JavaScript is required for this website to work.
post

Groeten uit Davos

Overbevolking en uitsterfprofielen: eindelijk een open debat

ColumnJohan Sanctorum24/1/2019Leestijd 2 minuten

Ik moet kort zijn vandaag want ik zit op het Wereldeconomisch Forum te Davos, om mijn ecologische voetafdruk op peil te houden (klimaat hoog op de agenda) en omdat ik straks tal van afspraken heb met andere personen die er op deze planeet toe doen. Wat lezen we over het thuisfront? SP.A-voorzitter John Crombez slaagt er deze dagen in om alle …

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ik moet kort zijn vandaag want ik zit op het Wereldeconomisch Forum te Davos, om mijn ecologische voetafdruk op peil te houden (klimaat hoog op de agenda) en omdat ik straks tal van afspraken heb met andere personen die er op deze planeet toe doen.

Wat lezen we over het thuisfront? SP.A-voorzitter John Crombez slaagt er deze dagen in om alle media-aandacht naar zich toe te zuigen met een voorstel waar ik helemaal achter sta: verplichte anticonceptie voor mensen die beter geen kinderen op de wereld zouden zetten, zoals drugsverslaafden.
Voor sommigen ruikt dat naar nazipraktijken, maar dat is flauwe kul: baby’s die al via de navelstreng rotzooi naar binnen krijgen, dat kan echt niet.

Het voorstel van Crombez opent hopelijk een breed debat waarin de vraag meer algemeen gesteld kan worden wie recht heeft op een nageslacht, en vooral wie niet. We zijn met teveel op deze aardbol, daarover is iedereen hier in Davos het eens, er circuleren zelfs al lijstjes van menselijke profielen die voor voortplantingsstop in aanmerking komen.
Socialisten bijvoorbeeld: de oorzaak van veel onheil, in Vlaanderen vooral. Ze helpen onze economie naar de kl…, willen werklozen eindeloos lang laten profiteren, herbergen het grootste aantal corrupte politici, en zijn gewoon een algemene aanfluiting van het Darwinistische principe dat een soort zich verbetert door de vermenigvuldiging van succesrijke exemplaren.

Over een andere categorie bestaat ook weinig twijfel, behalve in Oostende: Oostendenaars. Er is fundamenteel iets mis met deze populatie, en ik beken deemoedig, zelf tot de ondersoort behorend: wij hebben beter geen nakomelingen.
Van Ensor over Van de Lanotte tot Kamagurka, allemaal morbide figuren die werkelijk niets ernstig nemen en ook niet ernstig mogen genomen worden. Gekkenhuisvolk, waarvan de voortplanting eenvoudigweg de menselijke stam fataal aantast. De koningin der badsteden is altijd al een verlepte vamp geweest, maar nu stelt zich met de stijgende zeespiegel ook nog de vraag waarheen met de bewoners. De vraag stellen is ze beantwoorden: gecontroleerd laten uitsterven is de beste oplossing.

Over een derde categorie die hier ter sprake komt, bestaat meer controverse maar toch wil ik het in de groep gooien: de gitaristen. Nepmuzikanten die niks kunnen, geen noot muziek kunnen ontcijferen, maar dankzij de nepmuziek die ze spelen toch doen alsof de nulmeridiaan door hun achterste loopt. Denk alle gitaristen weg, en niet alleen is het bevolkingsoverschot opgelost, tevens is een fundamentele bron van akoestische vervuiling uit de wereld geholpen.

De lijst is uiteraard verre van compleet, en eens terug van Davos zal ik het in De Afspraak verder komen toelichten. Althans, dat was de bedoeling maar de uitnodiging van Phara is geannuleerd. Het blijkt namelijk dat John Crombez tot alle drie voornoemde uitdovingsprofielen behoort, en dat kan de openbare omroep niet maken, neen, dit was dus niet op de afspraak.

Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.

Commentaren en reacties