Gravensteengroep

Toen Tinneke Beeckman dat eerste manifest (het zijn er intussen acht) onder ogen kreeg, mailde ze het ter discussie door naar vrienden en bekenden. Enkele negatieve reacties stoorden haar erg omdat puur ‘op de man’ werd gespeeld. Dat vond ze zo zwak en riep bij haar de vraag op waar de linkerzijde staat in het debat over België en Vlaanderen.

Vakgenoot Peter De Graeve nodigde Beeckman uit om aan een volgende vergadering deel te nemen ‘en zo rolde ik er onbedoeld in’. Snel geraakte ze betrokken bij het uitschrijven van nieuwe teksten voor de groep. Ze had bijvoorbeeld meer dan een zijdelingse hand in het tot stand komen van het vijfde manifest over het wegsmelten van politiek links in Vlaanderen.

‘Die Gravensteengroep bood me de kans om boeiende mensen te ontmoeten uit en rond de Vlaamse Beweging, waarmee ik eerder nooit in contact kwam’, vertelt Beeckman. Voor haar persoonlijke ontwikkeling was de stap naar de Gravensteengroep een keerpunt. ‘Door mee te schrijven aan de manifesten, begon ik te wennen aan het formaat van het opiniestuk. Dat heeft mij de duw in de rug gegeven om te gaan deelnemen aan het publieke debat.’
De acht manifesten van de Gravensteengroep kunnen worden nagelezen op de webstek www.gravensteengroep.org. Ze zorgen elke keer weer voor de nodige polemiek, want nogal wat Belgischgezinde opiniehebbers reageren als een door een horzel gestoken paard wanneer intellectuelen uit onverwachte hoek de pen voeren ten voordele van (meer) Vlaamse autonomie. In april verschijnt een eerste boek van de Gravensteengroep.