Rechts stemmen loont in Nederland, nu Vlaanderen/België/Europa nog
Caroline van der Plas (BBB) en Geert Wilders (PVV) tijdens de presentatie van het hoofdlijnenakkoord.
foto © Belga Image/PG
Het Nederlandse regeerakkoord toont dat stemmen wel degelijk een verschil kan maken. Een ander beleid, dat kan je dus toch via de stembus afdwingen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIn de pers klinkt gehuil en geweeklaag over het nieuwe akkoord om een Nederlandse regering te vormen. De gekende commentatoren hopen openlijk dat de regering snel zal vallen. Of rekenen erop dat ‘Europa’ de uitvoering van het regeerakkoord zal verhinderen. De juiste administratie moet toch boven de foute democratische keuzes staan, nietwaar.
Nochtans is wat in Nederland gebeurt een teken van een gezonde democratie. De kiezer kan via de stembus een ander beleid afdwingen. De nieuwe Nederlandse regering is volledig democratisch aan de macht gekomen. Vier partijen die een meerderheid hebben in de Tweede Kamer hebben samen een akkoord gesloten dat wil breken met het beleid van de voorgaande regering.
Klimaat en migratie
Daarvoor sneuvelen enkele dada’s zoals het klimaatbeleid en het migratiebeleid. Geheel volgens de programma’s van de partijen die de meerderheid vormen. Maar tegen het links-liberale wereldbeeld dat dominant is in de bubbel van pers en politiek. Een links-liberaal wereldbeeld dat voor de aanhangers gelijkstaat aan de definitie van democratie. Het is geen overtuiging, het is dé democratie.
Een links-liberaal wereldbeeld dat in de EU is binnengeslopen als dominante politieke visie. Frappant in dat Nederlandse akkoord is dat de nieuwe regering zich niet neerlegt bij het EU-voldongen feit. Ze beseffen dat de Nederlander het niet pikt dat discussies worden gesmoord in ‘dat mag niet van Europa’. Zijn Europese akkoorden in steen gebeiteld, of wordt de EU politiek bestuurd? Kunnen daar dan politieke keuzes gemaakt worden? Kan een verandering in beleid nog?
De Nederlandse nieuwe regering is de hoop dat het wel degelijk anders kan. Dat niet iedereen in Vlaanderen daar gelukkig mee is, dat is wel duidelijk. Dat het Vlaams Belang enthousiast is, is begrijpelijk. ‘Hun’ Wilders vormt een regering. Bij andere partijen is het veel moeilijker om een reactie te krijgen. De oorverdovende stilte is veelzeggend maar ook ontgoochelend.
Want wat betekent dat Nederlandse akkoord voor de Belgische politiek? Is verandering mogelijk? De Vlaamse kiezer stemt al vele verkiezingen na elkaar voor verandering. Maar krijgt die niet. Ook die Vlaamse kiezer is het antwoord beu dat het niet kan, in vele variaties: daar is geen meerderheid voor, dat mag niet van Europa, dat ligt vast in verdragen, dat is tegen de mensenrechten…
Rechts stemmen loont
De kern van onze democratie moet zijn dat de kiezer een ander beleid kan afdwingen. In Nederland kan dat. Maar kan een democratische meerderheid nog een ander beleid afdwingen in Vlaanderen, in België, in Europa of in de VN?
Als dat niet meer kan, hoe democratisch zijn die instellingen dan nog? Is het dan geen schijndemocratie die een bepaalde politieke overtuiging oplegt, overgoten met een naar democratie smakende saus?
Wordt Nederland de uitzondering, of zijn ze een voorloper die EU-richtlijnen en -afspraken wil heronderhandelen? Nederland zou ook hier wel eens een gidsland kunnen zijn. Vanuit Nederland komt het signaal dat een ander beleid mogelijk is. Want als rechts stemmen iets kan veranderen, geldt dat voor links ook. Dat heet democratie. De verkiezingen op 9 juni doen er weer wat meer toe, dankzij Nederland.
Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.
Donald Trump voorstellen als de prins der duisternis heeft niet echt gewerkt in de Verenigde Staten, maar in Europa wel. Waar zit het echte gevaar?
Les Engagés lanceert een wetsvoorstel om de ontmanteling van de kernreactoren Doel 3 en Tihange 2 te verbieden en nieuwe investeerders aan te trekken.