Niet goed bezig

De voorstelling van dat boek heeft het niet tot ‘verhaal van de dag’ gemaakt in de media. Noch is een grondige analyse van het boek de dagen daarna opgepikt. Telkens eiste een ander ‘verhaal van de dag’ alle aandacht op. Een diepgaande analyse van het boek … niet in de kwaliteitskranten, niet in Terzake. In De Zevende Dag een nutteloos debat over de Gravensteengroep, maar niet over de kern van de zaak. Een reactie van chef-Boeken Karl Van den Broeck (De Morgen).

De Gravensteengroep noemt zichzelf een burgerinitiatief. Burgers die aan politiek doen. De leden van de Gravensteengroep zijn niet zomaar om het even een Jan, Pier of Pol. Het zijn mensen die in het maatschappelijke leven iets bewezen hebben. die ergens voor staan. Mensen met inhoud. Mensen die ook door de media gevraagd worden om hun visie en commentaar bij de actualiteit. Maar niet als het over hun communautaire standpunten gaat. Op 2 juni 2012, de dag dat het boek van de Gravensteengroep werd voorgesteld, stond Etienne Vermeersch met een groot interview in De Morgen, over de boerka. Geen woord over de Gravensteengroep. Terwijl wat die man schrijft over de staatshervorming van de regering-Di Rupo niet min is.

Manifest

Het tiende Gravensteenmanifest zelf, op maat van een opiniebijdrage van een krant geschreven, kon noch de opinieredactie van De Standaard, noch die van De Morgen bekoren. De Standaard plaatste ze uiteindelijk online omdat Knack dat eerder wél deed. Een groep actieve Vlaamse burgers die de huidige staatshervorming frontaal aanvalt, met argumenten? Weinig nieuwswaarde.

En wie het boek van de Gravensteengroep leest, ziet dat de analyse nog veel dieper gaat. De groep analyseert niet enkel de laatste staatshervorming, ook het Belgische politieke systeem. De dissectie is genadeloos. De motieven en strategieën van de jongste crisissen, maar ook het hele Belgische systeem tot waar we nu verstaatshervormd zijn. ‘Vergrendeling’ zo noemen ze het systeem dat in de Belgische newspeak ‘ingebouwde evenwichten’ heet. Dat wordt verbonden met de notie ‘politiek solidariteit’ die volgens de Gravensteengroep ontbreekt en die nooit bedoeld wordt als er over solidariteit wordt gesproken.

De Gravensteengroep spreekt klare taal: ‘Wij willen laten zien dat de middelen die gehanteerd worden om het Belgische huis overeind te houden, ondemocratische en antifederale middelen zijn die de gelijkwaardigheid tegenwerken. Wij willen laten zien dat de Belgische regelgeving met haar vergrendelingen van de Vlaamse meerderheid in Europees verband niet meer normaal te noemen is. Wij willen de lezer confronteren met de abnormaliteit van België.’ (p. 21) Ze slagen daar ook in. Dit boek is een statement dat in een normale democratie in de kern van de publieke opinievorming zou zijn gebracht.

B-commentariaat

Maar neen. Volgens het ‘commentariaat’ (een term die Rondas in het boek gebruikt) – vaak ‘de spreekbuizen van de Belgische tendens ‘(p. 13) – moet het publiek niet worden geïnformeerd. Liever maakt dat commentariaat zich vrolijk in zijn columns hoe het komt dat er geen volksfeest is bij de splitsing van BHV in de Kamer. Dat de splitsing van het gerechtelijk arrondissement een politieke en juridische miskleun is, waar nu zelfs de magistratuur tegen reageert? Geen probleem. Europa heeft geen vertrouwen in de economische politiek van de regering-Di Rupo? Ach die neoliberalen van de EU … De begrotingscontrole uitstellen tot na de gemeenteraadsverkiezingen? Dat hoort nu eenmaal zo in het Belgische systeem. De regering feest voor de 0,6 procent groei, maar neemt ondertussen geen structurele maatregelen in de begroting. En de problemen worden groter. Daarbovenop zal de hervorming van Justitie zo veel geld kosten dat ze maximaal wat halfslachtig zal gebeuren. Ruziet de regering al zes maanden schaamteloos over de benoeming van enkele topambtenaren, kwaliteit speelt geen rol meer, enkel de partij-evenwichten. U leest het, dankzij deze regering kunnen wij de crisis aan.

De Vlaamse Beweging heeft een serieuze opdracht op 11 juli: tegen de media in de analyse van de Gravensteengroep verspreiden. Tegen de mediastroom in de publieke opinie overtuigen dat de regering-Di Rupo niet goed bezig is. Dat deze regering-Di Rupo met haar struisvogelpolitiek, genre ‘sfeer is goed’, een luxe is die we ons niet kunnen permitteren. Zoals België een luxe is die we ons niet meer kunnen permitteren.