The Umbrella Academy (seizoen 4): waardige afsluiter
Titel | The Umbrella Academy |
---|---|
In de zalen vanaf | Netflix |
Onze beoordeling |
Seizoen 4 is de emotionele afsluiter van de heroïsche pogingen ondernomen door de Hargreeves-familie om de wereld van de ondergang te redden.
Een van de meest geliefde series op Netflix zijn de drie seizoenen met telkens tien afleveringen van de Amerikaanse televisieserie The Umbrella Academy. Seizoen vier, met maar zes afleveringen, is de intense en emotionele afsluiter van de heroïsche pogingen ondernomen door de Hargreeves-familie om de wereld van de ondergang te redden.
Bekend om zijn visueel verbluffende actiescènes en creatieve cinematografie is The Umbrella Academy gebaseerd op Gerard Way en Gabriel Bá’s gelijknamige stripreeks. De serie maakt gebruik van surrealistische en droomachtige beelden om de bovennatuurlijke krachten van de personages, de (niet altijd zo) Magnificent Seven, te benadrukken: Luther, Klaus, Diego, Allison, Number Five, Ben, en Vanya/Victor.
Transgender
Vanya/Victor wordt vertolkt door Elliot Page, vooral bekend van Juno (2007), waarin ze een tiener speelt die onverwacht zwanger wordt. Na twee seizoenen als Vanya in de serie, kondigde ze aan dat ze een transgenderman is en werd de transitie van het personage Viktor in het verhaal verwerkt.
Op 1 oktober 1989 baarden wereldwijd 43 vrouwen een kind, hoewel ze geen enkel teken van zwangerschap vertoonden. Zeven van de kinderen worden door de excentrieke miljardair Reginald Hargreeves geadopteerd die hen samen met zijn robotvrouw opleidt tot een superheldenteam.
Wanneer hun pleegvader Hargreeves overlijdt, trachten de broers en zussen het geheim achter hun disfunctionele familie te achterhalen. Ook broer Ben sterft maar kan als geest nog met Klaus communiceren, en Number Five is verdwenen in het multiversum, maar keert uiteindelijk terug met de waarschuwing dat een Apocalyps dreigt.
Disfunctionele familie
The Umbrella Academy heeft een unieke plaats in de wereld van superheldenfilms en -series door de sterke impact op het genre. In tegenstelling tot traditionele superhelden als Batman of Spiderman, komen de zeven niet uit een net Amerikaans gezin met hoge morele waarden maar uit een disfunctionele familie.
De geadopteerde broers en zussen hebben niet alleen bovennatuurlijke krachten, maar durven wel al eens buiten de schreef gaan, zoals Deadpool, die bekend is om zijn zwarte humor. De vierde wand breken en hun publiek persoonlijk aanspreken zoals die antiheld, doen ze echter niet.
Unieke kijkervaring
The Umbrella Academy combineert elementen van actie, drama, en komedie, een unieke kijkervaring. Bovendien neemt de serie ruim de tijd voor diepgaande karakterontwikkeling. Elk lid van de Hargreeves-familie heeft zijn unieke krachten en persoonlijke problemen, wat leidt tot complexe en boeiende verhaallijnen.
De serie verkent de innerlijke worstelingen en groei van elk personage. The Umbrella Academy heeft aangetoond dat er ruimte is voor innovatie binnen het genre en heeft zo bijgedragen tot de diversificatie van het superheldengenre door zich te richten op meer menselijke en emotionele aspecten van superhelden.
Een afscheid in stijl
Seizoen vier begint waar seizoen drie eindigde: met de broers en zussen gestrand in een nieuwe tijdlijn maar dan zonder hun krachten. Ze proberen een normaal burgerleven te leiden. Luther, de krachtpatser, is nu stripper; Junkie Klaus is kluizenaar; Diego is getrouwd met Lila en verveelt zich te pletter; filmdiva Allison maakt reclamespots; Vanya/Victor leidt een rustig transleven in Canada en Number Five kan niet meer naar multiversums flitsen en wordt dan maar FBI-agent.
Al snel springt seizoen vier vijf jaar vooruit en onthult dat de broers en zussen hun krachten hebben teruggekregen en dat een andere versie van hun adoptievader Reginald de dominante kracht is in deze nieuwe realiteit, waarin Reginalds echte vrouw nog leeft.
Het overkoepelende thema van het seizoen is het herstellen van begane fouten. De broers en zussen realiseren zich dat hun bestaan de oorzaak is van de nakende Apocalyps. Om de wereld te redden, brengen ze het ultieme offer door ervoor te kiezen niet meer te bestaan en alle andere tijdlijnen uit te wissen. Deze beslissing gaat over het volledig verwijderen van zichzelf uit de geschiedenis.
De extremistische groep, geleid door Dr. Gene en Dr. Jean Thibedaeu, gelooft dat iedereen in de verkeerde realiteit leeft en dat een catastrofale gebeurtenis, bekend als ‘The Cleanse’, de hoofd tijdlijn zal herstellen.
This is the end, my friend
Het verhaal van de Hargreeves eindigt met een mix van hartzeer en hoop voor het universum. Een voice-over vertelt ons: ‘Op het twaalfde uur van de achtste dag van augustus 2024, gebeurde er niets speciaals. Het was gewoon een normale dag.’
Met deze mededeling slaagt de serie erin een bevredigend en emotioneel einde te bieden met op de achtergrond This Must Be the Place van de Talking Heads. Voor diegenen die dat niet zo zien: blijf na de eindgeneriek kijken naar de bloemen in het park.
Karel Deburchgrave is filmrecensent en was voorzitter van het filmtijdschrift Filmmagie. Hij is de auteur van 'Shakespeare in scène' gezet en filmdocent in diverse filmmusea en cultuurcentra in Vlaanderen en Nederland. Hij studeerde Germaanse filologie (UFSIA en KU Leuven) en is Fulbright alumnus van de Universiteit in Minneapolis-St. Paul.
Lee volgt het leven van Lee Miller: van haar dagen als modefotografe naar haar transformatie tot oorlogsfotografe.