‘Vlaamse strijd is strijd om zelfbehoud in de bredere beschaving’

‘Volk wordt staat’ was het motto van de 17^de IJzerwake op zondag 26 augustus.  3.185 aanwezigen hoorden voorzitter Wim de Wit zeggen dat Vlaamse onafhankelijkheid nog altijd nodig is, al was het maar om de eigenheid te beschermen. Identiteit is nu het hoofdthema van IJzerwake geworden. De Eerste Wereldoorlog heeft nog twee zinnen in de toespraak.

Landverraad

Het traditionele gezin, de man/vrouw-rollen, de cultuur, kortom de identiteit van Vlaanderen staat onder druk. Via de media, maar ook via de schoolboeken worden die ‘traditionele’ visies aangevallen en vervangen door ‘perversies’. ‘Genderneutrale toiletten? Alstublieft zeg!’ opent IJzerwake voorzitter Wim De Wit.

Een andere bedreiging volgens de IJzerwake voorzitter is de islam. ‘dan gaat het niet over weerloze hulpbehoevende vluchtelingen. Het gaat om grote groepen migranten die hier voor zichzelf een betere toekomst zoeken maar weigeren om zich aan te passen aan het gastland.’

De Wit spaart de grote woorden niet naar wie volgens hem verantwoordelijk is: de politici. ‘Als zij de andere kant blijven uitkijken, de waarheid blijven ontlopen of ontkennen, is dat een misdaad die de geschiedenis zal ingaan als landverraad. Want zij zijn het die met de feitelijke opengrenzenpolitiek de massa-immigratie toelaten.’ Er is volgens De Wit standvastigheid nodig om de islamisering te stoppen. ‘Gescheiden zwemuren voor mannen en vrouwen en halal maaltijden – ook voor ongelovigen- kunnen alleen omdat deze politici dat toelaten of zelfs ondersteunen.’ ‘We kunnen niet toelaten dat moslims in Vlaanderen een afgescheiden gemeenschap gaan vormen met eigen rechtsregels, normen en waarden.’

De politici hebben medeplichtigen in hun verraad: ‘wereldvreemde rechters’ die de wetgeving gebruiken om een ‘ontspoorde interpretatie te geven aan nobele begrippen als mensenrechten en non-discriminatie. Gewiekste en gewetenloze advocaten verdienen er fortuinen mee.’

En toch ziet de IJzerwake-voorzitter dat het anders kan. Onze politici zouden een voorbeeld moeten nemen aan landen als Polen, Hongarije, Slowakije, Kroatië, Denemarken, Tsjechië, Oostenrijk en Italië. ‘De grenzen moeten zonder meer dicht. Echte vluchtelingen moeten worden geholpen in landen die tot hun cultuursfeer behoren. En tot die migranten die in Vlaanderen blijven wonen, zeggen wij klaar en duidelijk: leer onze taal en respecteer de normen en waarden waarop onze Vlaamse gemeenschap is opgebouwd! Op dat vlak kunnen wij geen duimbreed toegeven!’

Vlaanderen onafhankelijk

De strijd tegen islamisering en voor de bescherming van de identiteit wordt vervolgens een argument voor Vlaamse onafhankelijkheid. Als Vlaanderen zelf over zijn lot kan beslissen, dan kan het tij keren. ‘Het heeft geen zin dat we ons als Vlaams-nationalisten trachten te bevrijden van het Belgisch onrecht om ons te onderwerpen aan een barbaarse onderdrukkende religie. De eerste en meest noodzakelijke stap richting een oplossing is de Vlaamse onafhankelijkheid.’

Vrij over het lot beslissen is ‘vrij van België en vrij van de EUssr! Een Vlaanderen vrij van door PS-belangen gestuurde politiezones en de 19 baronieën in Brussel, vrij van de vriendjespolitiek die de islamisering in de hand werkt, vrij van positieve discriminatie, vrij van voordelen voor hen die nooit enig voordeel aan Vlaanderen gebracht hebben!’ In tegenstelling tot andere jaren, is de anti-EU hier teruggebracht tot één sneer.

Hoe moet dat onafhankelijke Vlaanderen dan gerealiseerd worden. Ook hier roert de IJzerwake al jaren dezelfde trom: een samenwerking van de V-Partijen. Vroeger noemde men dat ‘Forza Flandria’, die woordkeuze is verdwenen, maar het principe staat nog overeind. De ‘versnippering’ van de Vlaamse-nationalistische stem wordt sterk veroordeeld. Onrealistisch? ‘Politiek is niet zich door bestaande regels laten lamleggen en tegenhouden, politiek is die actie ondernemen die moet ondernomen worden.’ En het is nodig, De Wit herformuleert nog eens waar het om gaat: ‘De Vlaamse strijd is niet langer een strijd voor gelijke rechten binnen België, maar een strijd om zelfbehoud in de bredere beschaving. Overleven in de criminele waanzin van de multicul.’

