen op de voet.
Oud-diplomaat Theo Lansloot linkt de resultaten van de Amerikaanse congresverkiezingen met de groeiende internationale spanningen.
Evolueren we naar een politiek model zoals in een communistische eenpartijstaat? Ontdek het in ‘Ondernemen in Achterland 1.0’.