N-VA: hoger, lager?
Als we de vooraankondigingen over het nieuwe boek van David Van Reybrouck – Tegen verkiezingen – mogen geloven, worden onze volksvertegenwoordigers in 2014 live door Jannie Haak tijdens een televisieshow van de Nationale Loterij bekend gemaakt. Wie weet, wordt het duel De Wever-Peeters tegen die tijd wel beslecht door een kraslot.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHopelijk verloopt die electorale lottrekking iets ernstiger dan de wijze waarop Van Reybrouck in 2011 de G1000-agenda van de Belgen bepaalde. Zoniet mag de auteur, gelijktijdig met de Raad voor Verkiezingsbetwistingen, ook de Kansspelcommissie over de vloer verwachten.
Dan nog liever de verkiezingsuitslag laten bepalen aan de hand van een peiling. Zorgt meteen ook voor een flinke besparing. Vooraleer het echter zover is, lijkt er nog wel wat werk aan de winkel.
Afgelopen maand nog werd de N-VA opgeschrikt door een nieuwe peiling van Ipsos – uitgevoerd in opdracht van VTM, De Morgen, Le Soir en RTL-TVI. De leidende Vlaamse partij nam daarin een onfortuinlijke duik van 35 % in juni naar 30,7 % in september. Een ‘rake klap’, aldus De Morgen, van ruim 4 %.
In De Standaard werd de pandoering voor N-VA in een minivermelding weliswaar afgezwakt tot ‘een tikje’ – kwestie van de spectaculaire resultaten van de peilingsconcurrent niet onnodig in de schijnwerpers te plaatsen. Maar het was duidelijk even slikken. ‘De duidelijk dalende (trend)lijn’ voor N-VA lag nu immers, onomstotelijk en mogelijk onomkeerbaar vast, aldus Steven Samyn.
‘Liever een realistische peiling, dan een onbetrouwbare’, probeerde Bart De Wever nog subtiel de psychologische opdoffer voor de N-VA-achterban te minimaliseren.
Het gegniffel dat ondertussen in andere partijhoofdkwartieren opstak, was evenwel van korte duur. Dedicated, dat twee weken later dan Ipsos in opdracht van La Libre en RTBf had gepeild, hielp de N-VA, nog geen week later, prompt aan een nieuwe piekscore van 35,5 %.
Behalve voor journalisten is er niets uitzonderlijks aan twee quasi gelijktijdige peilingen die, voor eenzelfde partij, een onderlinge afwijking van 5 % meten. Het zijn vooral redacties die zulke statistische marges onuitroeibaar blijven verwarren met vermeende electorale trends en verschuivingen.
Veel interessanter dan de ogenschijnlijk tegenstrijdige resultaten was dat La Libre deze keer bij Dedicated ging aankloppen om uitleg. Welke cijfers hadden het nu bij het rechte eind: de peiling van het eigen huis, of die van concurrent Le Soir?
En wat denkt u? ‘Je suis certain de nos estimations d’une N-VA à 35 %.’ Volgens bureaudirecteur Marc Dumoulin zat het opvallende verschil in de 15 dagen die verstreken tussen de afname van beide peilingen én … Siegfried Bracke.
Bracke bleek, met zijn controversiële en verwarringstichtende confederalisme-interview in De Standaard eind augustus, dé veroorzaker van het nieuwe N-VA piekmoment. Zijn partijbestuur rest dus niets anders dan vooralsnog deemoedig de excuses van Bracke terug te dragen en zelf verontschuldigingen aan ‘de stouterik’ over te maken.
Tags |
---|
Frank Thevissen (1962) is doctor in de communicatiewetenschappen en was tot 2008 als hoofddocent strategische communicatie verbonden aan de VUB. Hij is de ontwikkelaar van De Stemmenkampioen en publiceerde o.a. 'Media en journalistiek in Vlaanderen: kritisch doorgelicht', 'De vierde onmacht: journalisten, politici en critici over media en journalistiek' en 'Het is maar een peiling'.
Frank Thevissen duikt in een driedelige reeks achter de schermen van de constructieve journalistiek. Vandaag de derde aflevering (slot).
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.