Mag de kiezer in 2014 ook meespreken?

Ook los van de inhoudelijke boodschap die Siegfried Bracke (kamerlid N-VA) in de zaterdagkrant bracht / zou gebracht hebben, speelde  de verwarring die er uit voortvloeide zijn partij parten. De regering maakte er in elk geval handig gebruik van om het doorrotte dossier van de topbenoemingen in overheidsbedrijven zonder al te veel commotie door te drukken. Zo staat het in elk communicatiehandboek: breng een slechte boodschap op het ogenblik dat de tegenstander met nog slechter nieuws worstelt. Omdat de grootste oppositiepartij op apegapen lag, kon de ploeg van Di Rupo één van de kwalijkst ruikende kwesties onverhoopt – voor de regering – onopvallend wegwerken.

Op de vermoede / veronderstelde / geïnsinueerde / overduidelijke / grondig voorbereide / verkeerd begrepen / fout overgebrachte / intussen weer rechtgetrokken strategische / taktische ‘bocht’ van Bracke /N-VA / beetje van beiden werden zowat alle mogelijke analyses en redeneringen losgelaten (zie ook bij Doorbraak, over het interview en de reactie van Bart De Wever). Opvallend genoeg bleef één element zo goed als onvermeld in al het geschrijf en gewrijf daar rond.

Niemand kwam op het idee om de rol van de kiezer centraal te stellen. De veel gehoorde bewering dat N-VA geïsoleerd staat met haar confederalisme-eis gaat uitsluitend uit van een optelsom van partijeneenheden. De techniek is bekend: Vlaams Belang telt niet mee; de Franstalige partijen – die des te meer meetellen – zijn allemaal tegen en CD&V en Open Vld alleen in naam confederaal maar hechten daar geen betekenis (meer) aan. SP.a en Groen trokken die kaart nooit. Slotsom: N-VA staat geïsoleerd tegen een veelvoud van tegenstrevers.

Het ging daarbij wel allemaal over de zogenaamde ‘moeder aller verkiezingen’. Jawel, verkiezingen, dat moment waarop de kiezer wordt opgroepen om zijn / haar stem te laten horen. Wie – zoals de klassieke partijen – rustig inzet op een variatie op het gekende thema, kan in ons verbrokkelde politieke landschap al behoorlijk doorwegen met 20% van de stemmen. Iedereen lijkt Kris Peeters te beschouwen als een ernstige kandidaat minister-president voor Vlaanderen, al komt zijn partij in de jongste peiling slechts met een sneetje meer dan 17% uit de glazen bol. Hij wordt zelfs wel eens genoemd als mogelijke Belgisch premier. Voor een partij die zich in het wat kleurloze midden nestelt, wordt zo’n score voldoende geacht om naar de opperste gaai te mogen graaien.

N-VA stelt zich – daar mogen we toch nog van uitgaan – niet op als variatie-op-hetzelfde-thema-partij. Een partij die kiest voor zo’n opstelling betaalt een extra prijs. Voor wie een pintje komt drinken in het café, volstaat het de vinger op te steken om te worden bediend. Wie de kroeg grondig wil ombouwen, moet steviger uit de hoek komen om gehoor te krijgen.

Als N-VA in 2014 20% van de stemmen haalt, dan zal die partij wellicht niet eens worden uitgenodigd voor regeringsbesprekingen (al zeker niet op Belgisch niveau). Mag ze toch aanschuiven dan vereist het politieke fatsoen dat De Wever en co zich bij zo’n score tevreden stellen – als ze al in de regering willen stappen – met borrelnootjes. Het woord confederalisme moet dan zelfs niet worden uitgesproken, want daar hangt dan echt te weinig gewicht aan.

Vanaf het getal 30% begint die situatie te wijzigen. Mocht N-VA 40% van het Vlaamse electoraat kunnen overtuigen, met daarnaast nog zo’n 10% Vlaams-nationale hardliners van Vlaams Belang en …% (vul zelf in, maar meer dan nul) Vlaamsgezinden in CD&V en Open VLD, dan kan die eis om de verhouding België/Vlaanderen om te keren tot Vlaanderen/België toch niet genegeerd worden? Dan zijn CD&V en Open VLD het aan de essentie van de democratie verplicht om mee op de N-VA-kar te springen.

Kortom, het gewicht van een partij en van een programma wordt door de kiezer bepaald. Wie nu zegt dat N-VA geïsoleerd staat, miskent het wezen van ons democratisch bestel. Vreemd, dat de voorbije dagen dat ‘detail’ voor het gemak even werd vergeten.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>