Oorlog tussen MR en FDF duurt voort
In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen is het water tussen de liberale MR en het francofiele FDF dieper dan ooit. Vooral de PS profiteert daar in Brussel van.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementEen huwelijk dan na meer dan achttien jaar strandt: ook in de politiek is het pijnlijk. Na het akkoord over een staatshervorming in de herfst van vorig jaar brak het kartel tussen MR en FDF. Sinds 1993 trokken beide politieke partijen samen op, maar het akkoord over de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde vindt geen genade in de ogen van FDF-voorzitter Olivier Maingain. In de hoop het francofone ongenoegen rond zich te verzamelen, gaat de partij opnieuw zijn eigen weg.
Dit blijft natuurlijk niet zonder gevolgen voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2012. Dankzij het onderlinge kartel waren MR en FDF samen jarenlang de belangrijkste politieke kracht in Brussel. Met de scheiding ligt de weg open voor de PS om voor lange tijd de grootste partij te worden in de hoofdstad. De verpaupering van de bevolking en het toenemend aantal allochtonen helpt daarbij. Volgens de laatste peilingen haalt de PS in Brussel 25,6 procent van de stemmen. De MR is tweede met 21 procent. FDF zou op zijn ééntje 8,8 procent van de kiezers kunnen bekoren.
De FDF-score is niet indrukwekkend maar volgens voorzitter Olivier Maingain toch voldoende om een politieke factor van belang te zijn in Brussel. Een factor die de FDF-voorzitter zeer visibel wil maken met de gemeenteraadsverkiezingen van oktober. Dat betekent concreet dat het FDF in een maximum aantal gemeenten onder eigen naam wil opkomen zonder verplichtingen te hebben ten opzichte van andere partijen.
Veel politieke waarnemers gingen ervan uit dat MR en FDF in de Brusselse gemeenten samen naar de kiezer zouden stappen, ondanks het opbreken van het kartel op federaal vlak. Kwestie van samen sterk te staan tegenover de steeds machtiger wordende PS. Maar niets is minder waar. De oorlog tussen MR en FDF loopt voort en bereikt een nooit gezien hoogtepunt. Een overzicht maakt dit duidelijk.
Anti-BHV-splitsing als credo
Het FDF levert momenteel vier burgemeesters: Olivier Maingain in Sint-Lambrechts-Woluwe, Didier Gosuin in Oudergem, Bernard Clerfayt in Schaarbeek en Martine Payfa in Watermaal-Bosvoorde. Maingain wil die burgemeesterssjerpen behouden. Dat betekent dat in die gemeenten ofwel onder zuivere FDF-naam ofwel onder de naam van een lokale lijst wordt opgekomen (zoals Lijst van de burgemeester). Ook liberalen van de MR zijn welkom maar dan moeten ze wel een charter ondertekenen. Een daar knelt het schoentje. In dat FDF-charter staat een aantal gemeenplaatsen zoals het respect voor de mensenrechten en de scheiding van Kerk en Staat, maar ook en vooral een oproep om te streven naar een territoriale band tussen Wallonië en Brussel én de belangen te behartigen van de Franstaligen in Vlaams-Brabant. Voor de MR is dat een aanval op het akkoord over de splitsing van BHV. Toch ondertekende een meerderheid van de MR van Sint-Lambrechts-Woluwe dit charter. Daardoor weten ze zich verzekerd van een aantal schepenzetels wanneer Maingain straks opnieuw burgemeester wordt. Voorzitter Charles Michel en Brussels MR-voorzitter Françoise Bertiaux zijn allesbehalve gelukkig met die situatie maar weigerden op te treden tegen de MR van Woluwe.
Anders is het in het naburige Schaarbeek. Daar hoopt de MR-FDF-Ecolo-coalitie van Bernard Clerfayt nog eens zes jaar langer te besturen. Dat leidde tot een feitelijke breuk in de plaatselijke MR-afdeling. Een deel van de liberalen is gewonnen voor een coalitie met Clerfayt, een ander deel wil onafhankelijk naar de verkiezingen stappen en eind dit jaar eventueel een coalitie vormen met de PS van Laurette Onkelinx. De MR-mandatarissen die zich aansluiten bij de FDF-lijst dreigen uit de partij te worden gegooid.
In de andere FDF-bastions zijn er minder spanningen omdat in Watermaal-Bosvoorde Martine Payfa zonder liberalen op de lijst van de burgemeester naar de verkiezingen stapt. Idem voor Gosuin in Oudergem.
Elders in Brussel ziet het ernaar uit dat FDF en MR duidelijk een aparte weg gaan. Waardoor op veel plaatsen een PS-MR-coalitie mogelijk wordt. De breuk van het kartel is in Brussel-Stad wel goed nieuws voor de Vlamingen. Alain Courtois stapt met MR-OpenVLD lijst naar de kiezer. Vroeger waren Vlamingen op de lijst uitgesloten. Binnen het FDF van Brussel-Stad zwaait Fabian Maingain, zoon van, de plak. Nu hoopt de MR de olijfboomcoalitie rond Freddy Thielemans te breken. Dat kan voor de Open Vld een schepenzetel opleveren.
Categorieën |
---|
Frederik Dekeyser (1972) is econoom en werkt in de financiële sector
Vives houdt na het probleem-België het probleem-Brussel tegen het licht van de economie van het federalisme.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.