Mediahaartjes in N-VA-boter

Met als titel ‘De kromme ethiek van De Wever’ schreef de Europese commissaris voor Handel een scherpe en persoonlijke aanval op de N-VA-voorzitter. Het stuk van Karel De Gucht verscheen op woensdag in De Standaard (bij wijze van uitzondering raadpleegbaar op het internet, ook voor niet abonnees). Op donderdag verscheen in diezelfde krant een repliek: ‘De kromme feiten van De Gucht’, getekend… Rob Van de Velde, Antwerps schepen (niet raadpleegbaar op het net voor niet-abonnees). Niet dat De Wever zelf geen antwoord schreef: ‘Als niets anders nog werkt, maak dan de mensen bang’  verscheen eveneens op donderdag in… De Morgen. Heeft De Wever zijn reactie nu per ongeluk naar de verkeerde krant gestuurd?

Een en ander lijkt er op te wijzen dat er toch meer aan de hand is tussen de Barricade en de Gossetlaan. Zo is er het mysterieuze verdwijnen van de column die De Wever schreef voor De Standaard.  De N-VA-voorzitter maakt geen geheim van zijn gehechtheid aan die column, die hij al jaren schrijft en mee aan de basis ligt van zijn politieke succes. Het regelmatige opiniestukje verscheen ooit wekelijks, werd later tweewekelijks, vervolgens maandelijks en lijkt nu stilzwijgend uit De Standaard verdwenen. Zijn laatste DS-column, ‘Twistappel Cyprus’ verscheen twee maand geleden, op 26 maart. Er zijn dus twee columns niet verschenen.

Het is mogelijk dat De Wever het te druk heeft om nog veel te schrijven. De laatste weken waren er meerdere incidenten in Antwerpen en er verscheen een peiling waarin de N-VA slechts enkele procenten vooruitgang boekte ten opzichte van de verkiezingen van 2010. Hoewel Ben Weyts in recente artikels wordt voorgesteld als de facto voorzitter ad interim, zou het wel degelijk De Wever zelf zijn die momenteel met een ronde binnen de partij bezig is om een plan voor de verkiezingen voor te bereiden. Tijdsgebrek is vermoedelijk ook een bekend gegeven voor Joachim Pohlmann, die De Wever ondersteunde bij het schrijven van zijn columns, maar in januari gepromoveerd werd tot partijwoordvoerder.

Een andere mogelijkheid is dat De Wever uitgekeken is op de column. Het is zeer twijfelachtig of hij met elke nieuwe column nog nieuwe stemmen wint. Bovendien waren de meeste stukjes aanleiding tot een voorspelbaar relletje over wat hij allemaal (niet) geschreven had. Best mogelijk dat de N-VA-voorzitter dat beu was. Maar dan nog zou het vreemd zijn dat de column na zovele jaren verdwijnt zonder veel bombarie. Ook al omdat Vlaamse kranten nu niet bepaald uitpuilen van Vlaamsgezinde, conservatieve maatschappijkritiek: in die zin zou de stem van De Wever worden gemist.

Blijkbaar bestaat er ook bij De Standaard onduidelijkheid over de column van De Wever. Onlangs zou er in alle stilte een ontmoeting hebben plaatsgevonden tussen vertegenwoordigers van de krant en een N-VA-delegatie onder leiding van Ben Weyts. Het overleg zou er vooral op aandringen van N-VA gekomen zijn. De partij voelt zich de laatste maanden onheus behandeld door enkele journalisten van De Standaard  – onder meer de naam van Bart Brinckman komt in dat verband steeds terug –  en de onzekerheid rond de column zou passen in die strubbelingen. De verzoeningspoging vond plaats in gespannen sfeer. Blijkbaar zouden de twee partijen al moeite gehad hebben om een locatie voor het gesprek vast te leggen, omdat de journalisten van De Standaard pertinent weigerden om een bezoek te brengen aan het N-VA-hoofdkwartier aan de Koningsstraat. Uiteindelijk vond het gesprek bij wijze van compromis plaats in het hoofdkwartier van Voka, dat trouwens vlakbij N-VA in de Koningsstraat gelegen is. Een grote verzoening bleef uit, want geen enkele gesprekspartner werd bereid gevonden om grote fouten toe te geven. Slechts heel schoorvoetend zouden enkele incidenten zijn uitgepraat, maar duidelijkheid over de toekomst kwam er niet.

Het feit dat De Wever nu in De Morgen repliceert op een opiniestuk uit De Standaard lijkt de geruchten over een aanslepend conflict tussen de grootste partij en de grootste kwaliteitskrant verder te voeden. Het is niet nieuw dat N-VA zich gevoelig toont voor de manier waarop ze door kranten wordt aangepakt. Elke samenwerking met Le Soir is bijvoorbeeld stopgezet omdat de N-VA niet langer bereid was de lijn van de krant over het Vlaams-Nationalisme te pikken. Maar een onverholen oorlog tussen N-VA en De Standaard zou een nieuw gegeven zijn. Het is niet zo lang geleden dat de krant door politieke tegenstanders van het Vlaams-Nationalisme werd versleten als een N-VA-vod.

Voorlopig kwam het nog niet tot een open conflict tussen De Standaard en N-VA en beide kampen lijken dit ook te willen voorkomen. Het heeft er alle schijn van dat N-VA probeert om met prikjes onderhandelingen te bekomen. Dat zou verklaren waarom de column van De Wever wegblijft, maar bijvoorbeeld ook waarom Ben Weyts onlangs enkele nieuwe feiten over het confederaal congres van N-VA onthulde in… Het Nieuwsblad. Vroeger zou zo een nieuwswaardig interview bijna vanzelfsprekend naar De Standaard gegaan zijn. Hoe dan ook is de verhouding tussen N-VA en de Vlaamse media een interessante factor in de aanloop naar de verkiezingen van 2014. De ‘état de grâce’ is al lang verleden tijd, nu lijkt er een periode van ‘drôle de guerre’ aan de gang. Benieuwd wat de toekomst zal brengen.

<Een goed artikel? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>