Biden blijft Oekraïne steunen ondanks oorlogsmoeheid bij bevolking

In de Amerika-podcast van deze week gaan Roan Asselman en David Neyskens in op de nachtelijke en vrij onverwachte toespraak van Joe Biden over de oorlogen in Israël en Oekraïne. Daarnaast is de zoektocht naar de nieuwe Speaker of the House volop aan de gang.

Israël koppelen aan Oekraïne

In de speech van Biden van 19 oktober doet hij een beroep op zijn Amerikaanse landgenoten om Israël en Oekraïne te steunen. De speech is van betekenis omdat het Bidens strategie voor het buitenlandbeleid blootlegt. De president zit met het probleem dat de steun van de Amerikaanse bevolking voor wapenleveringen aan Oekraïne gestaag afneemt. Volgens de laatste peiling is nog maar een goede 40 procent van de Amerikanen voorstander van militaire steun. Binnen de Republikeinse Partij ligt dat percentage zelfs niet veel hoger dan 30 procent.

Er heerst een soort oorlogsmoeheid bij veel Amerikanen. Het probleem is dat Oekraïne minder belangrijk wordt gevonden dan Israël, zeker bij de Republikeinen. Biden probeert dan ook vooral om Oekraïne te koppelen aan Israël om ook voor dat eerste land steun te vinden voor wapenleveringen.

Dominantie van VS bevestigen

Met zijn buitenlandbeleid wil Biden de dominantie van de VS bevestigen — in de mate dat dat nog kan, tenminste. Amerika moet haar leidersrol proberen vast te houden. Want zou ze dit verliezen, dan zullen landen als Iran, Rusland en China aan invloed winnen. In de strategische woordenschat van Biden moet de democratie (en dan vooral de VS) het winnen van de autocratie (haar concurrenten). Een nieuwe wapenwedloop zit er volgens Neyskens echter niet meteen aan te komen.

Maar is het wel realistisch dat die steun voor Oekraïne behouden blijft? Want het buitenlandbeleid radicaal omgooien is niet gemakkelijk. Wie wil er immers de president zijn die Oekraïne verliest aan de Russen? Die een Vietnam 2.0 moet ondergaan? Daarnaast ligt het onderwerp Israël binnen de Democratische partij gevoelig. Dat komt voornamelijk door een fractie van vier linkse vrouwen binnen die partij, waarbij er volgens Asselman zelfs sprake is van antisemitisme. Ook veel studenten, een belangrijk deel van het Democratische kiespubliek, zijn overwegend pro-Palestina.

Nieuwe Speaker

Als tweede onderwerp is er de nieuwe kandidaat voor Speaker of the House bij de Republikeinen. Jim Jordan is namelijk als enige kandidaat overgebleven. Maar er is een probleem. Jordan komt stemmen tekort. Hij probeert dan ook de nee-stemmers te overtuigen, wat zijn enige optie lijkt te zijn. De reden voor zijn impopulariteit dankt Jordan aan twee zaken. Ten eerste is Jordan een echte vertrouweling van Trump. De Republikeinse anti-Trumpers staan dus niet meteen voor hem te springen. Ten tweede heeft Jordan ook nooit een wet gemaakt of zelfs gesteund. Daarmee wekt hij uiteraard niet veel ontzag op. Het resultaat is vooral veel chaos.

Ten slotte werpt David Neyskens met zijn datacenter een licht op de algemene krachtsverhouding tussen Biden en Trump. Die krachtsverhouding lijkt momenteel in het voordeel van Trump te zijn. Belangrijk is dat dat ook geldt voor de zogenaamde swing states. Dat zijn de staten die niet duidelijk Republikeins of Democratisch zijn, en die dus beide kanten op kunnen. De reden van Bidens dalende populariteit moet volgens onze analisten onder andere gezocht worden bij de rol van de media. Waar die in 2020 het imago van Biden nog probeerden te beschermen, kunnen en willen ze dit nu niet meer. Het zal dus nog spannend worden de komende verkiezingen.

En dan… Roan Asselman zijn boek Amerika ontrafeld is er, uiteraard bij ons verkrijgbaar!