JavaScript is required for this website to work.
Communautair

Investeer in Wallonië

ColumnErik De Bruyn5/12/2019Leestijd 3 minuten
La Wallonie

La Wallonie

foto ©

Met de klimaatuitdagingen in het vooruitzicht moeten we niet willen scheiden van Wallonië, maar moeten we het net omarmen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Afgelopen week riep het Europees Parlement de klimaatnoodtoestand uit, stelden wetenschappers vast dat de klimaatverandering zich sneller voltrekt dan verwacht, en blijkt dat Europa serieus uit de pijp zal moeten komen om haar eigen klimaatdoelstellingen te halen. Stilaan ontwaken we uit onze zelfbegoocheling. Klimaat wordt een gamechanger van formaat.

Investeer in Wallonië

Het blijft verbazen dat een aanzienlijk deel van het Vlaamse bedrijfsleven brood ziet in meer Vlaamse onafhankelijkheid. De redenering die aan die appetijt ten grondslag ligt is de volgende: landen zijn spelers in een internationale markt waar ze kapitaal naar zich toe trachten te trekken. Dat doen ze door de hoogste kwaliteit aan diensten (transport, energie, communicatie, onderwijs en opleiding, research…) aan te bieden tegen de laagste prijs, lees lonen, RSZ-bijdragen en belastingen. In dergelijke context zou Vlaanderen beter scoren indien het zich zou bevrijden van het ‘armlastige’ Wallonië en Brussel. Vlaanderen zou het Singapore aan de Noordzee kunnen worden. Een subsidiekraam voor multinationals, met een in leder gebonden exemplaar van de Vlaamse canon als welkomstgeschenk.

Maar die redenering klopt niet meer, voor zover ze dat ooit deed. Men kon zich altijd al de vraag stellen of een rijke regio wel gebaat is bij arme buren. Een mooi huis in een verloederde buurt is minder waard. En is het Belgische, dus ook Vlaamse, bedrijfsleven erbij gebaat als Wallonië en Brussel morgen in het buitenland liggen? Los van het kapitaal dat verloren gaat bij de teloorgang van de internationale merknaam België. De federale regeringsdeelname van de N-VA was qua internationale branding al niet bepaald een aanwinst.

De loden mantel van de particratie

Daar komt nu dus ook bij dat de spelregels aan het veranderen zijn. Klimaatparameters spelen een steeds grotere rol. Waar het sociaal-economische discours van het verleden vooral gedomineerd werd door loonkosten en fiscaliteit, zal in de toekomst de bevoorradingszekerheid op het vlak van energie, water en grondstoffen de boventoon voeren.

Om maar één aspect te noemen: een gegarandeerde waterbevoorrading wordt van cruciaal strategisch belang. Het dient daarbij genoteerd dat Vlaanderen tot de water-arme regio’s van Europa behoort. De Vlaamse gezinnen en de industrie zijn afhankelijk van de import van water uit Wallonië. Tijdens de droge zomer van 2018 dronken we bijna letterlijk het effluent van de Waalse rioolwaterzuiveringsinstallaties.

Natuurlijk hoeft het bij een splitsing van het land niet tot een ‘wateroorlog’ te komen. Maar we zouden nog wel wat andere opportuniteiten verliezen. De ruimtelijke ordening van Wallonië biedt voorlopig nog steeds de mogelijkheid om de in Vlaanderen gemaakte fouten niet te herhalen. De ambitieuze plannen van de Waalse en Brusselse overheden om voluit in te zetten op de verdere versterking van het openbaar vervoer en het ecologisch netwerk kunnen op het eerste zich naïef en duur lijken, maar in feite zijn het verstandige investeringen in de klimaatbestendige economische basisinfrastructuur van de toekomst.

Verkwanselen aan de Fransen

Is het dan in het voordeel van de Vlamingen dat we onze economische belangen in Wallonië, die we via de Belgische federale structuur kunnen behartigen, zomaar verkwanselen aan pakweg, de Fransen? Dat die federale structuur democratischer, efficiënter en transparanter moet werken staat buiten kijf. Maar laat ons bij de hervormingen van de staat de communautaire logica verlaten, en in de plaats daarvan streven naar een betere openbare dienstverlening voor zowel de burgers als het bedrijfsleven. Maak van België een efficiënte, transparante, 21e-eeuwse democratie. Laten we die eindelijk bevrijden van de loden mantel van de particratie. Want het is dat wat ons in de weg staat. Veel meer dan het feit dat Vlamingen, Walen en Brusselaars niet door één deur zouden kunnen. Van alle volkeren in de wereld lijken de Vlamingen namelijk het meest op… de Walen.

Dames en heren uit de hoge Vlaamse economische en financiële kringen, investeer in Wallonië. Return on investment gegarandeerd, en de eeuwige discussie over de transfers zal erdoor wegdeemsteren.

Erik De Bruyn (1959) is actief in de Antwerpse sp.a.

Meer van Erik De Bruyn
Commentaren en reacties