Hopelijk kiezen jongeren voor hun eigen belang, niet voor Vlaams Belang

Voor al mijn generatiegenoten en alle jonge mensen die in Vlaanderen proberen iets te maken van hun leven, heb ik dit jaar één advies: kies voor je eigen belang en dus niet voor Vlaams Belang. Ik werd zelf opgevoed door een moeder die jarenlang werkte voor Filip Dewinter en die mandataris was voor de partij. Ik kan alleen maar zeggen: extreemrechts is bad news, zeker voor jonge mensen. 

Vlaams Belang beperkte mijn wereld toen ik opgroeide, en dat heeft mij een achterstand opgeleverd ten opzichte van anderen. Een achterstand die ik tot op vandaag nog elke dag probeer in te halen. Doe jezelf dat niet aan. Trap niet in de val, hoe gedurfd de videootjes van Tom Van Grieken en co ook lijken.

Slachtofferschap

Heel mijn jeugd werd mij verteld dat ik elk contact moest vermijden met mensen van kleur, met mensen die een hoofddoek dragen en met mensen die andere religieuze of culturele roots hebben dan ikzelf. Mij werd gezegd dat ik niet thuishoorde in een theaterzaal, want daar zat ‘de linkse elite’. Literaire boeken, die lazen wij thuis niet. Wij lazen strips van Kiekeboe of Samson en Gert. Mijn moeder was een slimme vrouw, dat zeker, maar ze zat vol argwaan naar al wat ‘alternatief’ was. Vlaming zijn, dat was eeuwig slachtofferschap. Ik zie nu hoe veel van die verhalen opgeklopte verzinsels waren, maar toen wist ik niet beter.

Mij werd ook gezegd dat ik altijd harder zou moeten werken, terwijl de Walen van ons profiteren. België zat onrechtvaardig in elkaar. Die vooroordelen waren er toen ook al en in mijn omgeving was er geen tegengeluid. Het voelde alsof ik opgroeide in een wereld vol mensen die mij viseerden. Af en toe werd dat ook bevestigd.

Ik herinner me situaties op school. De zogenaamd ‘progressieve’ leerkracht die mij vertelde dat ik nooit Latijn zou kunnen studeren (oh, heeft die zich even vergist). Of de blikken vol afgrijzen toen ik in de les het beroep van mijn mama moest opbiechten voor de hele klas. Zulke situaties drukten mij met de neus op de feiten: ik was niet gewenst, ik was de dochter van een Vlaams Belanger. Vooroordelen bestaan overal, zowel links als rechts. Ze zijn als vergif voor het Vlaanderen waarin wij allemaal leven.

De hel op aarde

Maar een partij als Vlaams Belang doet er alles aan om ze te vergroten, te promoten zelfs. Ze heeft vooroordelen over al wie links is, wie een kleur heeft, wie moslim is, wie nieuwsgierig is naar de wereld en al wie een beetje anders is dan de klassieke maatstaf. Dan brullen ze ‘woke’. Dat Vlaanderen aan het omvolken is. Je zou gaan denken dat hun Vlaanderen de hel op aarde is. Dat is natuurlijk niet waar.

De meeste Vlamingen zijn gewoon mensen met een goed hart. Maar we verkrampen soms door al de doemgedachten die we krijgen ingelepeld. Vlaams Belang maakt ook van elk incident een bewijs van het faillissement van de migratie. Zelfs op de feestelijke oudejaarsavond, toen er brand werd gesticht en er burgerlijke ongehoorzaamheid was rond het vuurwerkverbod, lag de schuld weer bij migranten. Ik ben dan nog maar dertig, maar als ik de verhalen hoor van zestigplussers over oudejaarsrituelen van lang geleden, dan leer ik vooral dat het vandaag een pak meer onder controle is dan in die tijden.

Het Vlaanderen van voor de migratie was heus niet rustiger of vredevoller en al zeker niet welvarender. Kunnen we dus ophouden met al die angstzaaierij? Ik voel soms onmacht, want ik weet uit ervaring waar ze mee bezig zijn. Ze proppen de beloftevolle geesten van jonge Vlamingen vol met vooroordelen en doemgedachten. Het is allemaal zo vermoeiend en compleet onproductief.

Jong in Vlaanderen

Je bent jong in Vlaanderen, je wil een toekomst om naar uit te kijken. Maar daar heb je dan de sociale mediacampagnes van Vlaams Belang die je een belofte van vijandschap in eigen land aanreiken. En dat je beter af bent met minder gekleurde vrienden, minder LGBTQ+-familieleden, minder vrouwen aan het werk, minder leuk theater, minder boeken die je kritisch leren denken, minder België (want de Walen), minder Europa, minder internationale import, minder solidariteit, minder wetenschap en pers en minder meertalige vaardigheid. Minder, minder, minder. Maar een jonge generatie wil niet minder, wij willen net meer.

Onlangs kreeg ik een bericht van iemand die mijn boek had gelezen. Ze vertelde dat ze bang is om los te komen van haar (extreemrechtse) familie. En hoe beangstigend de gedachte is om toe te geven aan haar ouders dat zij helemaal anders in het leven staat. Ik kan haar zo goed begrijpen. Je hebt maar één familie. Maar de waarheid is dat je moet loskomen. Je moet je eigen vrijheid opzoeken en je eigen denkbeelden ontwikkelen. Dat kàn zonder helemaal met je familie te breken. Wie blijft hangen in extreemrechtse wereldbeelden, die ontzegt zichzelf veel.

Nieuwe kansen

Jong zijn is ook op zoek gaan naar nieuwe opportuniteiten. Hulp zoeken waar dat kan, en zoveel mogelijk opties openlaten voor jezelf. Uiteindelijk is de waarheid dat sommige mensen je zullen helpen in het leven en anderen niet. Zo simpel is het. Connectie maken met mensen die anders zijn dan jezelf kan dan nuttig zijn. Daar beginnen die nieuwe opportuniteiten. Laat meer mensen, ideeën en invloeden in je leven toe. Kansen zullen vanzelf ontstaan. Doe jezelf een plezier en sluit niemand op voorhand uit. Zoek vriendschappen en bondgenoten waar die te vinden zijn: overal.

Ik heb grote kansen gekregen van Vlamingen die geviseerd worden door Vlaams Belang. Als die mensen geviseerd worden en kansen worden ontnomen, ontneem ik mezelf kansen. Bekijk het eens puur vanuit opportunisme. Kies voor méér connecties in het leven. Kies voor het grote menu, niet voor het kleine. Als je straks kiest voor Vlaams Belang dan doe je het omgekeerde. Dan kies je voor zelfbeperking, en wie wil dat?