Graag ernstige begrotingscijfers

Volgens gegevens van de Europese Commissie zal het Federaal begrotingstekort dalen van 13 miljard in 2011 naar 11,2 miljard in 2014. Een sanering van 1,8 miljard. Veel te weinig. Di Rupo en zijn regering hebben met veel fierheid getoeterd dat ze 22 miljard bespaard hebben. Waarop Bart De Wever in een debat met Paul Magnette (PS) zeer terecht vroeg: ‘show me the money’. Want als ze 22 miljard bespaard hebben dan hebben ze ook 20,2 miljard extra belastingen geheven. Het volstaat niet van te liegen omdat je het zelf gelooft en zeker niet omdat je denkt dat de bevolking het zal geloven. Alle burgers van het land hebben recht op correcte cijfers. De nieuwe Federale regering is in hetzelfde bedje ziek. We krijgen moeizaam enkele loshangende bedragen maar geen globaal sluitend overzicht met de bedragen die overeenstemmen met de voorgenomen maatregelen. Dit is luchtfietsen op stijgende en dalende koude en warme luchtlagen en ons laten geloven dat de fietser omhoog gaat.

Ernstige informatie over de begrotingsmaatregelen moet steunen op:

Begroting bij ongewijzigd beleid

1. Een overzicht, per jaar, van de ontvangsten, de uitgaven en het begrotingssaldo in de voorbije jaren plus een prognose hiervan bij ongewijzigd beleid. Hierop aansluitend de evolutie van de overheidsschuld en de schuldgraad. Bijvoorbeeld in de vorm die een synthese toelaat zoals de Nationale Bank het doet voor de Overheidsfinanciën in haar Statistisch Tijdschrift. Met opgave van de bron van de cijfers. Bovendien willen we weten op welke aannames de prognoses per jaar gesteund zijn. Onder andere wat betreft het verloop van de bevolking, de netto migratie, de concurrentiepositie, de tewerkstelling, de werkloosheid, de economische groei, het bbp, de inflatie en andere relevante gegevens.
2. Voorgaande gegevens moeten afzonderlijk gegeven worden voor de Federale overheid (inbegrepen de sociale zekerheid), de Gewesten, de Gemeenschappen, de lokale overheden; en geconsolideerd op Belgisch niveau.

Afspraken met Europa                                                                                                

1. Welk begrotingstekort, schuldevolutie en schuldgraad is met de Europese Commissie overeengekomen? Wat is hiervan het aandeel op Federaal niveau?

Nieuwe beleidsmaatregelen

1. Wat zijn de belangrijkste nieuwe beleidsmaatregelen (inbegrepen wijzigingen aan bestaande) van de nieuwe Federale regering en de jaarlijkse weerslag hiervan op haar ontvangsten en uitgaven. In een graad van detaillering die toelaat om de cijfers te beoordelen en op te volgen. We willen ook graag vernemen welke resultaten de regering van haar beleidsmaatregelen verwacht op het verloop van de bevolking, de netto migratie, de concurrentiepositie, de tewerkstelling, de werkloosheid, de economische groei, het bbp, de inflatie en andere relevante gegevens (bijvoorbeeld de betalingsbalans, de kosten van de vergrijzing, de houdbaarheid van de pensioenen, het armoederisico).

Eigenlijke Federale begroting

1. De samenvoeging van de prognose bij ongewijzigd beleid (zie punt 2 / Federale Overheid) met de weerslag van de nieuwe beleidsmaatregelen (zie punt 4) geeft dan de nieuwe Federale begroting voor de komende jaren.

Uiteraard komen de cijfers maar aan het einde. Het moet beginnen met een beleidsvisie om de gestelde en de verwachte problemen, ook (en vooral) in een internationale context op te lossen of er ten minste ambitieus naar te streven.

De hierboven gevraagde opstelling van de cijfers zou de volgende voordelen bieden:

• De begroting zou beginnen met de omvang van de problemen indien de regering niets doet. Dan zou de bevolking meteen op het juiste spoor gezet worden. Dit lijkt mij veel beter dan zich af te zetten tegen de PS, of een discussie in termen van links, linkser, rechts, rechtser.
• De afspraken met de Europese Commissie zijn … een afspraak. En dus een belangrijk referentiepunt. Als de afspraak niet goed is of niet meer houdbaar, moeten we ze wijzigen. Als dat niet kan moeten we binnen Europa blijven of er uitstappen. Het is wel vernederend dat we Europa nodig hebben om ons huishouden op orde te stellen. We hadden voor onszelf al 15 jaar geleden veel strengere begrotingseisen moeten stellen. We laten onze overheden al meer dan 60 jaar meer geld uitgeven dan we zelf bereid zijn ervoor te betalen. Het gevolg is een steeds oplopende schuld. De aflossing ervan is voor onze kinderen en kleinkinderen. Een groot gebrek aan solidariteit.
• Een nieuwe begroting in termen van ontvangsten en uitgaven (volgens de gebruikelijke definities) is concreet en voor iedereen begrijpelijk. Beschouwingen over structureel/niet structureel, % besparingen/% belastingen is voor de liefhebbers van semantische discussies. Een maatregel waarvan het effect maar één of twee jaar in de begroting zichtbaar is, is niet structureel. Als het effect vijf jaar of langer zichtbaar is gaat het om een structurele maatregel. Tussen twee en vijf jaar is de maatregel semi-structureel. Zeer interessant maar vermoeiend.
• Als de begrotingen in overeenstemming zouden zijn met de hierboven genoemde structuren zouden de effecten van de maatregelen die door de voorgaande regering(en) al beslist zijn, verwerkt zijn in de begroting bij ongewijzigd beleid. De vraag welk percentage (70 % ?) van het nieuw beleid al door de voorgaande regering beslist is zou zich dan niet kunnen stellen.  
• De genoemde structuur en de onderliggende aannames bieden tal van concrete ankerpunten voor de opvolging / bijsturing van de begroting. Natuurlijk zijn beleidsmaatregelen en hun weerslag niet altijd één op één relaties. Bovendien zijn er veel andere factoren, buiten de invloed van de overheid, die de ontvangsten en uitgaven van de overheid beïnvloeden. Maar deze ankerpunten zouden het luchtfietsen aanzienlijk beperken en de opvolging van de begroting transparanter, ook zakelijker en objectiever maken.  

Foto: Begrotingsminister Hervé Jamar (MR) groet Koning Philippe voor hij zijn eed als minister aflegt  (c) Reporters