Preventieadviseurs in het onderwijs even ondergewaardeerd als het Afghaans leger

Het Afghaans leger, wel 300.000 man sterk en opgeleid door o.a. Amerikaanse militairen, zou wel volstaan om de Taliban in bedwang te houden, zo hield president Biden ons nog enkele weken geleden voor. Was hij slecht voorgelicht of heeft hij ons voorgelogen? In ieder geval is duidelijk dat de Afghaanse militairen amper een schot hebben gelost om de Taliban tegen te houden, niet alleen omdat de leiding ontbrak, maar bijvoorbeeld ook omdat zij soms al maanden geen soldij hadden gekregen. Dan trek je ook niet naar het slagveld!

Materiële voorwaarden zijn onontbeerlijk om je taak fatsoenlijk te kunnen uitvoeren, en dat geldt evenzeer voor ons land als voor een of ander Verweggistan.

Het maskeradelijntje

Ons Vlaams onderwijs kreeg gisteren te horen dat de mondmaskerplicht bij de schoolstart versoepeld wordt: geen mondkapje meer voor de leerlingen van de lagere school, in het middelbaar enkel nog als men rondloopt in de klas of in de gangen, naar het model van de horeca, ook nog wel te dragen in de leraarskamer en bij oudercontacten. Ik had het liever helemaal afgeschaft gezien: terug naar normaal, de maatregelen ‘lossen’, ook voor de leerkrachten.

Waarom zouden we een van de experten niet op zijn woord mogen nemen, zoals Geert Molenberghs? Eenmaal kwetsbare groepen een vaccin kregen, mogen we lossen. Tuurlijk zullen dan jonge mensen ziek worden, maar hé, we laten ons in gewone tijden toch ook niet intimide­ren door een verkoud­heid? Intussen (18/8) is 90% van de volwassen Vlamingen volledig gevaccineerd en zitten we zelfs bij de scholieren al boven de 70%. Waarom moeten we ons dan nog langer aan het maskeradelijntje laten houden?

Cijfers niet beschikbaar

In de scholen zelf moeten preventieadviseurs intussen waken over zowat alles wat de veiligheid van de schoolbevolking kan bedreigen: brandpreventie, asbest, liften, stookinstallaties, sporttoestellen, de lijst is quasi eindeloos. En uiteraard kregen zij ook corona op hun boterham: welke lokalen zijn veilig, hoeveel afstand is er tussen de tafels, waar hangen we CO2-meters, heb ik nog voldoende handgel en mondmaskers? Minister Weyts rekent al anderhalf jaar op hun expertise, en dat blijkt uit de laatste ‘Schooldirect‘, richtlijnen voor de directies, waarin de preventieadviseur liefst vijf keer vermeld wordt.

Maar wanneer je dan schriftelijke vragen stelt over ‘Hoeveel preventieadviseurs zijn er aangesteld in onze scholen, hoeveel VTE’s zijn dat, hoeveel uren krijgen zij gemiddeld, over welke bekwaamheidsbewijzen beschikken zij’, enzoverder, dan krijgen we het frustrerende antwoord dat die cijfers gewoon niet beschikbaar zijn. En dat de bevoegdheid op federaal niveau ligt. ‘De aanstelling van een preventieadviseur is een federale verplichting voor elke werkgever en dus ook voor elk schoolbestuur. Er worden hier geen specifieke middelen voor voorzien. De toekenning van het aantal uren die een preventieadviseur kan besteden aan zijn opdracht en de wijze waarop deze uren toegekend worden, behoren tot de autonomie van het schoolbestuur.’

Cynisch advies

En daarmee kunnen de preventieadviseurs het stellen. Vaak beschikken zij slechts over een handvol uren per week, soms niet eens aansluitend, om de hele waslijst op te volgen en zich intussen ook te verdiepen in de allernieuwste brandpreventienorm of het laatste reglement op de elektrische installaties. Onbegonnen werk, en dat geven de Koepels zoals het KOV ook toe. Met het cynische advies erbij: ‘Probeer elk jaar te focussen op één onderdeeltje. Alles in orde houden is onbegonnen werk’. Oeps, ondertussen had ik niet gemerkt dat mijn CO2-meter alweer in het rood was geklommen. Raam open, meteen!

Maar die taken zijn wel een verplichting natuurlijk, en als er zich op een kwade dag een of andere calamiteit voordoet, dan zal de zwartepiet snel in hun richting worden geschoven. Je zou er voor minder de brui aan geven en een andere job zoeken!

Degelijk statuut uitwerken

Daarom is het de hoogste tijd dat:

1) Vlaanderen deze bevoegdheid claimt, want wij betalen per slot van rekening de (veel te beperkte) uren van deze adviseurs en moeten ook hun rapporten kunnen digitaliseren om het Vlaams preventiebeleid daarop af te stemmen.

2) Vlaanderen in kaart brengt wat de huidige toestand is van de preventie-adviseurs – daarvoor hoeven we echt niet te wachten op een grondwetswijziging.

3) Vlaanderen voor hen een degelijk statuut uitwerkt, net zoals dat intussen bezig is voor de ICT-coördinatoren. Daarin moeten genoeg uren voorzien worden om hun taken serieus op te nemen, zoals bijvoorbeeld ook de aanpak van de ondermaatse ventilatie in onze schoolgebouwen.

De strijd tegen virussen en ongezonde schoolomgevingen is nooit helemaal afgelopen en wij vragen dan ook dringend gemotiveerde soldaten, die onze kinderen en leraren de komende jaren efficiënter kunnen beschermen. Eervolle vermeldingen van de minister alleen zullen daarvoor niet volstaan!