Queenie: over een emotionele reis van zelfontdekking en groei

In de acht afleveringen van Queenie volgen we het leven van een jonge Britse vrouw van Jamaicaanse afkomst, die worstelt met de uitdagingen van het volwassen worden en het vinden van haar eigen identiteit.

Queenie is een meeslepende tv-serie, gebaseerd op de gelijknamige roman van Candice Carty-Williams. De serie blijft trouw aan het bronmateriaal en weet de essentie van de roman genuanceerd en respectvol te vatten. Het verhaal begint met Queenie Jenkins, die een onverwachte medische diagnose krijgt, wat een keten van gebeurtenissen in gang zet die haar leven totaal zal veranderen.

Pijnlijke breuk

Een pijnlijke breuk na een langdurige relatie met haar vriend Tom, doet Queenie troost zoeken op de verkeerde plaatsen. Ze begint te beseffen dat ze haar verleden van huiselijk geweld onder ogen moet zien voor ze verder kan gaan.

De serie behandelt zware thema’s zoals racisme, seksisme en verraad, maar doet dat met de nodige authenticiteit, een vleugje humor en een diep gevoel van menselijkheid. Zelfs de meest trieste situaties worden verteerbaar door relativerende grappigheid.

De commentaarstem van Queenie speelt daarbij een cruciale rol. Ze biedt inzicht in de innerlijke gedachten en gevoelens van een 25-jarige Jamaicaanse Britse vrouw, die tussen twee culturen leeft. Dikwijls helpt haar stem ook om context te geven bij haar acties en beslissingen. Het resultaat is een eerlijke en rauwe weergave van de uitdagingen waarmee jonge vrouwen van kleur worden geconfronteerd in de moderne samenleving.

Black Bridget Jones

De serie begint met een krachtige scène waarin Queenie onverwacht nieuws krijgt tijdens een bezoek aan de gynaecoloog: ze heeft een miskraam gehad. Deze scène zet de toon voor de rest van de serie en laat zien hoe Queenie na onverwachte tegenslagen haar veerkracht toont.

Wanneer haar langdurige vriend Tom besluit dat ze een pauze nodig hebben, wordt dat het begin van haar hartverscheurende zoektocht naar zelfontdekking. Queenie besluit de breuk met haar vriendje te vergeten door met een stel andere mannen, die ze leerde kennen via datingsites, in bed te duiken. Hun sms-berichtjes vormen een onderdeel van het digitale voorspel.

Met een bedrieglijke lichtvoetigheid drinkt en sekst ze te veel, en verwaarloost ze haar werk als journalist bij de Daily Reader.

Therapie

Na vijf episodes heeft ze een dieptepunt bereikt en in de laatste drie afleveringen volgt dan een erg geloofwaardige catharsis. Queenie begint nu video’s te maken, probeert haar relatie met haar moeder en haar gebroken hart te herstellen en volgt therapie om het ‘niemand-wil-me-gevoel’ kwijt te raken.

Vooral haar kleurrijke Jamaicaanse familie met hun rijke cultuurtraditie zorgt ervoor dat de personages nooit stereotiep of eendimensionaal worden.

De debuutroman Queenie van Candice Carty-Williams uit 2019 werd destijds onthaald als ‘de zwarte Bridget Jones’ omdat beide jonge vrouwen een goede man én job proberen te vinden en daar, vaak op komische wijze, niet in slagen. Het Playboy-kostuum dat Queenie aantrekt voor een feestje is een onmiskenbare hommage aan Bridget.

Een emotionele reis

Dionne Brown schittert in de rol van Queenie Jenkins. Haar vertolking van een 25-jarige vrouw, die haar plaats in de wereld zoekt, is zowel hartverscheurend als inspirerend. Brown slaagt erin om de complexiteit van Queenies karakter tot leven te brengen, waardoor we ons gemakkelijk met haar kunnen identificeren, zelfs als ze fouten maakt.

Queenie verdient haar ‘happy end’, dat helemaal niet geforceerd overkomt. In het verloop van de serie wordt via flashbacks haar traumatisch verleden duidelijk: haar moeder heeft Queenie verlaten en ze werd opgevoed door haar grootouders.

Britse cultuur

De Britse cultuur staat bekend om de ‘stiff upper lip’, een uitdrukking die verwijst naar het tonen van weinig tot geen emotie, vooral in moeilijke situaties. Die Britse stoïcijnse houding wordt vaak geassocieerd met uitdrukkingen zoals ‘keep calm and carry on’ en ‘chin up’.

Deze emotionele terughoudendheid maakt dat het tonen van emoties een teken van zwakte is. In Groot-Brittannië is dat diepgeworteld in de cultuur, even diep als de verwachting dat zwarte vrouwen ‘sterke zwarte vrouwen’ zijn, in de Caraïbische cultuur.

Queenie op zoek naar haar eigen identiteit staat daar tussenin en de serie werd daarom ‘A Masterful Study of Self-Growth’ genoemd. Queenie is dan ook een krachtige en ontroerende serie, die ons meeneemt op een emotionele reis van zelfontdekking en groei.