Schengen en desinformatie

Om de Europese Unie uit de wind te zetten voeren de mainstream media, de VRT op kop, een desinformatiecampagne. Zo zou het einde van Schengen de doos van Pandora openen en rampspoed afkondigen over Europa. Om dat kracht bij te zetten toonde het VRT-journaal onlangs beelden van een eindeloze rij wachtende auto’s, type jaren 1970 of ouder. Een man in uniform moest een grenspost suggereren. Waar en wanneer die beelden werden opgenomen, werd in het ongewisse gelaten. De bedoeling was de kijkers een schrikbeeld voor te houden van wat hen zonder Schengen de volgende zomer zou overkomen.

Als de lezer het toestaat, duik ik nu even in mijn herinneringen. In de jaren vóór Schengen ben ik zowat iedere zomer met de auto naar Frankrijk, Spanje of Italië gereisd. Van lange wachttijden aan de grensovergangen was daarbij geen sprake, alles verliep vlot. De VRT speculeert er blijkbaar op dat de herinnering van de meeste kijkers niet zover teruggaat. Bovendien staan die kijkers ook mét Schengen tijdens de vakantie-uittocht urenlang in de file. De omroep levert hier een klassiek staaltje van beeldmanipulatie.

Maar laten we eens luisteren naar wat de Oxford-econoom Paul Collier over Schengen te vertellen heeft. Collier is een wereldvermaard migratiewetenschapper en auteur van Exodus: How Migration Is Changing Our World (2013), ondertussen dé klassieker over migratie. In een interview met de Duitse kwaliteitskrant Die Welt (29 januari) zegt hij het volgende:

‘Schengen is allang dood. En weet je wat: dat maakt niks uit. Mijn vaderland Groot-Brittannië maakt ook geen deel uit van het Schengen-akkoord. Dat brengt geen enkel nadeel met zich mee. Schengen is alleen maar een theatraal symbool van de Brusselse politici. Men wil daarmee zoiets als een Europese staat suggereren. Maar Schengen heeft niets met Europa te maken. Wat telt is dat wij van het ene land naar het andere kunnen reizen. En dat gaat ook zonder Schengen.’

Op de tegenwerping van de interviewer dat Europese exportbedrijven voor grote bijkomende kosten vrezen wanneer de slagbomen naar beneden gaan, antwoordt Collier:

‘Dat argument is alleen maar een voorwendsel. Wanneer ik naar het continent reis, toon ik mijn paspoort, dat duurt tien seconden, meer moeite kost dat niet. Belangrijk is dat men vrij kan reizen, en daarvoor heeft men Schengen niet nodig. Het is toch heel eenvoudig: elk land is ervoor verantwoordelijk zijn eigen grenzen te beveiligen. Je kunt ook niet zomaar naar Botswana reizen. Waarom zou dat in Europa anders moeten zijn?’

Ondertussen wordt iedere dag duidelijker waartoe de hubris van de Brusselse politici leidt. Hun collectieve zinsverbijstering vormt een bedreiging voor ons continent, maar blijkbaar is niemand in staat de waanzin te stoppen.