EcoloJ: politieagenten zijn moordenaars!

Het is niet echt verrassend dat een jongerenafdeling van een partij er originele en gedurfde standpunten op nahoudt. Jong VLD haalt het zelfs in zijn hoofd om aan het parlement meer macht te willen geven. De Jongsocialisten willen dan weer tegen de partijtop in het gebruik van cannabis legaliseren. En de nieuwe voorzitter van de jeugd van N-VA vertrappelde een Belgische vlag. Shocking!

Normaal dat jongeren alles wat anders en radicaler willen vertellen. Maar bij EcoloJ, dat zijn de Jeunes van de Franstalige ecologisten, bakken ze het niet groen maar wel heel bruin.

Ecolo J

Heilige Ludovicus

Wist U dat de Internationale Strijddag tegen het Politiegeweld wereldwijd gevierd wordt op 15 maart, de feestdag van de heilige Ludovicus? In dit kader verspreidden de Franstalige groene jongeren een reeks stickers. Daarop staan hun eisen over de politie te lezen. De eerste gaat over de verplichte identificatie van agenten. Daarover is al jaren een discussie aan de gang. In de Verenigde Staten kan je meteen de naam aflezen van elke politieagent. Een echt radicale eis lijkt het dus niet.

Maar agenten vrezen niet onterecht dat bepaalde groepen hiervan misbruik zouden maken, door naam en adres van ordehandhavers publiek te maken. Dat is in het verleden al gebeurd. In Brussel werden sommige agenten op hun weg naar huis na hun diensturen achtervolgd. Enige weerstand tegen die eis is dus wel begrijpelijk.

Politie moordt

Het zijn de andere ‘stickers’ van EcoloJ die veel problematischer zijn. ‘Tu frappes, je filme’, kan nog als legitiem verzet gezien worden tegen onnodig geweld. Maar met de derde sticker wordt de teneur duidelijk: ‘On appelle qui quand la police assassine?’ Hier wordt er zonder meer van uitgegaan dat de politie ‘moordt’.

Dat is een bijzonder zware beschuldiging. Het maakt een serene discussie over de werking van de politie zo goed als onmogelijk. EcoloJ volgt daarmee de opvatting van sommige activisten die de schuld van slecht afgelopen interventies altijd bij de politie leggen. Toen de jonge Adil bij een controle wegvluchtte en zich verongelukte, werd dat op affiches en graffiti als ‘moord’ afgedaan. In die kringen veranderde dat standpunt niet toen de agenten na onderzoek werden vrijgesproken. Zij werden zonder meer van moord beschuldigd.

Mawda

Bij een kilometerslange achtervolging van mensenhandelaars werd de kleine Mawda neergeschoten. Maar het waren niet de rampzalige manoeuvres van de chauffeur die werden veroordeeld. De passagiers weigerden de mensenhandelaar aan te duiden. Het was de agent die meteen als moordenaar werd afgeschilderd. Net zoals de politieagent aan het stuur van een combi en de jonge Mehdi in het centrum van Brussel aanreed, die de straat over rende om te ontsnappen aan een politiecontrole.

Dit waren alle dramatische gebeurtenissen, waarover inderdaad nooit licht mag worden gegaan en die diepgaande enquêtes verantwoorden. Maar het is wat anders als een jongerenafdeling van een partij politieagenten als moordenaars begint te definiëren.

Daarmee wordt wantrouwen tegenover de politie het principieel uitgangspunt, mede door het klakkeloos overnemen van de Amerikaanse verontwaardiging over de dood van George Floyd. Alsof die in de straten van Brussel vermoord is.

Francken nazi

Nuance is natuurlijk niet eigen aan EcoloJ. Ik schreef eerder al bij Doorbraak over een spelletje op hun zomerkamp waarbij het er voor actievoerende werknemers op aankwam patroons en politie op de kop te slaan. Eerder hadden ze toenmalig staatssecretaris Francken al afgebeeld als een SS’er. En bij een manifestatie tegen misbruik van vrouwen in bars in Elsene, werden ‘cis-mannen’ uitdrukkelijk gevraagd helemaal achteraan op te stappen, wat volgens de Franstalige minister van Jeugd niet meer of minder dan een onwettelijke discriminatie was.

Niets lijkt EcoloJ te weerhouden op de weg van blinde radicalisering. Dat is niet onschuldig, omdat het tegensprekelijk debat en afwijkende meningen onmiddellijk gezien worden als een aanval op juiste progressieve stellingen.

Er is geen weg terug als men het normaal begint te vinden om agenten ‘moordenaars’ te noemen. Het verspreiden van een dergelijke boodschap langs sociale netwerken zorgt voor de inburgering van wat in se gevaarlijke extremistische ideeën zijn. Met ‘progressiviteit’ heeft dit niets te maken…

Activisme als regeringsvorm

Men mag de invloed van de ecologische jongerenafdeling niet onderschatten. De huidige staatssecretaris van Gelijke Kansen Sarah Schlitz is er een product van. Zij is evenmin een meester in de nuance. Dat bleek toen ze een vrouw met hoofddoek wou benoemen tot regeringscommissaris in het Instituut voor Gelijkheid tussen Vrouwen en Mannen en elke invloed van de extremistische moslimbroeders op Ihsane Haouach bleef ontkennen.

Ze bestond het ook om als federaal minister het parlement eentalig in het Frans toe te spreken en achteraf hautain te beweren dat enkel flaminganten dit erg hadden gevonden.

In een stad als Brussel, met heel veel jonge kiezers, zou het best kunnen dat Ecolo samen met Groen de leiding krijgt van de gewestelijke regering. Als regeringspartij Ecolo akkoord blijft gaan met de standpunten van zijn jongerenafdeling, dan begint het erop te lijken dat voor hen regeren meer en meer gelijk staat met activisme. Het zou goed zijn voor de samenhang van de federale regering mochten de voorzitters van Ecolo daar op een ondubbelzinnige manier duidelijkheid over verschaffen.