‘Samen’ de dieperik in
Antwerps kartel is cadeau voor De Wever
Met het linkse kartel ‘Samen’ trekt Wouter Van Besien als lijsttrekker naar de Antwerpse kiezers.
foto © Reporters
De campagne begint met kolder: het anti-Bart De Wever-kartel ‘Samen’ beweert noch kartel, noch anti-BDW te zijn. Lachen!
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementBart De Wever heeft in Antwerpen zijn schaapjes nog niet op het droge. Zo heeft de burgemeester de districten verwaarloosd, is hij er niet in geslaagd om de allochtone middenklasse van zijn linkse concurrenten los te weken en krijgt hij maar geen vat op gewelddadige conflicten in zijn stad, of het nu schietende drugsbendes of met eieren gooiende kut-Marokkaantjes zijn.
De Antwerpse verkiezingsstrijd zal nog een jaar lang op het scherpst van de snee gevoerd worden. De Wever hoeft daarbij niet op veel steun of sympathie van de journalisten te rekenen. Deels omdat het journalistieke korps sowieso nogal zwaar naar links overhelt, deels ook omdat De Wever er een gewoonte van blijft maken om zowat elke journalist en elke krant schofferen. Met name de VRT legt Groen nu al maanden in elke mogelijke etalage — dat zal de komende maanden niet veranderen.
Samen stinkt
Bart De Wever wordt wél goed door zijn politieke tegenstanders geholpen. Kijk maar naar de onhandige manier waarop ze het linkse kartel ‘Samen’ lanceerden. Dat gebeurde met een debatfiche waar een serieus luchtje aan zit. Zo blijven Groen en sp.a krampachtig ontkennen dat ze een kartel gevormd hebben. Ze volharden ook in de fictie dat ze ‘niet tegen iets of iemand’ zijn.
Kiezers kunnen dat soort kletspraatjes van kilometers ver ruiken — en zijn er vaak allergisch voor. Een anti-BDW-kartel dat niet eens durft toegeven dat het een kartel én anti De Wever is, wekt weinig vertrouwen. Als je al met twee leugens begint, hoe geloofwaardig is dan de rest van je verhaal? Je kunt niet doen alsof je geen kartel meer bent, alleen omdat je op je lijst plaatsen voor nieuwkomers in de politiek vrijmaakt. Natuurlijk zetten de politieke professionals nog steeds alle lijnen uit.
Je kunt ook moeilijk volhouden dat je ‘niet tegen iemand’ bent als je de krachten bundelt met de uitdrukkelijke bedoeling om De Wever uit het stadhuis te knikkeren. Groen en sp.a doen alsof het vies is om ’tegen’ te zijn. Wouter Van Besien gokt dat zijn geforceerde optimisme op termijn zal aanslaan, maar hij dreigt een enorme troefkaart vrijwillig uit handen te geven. ‘Wij willen De Wever weg’ kan in Antwerpen een hoop mensen mobiliseren. Van Besien weigert voorlopig om dat potentieel aan te boren, alleen maar omdat het niet in zijn verbindingsverhaaltje past.
Handrem
Het is natuurlijk helemaal niet oneerbaar om ’tegen’ iets te zijn. Het ‘Samen’-kartel is tegen een hoop dingen. Het is tegen De Wever, maar ook tegen korpschef Serge Muyters, tegen het hoofddoekenverbod, tegen auto’s op de Turnhoutsebaan, tegen kinderarmoede, tegen private partners in het sociale beleid, tegen een nieuw containerdok voor de haven van Antwerpen, tegen het Vlaams Belang, tegen een migratiestop en tegen nog 101 andere dingen.
Je moet kiezers niet als idioten behandelen. Een keuze vóór iets betekent ook een keuze tégen alle andere alternatieven. Het is goed om het volledige debat te voeren: welke paden willen we verlaten, van welke praktijken en mensen willen we afscheid nemen, met wie willen we in geen honderd jaar samenwerken, tegen welke opties zullen we ons hevig verzetten? Wie doet alsof politiek alleen maar een positief pretverhaal is, vertelt hooguit een halve waarheid.
Wouter Van Besien rijdt zijn campagne (voorlopig?) met de handrem op. ‘Samen’ geeft de onvermijdelijke negativiteit geen gezonde uitlaatklep. Die positieve kramp is voor Bart De Wever een godsgeschenk. Hij kan zich nu volop ontpoppen als de authentieke kandidaat, die niet flauw en hypocriet doet over de ware aard van politiek. Hij hoeft zich niet voortdurend af te vragen of hij zijn politieke keuzes wel positief genoeg verpakt. Hij hoeft zich niet te houden aan de bizarre semantische regeltjes die Van Besien zichzelf en zijn kartel oplegt.
Smakeloze saus
Bart De Wever is het grootste talent van zijn generatie, maar zijn succes is ook gebouwd op de zwakte en de vergissingen van zijn tegenstanders. Op dit moment krijgt hij de campagne van zijn dromen cadeau. Groen en sp.a hebben er met hun kartel de facto een personenstrijd van gemaakt: de volgende burgemeester van Antwerpen zal ofwel Bart De Wever ofwel Wouter Van Besien heten. Bovendien zweert ‘Samen’ halsstarrig bij een paar buzzwoorden en een positief sausje zonder veel smaak.
Er is veel dat tegen De Wever werkt in Antwerpen. De demografische realiteit werkt bijvoorbeeld in het nadeel van N-VA. Volgens pessimisten is de Koekenstad met De Wever óf Van Besien hoe dan ook aan zijn laatste blanke burgemeester toe: na hen komt er hoogstwaarschijnlijk een moslimburgemeester. Het wordt ook nog een heel jaar hard werken voor de N-VA-voorzitter. Maar voorlopig lacht de toekomst De Wever toe. ‘Samen’ werkt inderdaad beter — voor Bart.
Categorieën |
---|
Personen |
---|
Klaas Cobbaut (1979) is ambtenaar. Hij heeft weleens gehoord dat zijn thuisstad Aalst niet de mooiste plek ter wereld is, maar dat doet hij af als laster van jaloerse kwatongen. Vanuit zijn ajuinenstad overschouwt hij lokale en vaderlandse politiek.
De cultuuroorlog tegen vermeend racisme eist een nieuw slachtoffer. En deze keer is het niet eens een karikatuur die voor de bijl moet.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.