Oktoberkermis
Zo werkt de pers natuurlijk. In een vraaggesprekje voor Knack even iets zeggen over de eventuele kandidatuur van Bart De Wever in Antwerpen; dan weet je dat het bingo is.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe journalist belt je opnieuw op en gooit het dan als leidend artikel op de webstek van Knack onder de titel: ‘Bart De Wever geen kandidaat-burgemeester in Antwerpen?’. Mét vraagteken, maar wie merkt dat op? De inktkoelie van dienst, Walter Pauli, geeft de citaten correct weer. Gazet van Antwerpen en Het Nieuwsblad pikken er op in. De eerste na contact om na te gaan of Knack alles juist weergaf, de tweede niet. Werd daarmee voortijdig strategisch nieuws gelekt? Men kon die indruk opdoen.
Voor de goede orde: neen, ik weet niet wat De Wever gaat doen en hij komt het mij niet vertellen ook. Ik hoor wat fluisteren, frequenteer togen met interessante mensen en kan één en twee optellen. Daarmee is het zowat gezegd. Wil men daar nieuws van maken? Mij niet gelaten.
Wel een mooie gelegenheid om het over die gemeenteraadsverkiezingen te hebben. Die komen voor N-VA ongelegen, punt aan de lijn. Geert Bourgeois zou als Vlaams minister van Binnenlandse Zaken zijn partij een dienst verlenen door die stembusslag een jaar of drie vier uit te stellen. (Ja, ik weet het, dat kan niet.)
De Leuvense politicoloog Bart Maddens vatte de zaken onder meer op de nieuwjaarsreceptie van de Vlaamse Volksbeweging als volgt samen: in 2014 moeten de V-partijen de meerderheid halen in Vlaanderen, anders krijgen we het deksel serieus op onze neus. Men leze het goed: in 2014. Dus is 2012 op z’n best een overbodig moment, misschien een stoorzender.
Gemeenteraadsverkiezingen zijn onzuivere verkiezingen. De ene wil een nationaal signaal geven, de andere kiest gewoon voor/tegen de sympathieke/degoutante burgemeester. Die beide stemmen komen in één pot terecht. Om het voor N-VA samen te vatten: die partij zal veel sterker worden op lokaal niveau en maakt geen kans de score van de opiniepeilingen te realiseren. Iedereen wordt bediend in oktober. Tegenstanders van N-VA krijgen de nederlaag waar ze op hopen, aanhangers kunnen rekenen op de overwinning waar ze naar smachten.
In grote steden speelt de Wetstraat-factor uiteraard een grotere rol. Wat kan De Wever in Antwerpen winnen? Wat kan hij er verliezen? Hij kan een sjerp winnen. Voordeel: een sjerp is warm én hij wordt burgemeester (weliswaar in een ongemakkelijke coalitie) van onze grootste stad. Nadeel: het wordt moeilijk om in 2014 te gaan jobhoppen. Hij kan de beoogde sjerp ook niet winnen. Voordeel: hij kan in 2014 volop voor de hoofdvogel gaan. Nadeel: zijn (overwinnings)imago is besmeurd. De Wever blijkt dan niet onoverwinnelijk. De magie is verbroken.
Voor het Vlaams Belang liggen de kaarten heel anders. Filip Dewinter staat voor de uitdaging in Antwerpen aan te tonen dat zijn partij nog tot goede scores in staat is. Dat kan schwung geven voor 2014. Oktober 2012 biedt Dewinter een kans, voor De Wever houdt het vooral een gevaar in.
Peter De Roover was achtereenvolgens algemeen voorzitter en politiek secreteris van de Vlaamse Volksbeweging , chef politiek van Doorbraak en nu fractievoorzitter voor de N-VA in de Kamer.
Peter De Roover verantwoordt de keuze van de N-VA om in Vlaanderen een Zweedse coalitie op de been te helpen, zonder het Vlaams Belang.
De laatste Amerikapodcast voor de presidentsverkiezingen: over een eekhoorn, vuilnis en slechte grappen.