Communautair

Pas in het derde deel van de toespraak is er plaats voor de ‘traditionele’ communautaire grieven: politieke schandalen in Brussel, het stoemelings afschaffen van de taalwet in gerechtszaken, het ongestraft bewust overtreden van de taalwetten in Brussel en de transfers.

Maar communautair is de IJzerwake niet wanhopig. ‘Wij moeten stoppen met alleen maar klagen, maar ook de middelen grijpen die we hebben. Telkens opnieuw, de moed niet opgeven, de strijd verder zetten. Want het hoeft geen fataliteit te zijn. In weerwil van wat men ons wil laten geloven: onze eisen horen niet thuis in het vriesvak! De middelen zijn er. De taalwet in Brussel kan klauwen en tanden krijgen, Vuye en Wouters dienden een wetsvoorstel in dat dit, zonder bijzondere meerderheden en grendels, kan waarmaken. Het volstaat van ‘ja’ te stemmen. Maar hier opnieuw: waar zitten onze Vlaamse volksvertegenwoordigers? Wat houdt hen tegen om de Vlaamse wil, de wil van hun kiezers door te drukken? Waarom spannen ze zich in om het tegengestelde aan te tonen: namelijk dat België werkt?’

Volk wordt staat

In het programma van de IJzerwake was wel nog veel plaats voor de traditionele Vlaamse eisen van de Vlaamse beweging. Met herdenkingen van Fronters uit de Eerste Wereldoorlog en andere figuren uit de Vlaamse beweging. Er was ook aandacht voor ‘kernmomenten’ uit de Vlaamse beweging. Met die kernmomenten werd een muur opgebouwd met als sluitsteel ‘Volk wordt staat’.

Doorbraak

Ook Gastspreker Guido Moons, ere-voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging had aandacht voor de traditie. Hij begon en eindigde met een gedicht van Anton Van Wilderode. Volgens Moons is het belangrijk om te blijven herdenken, de Fronters uit de WOI legden de basis voor de huidige Vlaamse Beweging. Een herbronning die ons er moet aan blijven herinneren dat de Vlaamse Beweging ook een sociale beweging is.

Moons stootte door naar de herdenking van Leuven Vlaams 50 jaar geleden. Ook na 50 jaar is taal nog altijd belangrijk betoogde hij. ‘Als Vlaamse Beweging is het daarom één van onze actuele taken het respect voor en de unieke plaats van het Nederlands in onze 21ste-eeuwse maatschappij aan te scherpen en aan te wakkeren.’ Hij doelde daarmee ook op de verengelsing van het hoger onderwijs in Vlaanderen. ‘De keuze is klaar en duidelijk: ofwel wordt het “eductation for the happy few” of volwaardige onderwijskansen voor iedereen.’

Doorbraak

Guido Moons op de IJzerwake 2018.

Guido Moons vroeg ook steun van de Vlaamse Beweging in de strijd van Ronse voor de afschaffing van de faciliteiten. Op donderdag 13 september organiseert de VVB een meeting in Ronse. De bedoeling is om in deze verkiezingstijden de politici kleur te doen bekennen en de faciliteiten, minstens in Ronse af te schaffen.

Commentaar: keerpunt voor IJzerwake

2018 is in de speech een keerpunt, de bocht werd al enkele jaren geleden ingezet. Het belang van WOI en de wake als herdenking blijven wel nog in het programma, maar in de boodschap van de voorzitter deemstert het weg. De leemte wordt ingevuld door identiteit, met een conservatieve invulling. De multicultuur en de daarbij horende islamisering is de nieuwe focus. Vlaamse zelfstandigheid blijft belangrijk maar dit jaar wel in het licht van de strijd tegen de multicultuur en de islamisering. Dat is toch een belangrijke verschuiving.

Politiek blijft het dansen op een slappe koord. Er is kritiek op de N-VA, maar niet in die mate dat ze de rechts-conservatieve aanhangers van die partij van de IJzerwakeweide kan jagen. Kritiek op de gendertoiletten zullen ze delen, te weinig verandering wordt verpakt in ‘kritiek vanuit de partij zwelt aan’ en ook communautair wordt ze aangevuurd,… zonder ze bij naam te noemen. Vuye & Wouters worden gezalfd en geslagen. Het cordon wordt veroordeeld. Voor iedereen zit er iets in de toespraak. De ‘anti-islamiseringslobby’ zal zeker tevreden zijn over de boodschap van deze wake. Maar of deze richting zal helpen om de IJzerwake te verbreden en een publiek uit de brede Vlaamse Beweging aan te trekken, dat is maar zeer de vraag.