Rachida Lamrabet en haar Orwelliaanse logica

Volgens schrijfster Rachida Lamrabet, die als juriste voor Unia, het Interfederaal Gelijkekansencentrum werkt, is het boerkaverbod een verregaande inbreuk op de vrijheid van vrouwen. Die uitspraak deed ze in een interview in Knack (21/3). Volgens Unia sprak de juriste in eigen naam, maar staatssecretaris Zuhal Demir nam daar terecht geen genoegen mee en eiste dat het Gelijkekansencentrum zich van Lamrabet distantieert. Dat lijkt ondertussen te zijn gebeurd.

Merkwaardig toch hoe een Vlaamse schrijfster van Marokkaanse origine zich geroepen voelt om in ons land de islam in zijn meest obscurantistische vorm te verdedigen. Met drogargumenten als het recht op vrijheid en privacy. Maar ze is niet alleen en ze is niet de eerste. Autochtone Vlaamse vrouwen gingen haar voor. Wat volgt komt uit een tekst van Annemie Van Uytven en Anke van Vossole, het themateam vrouwenrechten van Amnesty International Vlaanderen, en dateert van augustus 2010. De dames verwoordden het standpunt van de ngo in verband met het op handen zijnde boerkaverbod.

A.I. stelt immers vast dat een algemeen boerkaverbod in strijd is met de godsdienstvrijheid en de vrijheid van meningsuiting. Bovendien beperkt een dergelijke wet het recht van vrouwen op een leven vrij van dwang, intimidatie en discriminatie.

Verbijsterende woorden. Ze illustreren hoe het cultuurrelativisme ook de mensenrechtenorganisatie heeft aangetast en haar taalgebruik corrumpeert. Wie Orwells toekomstroman Nineteen Eighty-Four kent, denkt daarbij aan de fameuze Newspeak met slogans zoals SLAVERY IS FREEDOM. Dat is ook wat Rachida Lamrabet ons probeert wijs te maken. Maar wat nog meer shockeert dan de geperverteerde logica van haar betoog, is de lankmoedigheid waarmee haar woorden door onze kwaliteitspers worden onthaald.

Foto (c) Reporters