GeKIFKIFfebis

In mijn dorp Appels ben ik bestuurslid bij de lokale KWB. Het voordeel is dat ik op vergaderingen bij de jongeren hoor in het bestuur, het nadeel dat ik dan weer te oud ben voor de jongerenafdeling. KWB is een van die vele organisaties binnen het sociaal-cultureel werk die elke dag timmert aan een verbindende samenleving. Maar ik kan evengoed neos, Vlas of Oxfam Wereldwinkels vermelden en bewegingen als Mobiel21, De Wakkere Burger of Climaxi. Het is maar een fractie van het rijke en diverse middenveld.

Als politicus weet je ook dat zij kritisch staan in de samenleving en ons er op wijzen wat beter zou kunnen en wat zij op een andere manier aangepakt zouden hebben. Frequent verschillen we van mening, maar in een gezonde democratie en in een tegensprekelijk debat is dat geen probleem, integendeel zelfs, is dat broodnodig.  Wij passen voor een samenleving of toestanden zoals er momenteel bestaan in een aantal landen niet zo ver van hier. In diezelfde democratie zorg je er ook voor dat zij die werken rond gemeenschapsvorming, maatschappelijke activering en educatie ook ondersteund kunnen worden via overheidsondersteuning, belastinggeld dus.

Uiteraard geef je als overheid niet zomaar geld, je verwacht in ruil een missie en visie  – genotuleerd in een dossier en met doelstellingen en waarmen zich in de uitvoering aan houdt. Het is toch maar normaal dat organisaties die hun eigen uitgangspunten niet volgen en dus hun engagementen niet nakomen, – dus eigenlijk spuwen in de hand die hen voedt, met name die van de belastingbetaler – , minstens ter orde worden geroepen en onderworpen aan controle. Maar blijkbaar zijn bepaalde organisaties zo ver heen dat ze menen zich boven het decreet, boven de democratische controle te kunnen plaatsen.

Zo waren er in het verleden reeds ernstige vragen bij de organisatie KifKif. De laatste capriolen met een foto van twee bekende politici als stonden ze op het punt geëxecuteerd te worden door Jihadi John waren ver over de rand van de goede smaak.

Als politicus kan je je wel aan wat verwachten, maar KifKif viseert eigenlijk elkeen die kritiek uit op de positie van de vrouw in de islam of kritische vragen stelt bij migratie en asiel. Zo mochten we lezen op de site van KifKif dat vrouwenrechtenactiviste Darya Safai lijdt aan psychologische problemen omdat ze vragen stelt bij vrouwenrechten in Iran en kritisch is tegenover het dragen van een hoofddoek. Of de aanval op de directie van een katholieke school bij bepaalde kledingvoorschriften en dat KifKif op zoek was naar ‘getuigenissen’. Maar het kan nog beter, zo werd  ‘slimste mens‘ Olga Leyers genomineerd voor de ‘Racisme-is-Relatief prijs’, waarbij ze werd verweten te lijden aan ‘Eurocentrische superioriteitswaan‘ – jawel, u leest het goed. Geen zorg, dit is maar een greep uit het lijstje.

We merken dat KifKif eigenlijk meer een forum is geworden waarbij hatespeech en het opzetten van bevolkingsgroepen tegenover elkaar ‘bon ton‘ is geworden. En daarbij kom ik tot mijn punt: ik kan me uiteraard vergissen, maar mijn inziens strookt dit niet met de uitgangspunten en de geest van het decreet op basis waarvan KifKif jaarlijks 200 000 euro mag ontvangen van minister Gatz.  Deze uitgangspunten zijn onder andere ‘pluralisme, zelfkritisch, intercultureel, solidair’. Iemand moet mij ook eens uitleggen hoe zij beantwoorden aan het doel van het decreet, met name ‘gemeenschapsvorming bevorderen‘.

Nog erger is het feit dat KifKif (bewust?) meewerkt aan een sterke gepolariseerde samenleving en  daardoor organisaties die echt willen meewerken aan die inclusieve samenleving in een slecht daglicht stelt en mee het draagvlak daarvoor mee ondermijnt. Nu is er vrijheid van meningsuiting – gelukkig maar – maar wanneer je niet wenst beoordeeld te worden op basis van een ingediend dossier en op basis van een decreet moet je gewoon geen subsidie aanvragen. Blijkbaar leeft er bij sommigen de mythe dat subsidies zonder meer vrijblijvend zijn en dat het ‘volstrekt ondemocratisch‘ is om daar ook maar de minste vraag rond te stellen. Gelukkig gaat het om een kleine groep, maar het is ontstellend met welke dedain zij hun mening vormen over de brave huismoeder en -vader wiens belastinggeld wij investeren.

Ondertussen blijven we uiteraard niet stilzitten. Zo komt er een nieuw decreet Sociaal-Cultureel werk waar meer ruimte komt voor instroom en uitstroom; lees: aanvragen van nieuwe die verenigingen die ambitieus zijn kunnen we sneller belonen, maar de oude getrouwen die het slecht doen blijven we minder lang ondersteunen. Daarnaast zal elke organisatie zich ook moeten houden aan onze Westerse waarden. Zo blijft het met N-VA niet alleen bij woorden maar zijn er ook daden.

Als gevolg van mijn actuele vraag over de acties van Kif Kif neemt de organisatie al gas terug en beweert dat ‘Lessons learned’ (!) zijn en dat ze met politici, media en opiniemakers een interviewreeks willen opstarten rond de grenzen van vrije meningsuiting en activisme’.Op eerdere debatten en interviews van KifKif waren alleen Pvda, Sp.a, Groen en CD&V welkom. In het kader van hun uitgangspunt ‘pluralisme‘ verwacht ik bij dezen uiteraard een uitnodiging.