Red Wednesday, internationale dag christenvervolging: in België enkel schaamrood

Op 23 November is het RedWednesday, de internationale dag waarop we stil staan bij de oprukkende christenvervolging over de ganse wereld. RedWednesday is een initiatief van Kerk in Nood, de organisatie van de wereldberoemde priester Werenfried Van Straaten oftewel de spekpater.

Elk jaar maakt een andere organisatie, Open Doors, de rood doorbloede ranglijst op van de landen waar christenen het meest vervolgd worden. Sinds de Taliban terug aan de macht is, staat Afghanistan op de bedenkelijke eerste plaats. De top 5 wordt aangevuld met Noord-Korea, Somalië, Libië en Jemen. Allemaal landen die niet voorkomen in de TUI-reisgids.

België doet niet mee

In vele Europese steden wordt een monument symbolisch rood gekleurd als deelname aan deze RedWednesday. De Big Ben, de Eiffeltoren en het Colosseum, om er de meest monumentale uit te lichten. Maar niets daarvan in België. Waarom nemen we niet deel aan RedWednesday? Vinden we christenen niet belangrijk? Nochtans is onze grootste Belg pater Damiaan, die zijn leven opofferde in Hawaii om dat van anderen beter te maken.

Of interesseert vervolging van religieuze minderheden ons niet? Dat lijkt toch niet het geval, want we zijn bijna Europees kampioen in het opnemen van vluchtelingen uit alle uithoeken van de wereld. We keren miljarden belastinggeld uit aan vluchtelingen en vluchtelingenorganisaties omwille van onze terechte zorg voor vluchtelingen. Ook aan vluchtelingen die afkomstig zijn vanuit de landen in de top 5 van christenvervolging. Toen de Taliban aan de macht kwam hebben we vliegtuigen ingelegd en iedereen herinnert zich het dansende meisje op de tarmac van Melsbroek.

Palestijnen bestormen kerken

Er iets dus iets anders in het spel. Er is iets dubbelzinnigs aan de gang in onze samenleving: soms komen we op voor een onrecht, maar vergeten we daarbij het andere geweld dat daarmee gepaard gaat. We houden vast aan een halve waarheid. De recente pro-Palestina betoging in Brussel (29/10/2022) is hier een voorbeeld van. Er komen 700 betogers opdagen. Dat is welgeteld 0,006% van de Belgische bevolking. De betoging komt in het TV journaal en staat in alle kranten.

Ik doe geen uitspraak of de betoging terecht of onterecht is. De Palestijnse zaak is een zeer complexe zaak waarbij zeer veel mensen boter op het hoofd hebben. Echter als we onrecht aankaarten moeten we durven in eigen boezem kijken. De dag voor de betoging is Brussel is nog maar eens een kerk bestormd in Beit Sahour (Bethlehem) door Palestijnse jongeren. Vorig jaar werden ook reeds 2 kerken bestormd. Op 16 mei 2021 werd een anglicaanse kerk aangevallen in de plaats Aboud, ten westen van Ramallah. Twee dagen eerder had een soortgelijk incident plaatsgevonden in het maronitische Sint-Charbelklooster in Bethlehem. Dat was al de zesde aanval op het klooster binnen enkele jaren. Volgens christelijke activisten waren telkens islamitische radicalen hiervoor verantwoordelijk.

Christenen vermoord en verdreven sinds Hamas

Na geen van deze aanvallen werden er arrestaties verricht en de Palestijnse pers, net als de Belgische pers negeerde de incidenten. De christenen die in deze geografisch gescheiden plaatsen wonen, worden wel ‘een vergeten groep’ genoemd, gevangen tussen twee vuren.

De beperkingen die de Israëlische regering de Palestijnen oplegt, komen in de Westerse media gelukkig uitgebreid aan bod. Aanvallen op kerken door vermoedelijk radicaalislamitische Palestijnen worden echter nauwelijks belicht. Christenen in Gaza zijn sinds de verkiezing van Hamas bijna verdwenen. Op tien jaar tijd zijn meer dan helft van de christenen gevlucht of gewoonweg vermoord. In 1948 maakte de christenen nog 18% van de bevolking uit in de Palestijnse gebieden. Vandaag is dit minder dan 2%. Reeds in 2008 werden christenen uit de Gazastrook geëvacueerd omwille van de vele doodsbedreigingen.

Terreurvlaggen toegelaten

In de Brusselse betoging werden de symbolen van Hamas, sinds 1998 een officiële terroristische organisatie, niet onder stoelen of banken gestoken. Symbolen van deze groep worden mee gedragen tijdens een betoging in hartje Brussel. Hamas is medeverantwoordelijk is voor de steile neergang van het aantal christenen in de Palestijnse gebieden. De politie en de stad Brussel laten betijen. Journalisten doen gretig verslag over de betoging met alle klassieke ingrediënten over hoe medeplichtig Europa wel is aan het leed van de Palestijnen. Waarom deze schizofrene verslaggeving?

We mogen als land met een doorgedreven godsdienstvrijheid en aandacht voor vluchtelingen toch niet blind zijn voor zulke symbolen en gebeurtenissen in de hoofdstad van Europa? Een vrijheid is sneller verloren dan verworven. Alle gekheid op een stokje: vlaggen van een terroristische organisaties laat men toe om conflict te vermijden, maar we nemen niet deel aan RedWednesday om niemand van een andere geloofsgemeenschap voor het hoofd te stoten. Dat is geen conflict vermijden, maar flauwekul.

De uitroeiing van christenen gebeurt niet enkel in Gaza, maar ook in vele andere landen in het Midden-Oosten. Paus Franciscus ondernam enkele jaren terug nog een reis naar Irak en Syrië en nu zeer recent naar Bahrein om de laatste overgebleven christenen een hart onder de riem te steken. En dat in de regio waar het christendom is ontstaan. Elke geloofsovertuiging dient gerespecteerd te worden. Niemand verdient het om omwille van zijn of haar geloof te worden verjaagd of vermoord. Daarom moet ook België deelnemen aan RedWednesday. Menig politicus laat de kans om een punt te maken voor een veilige toekomst voor ons allemaal weer aan zich voorbij gaan.