Rekkerkwekken met virus
Socrates et cetera 46
Interview met koppel koeien over Corona
foto © Reporters
Benadering van het uitmelken van een item. Zoals momenteel het Coronavirus.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOm te begrijpen wat begrepen moet worden door de lezer, dit: Socrates et cetera dicteert zijn wekelijkse overpeinzing op zondag aan ondergetekende. Het kan daarom zijn dat een aangehaald feit achterhaald is. Op dit moment, bijvoorbeeld, is het heuglijke nieuws bekend gemaakt dat er een tweede Belg besmet is met het coronavirus, voortaan de Corona genoemd. Morgen maandag kan er echter al een derde of vierde de aankomstlijn hebben gehaald. Maar goed, laten we eens luisteren naar wat mijn filosofische meester over de Corona te vertellen heeft.
Vlaamse herkauwcultuur
Nagelbijtend hebben ijdele wetenschappers van de tweede signatuur moeten wachten op de feestelijke intrede van de Corona in ons land. De buitenlandse vermenigvuldiging van de Corona bood woord en beeld aan de slimmerds op de eerste rij. Geen artikel of item op radio of tv dat ze niet geraadpleegd werden. Om blikvanger te blijven moest de ene tegenspreken wat de andere beweerde of aanvullende informatie geven op aanvullende informatie, die een uur voordien al aanvullend was geweest. Het journaille sleurde beweringen uit hun mond, met hun suggestieve vragen. Of ze waardevol dan waardeloos zijn speelde geen rol. Het enige dat volstond is aandacht te trekken. Moeilijk is dat niet. De Belg, van nature een huisdier, is snel ongerust. Hij zapt dus sneller dan een vlieg kan vliegen van de ene mening naar de andere.
Maar nu de Corona als verstekeling ons land is binnengedrongen is het eindelijk de beurt aan de hoogvliegers met beperkte laadruimte om in de belangstelling te komen. Tot grote tevredenheid trouwens van het journaille. Een koe kan je niet blijven melken. Het gevolg is dat een fenomeen dat Socrates et cetera al eerder aankaartte, namelijk ‘Rekkerkwekken’. Hij deed dat op 14 mei 2013 in een sarcastisch artikel toen hij nog medewerker was van Knack. Het fenomeen benoemen, een naam geven, haalde toen de eerste plaats bij ‘Het woord van de dag’, huizend bij de Nederlandse Taalbank.
Rampen opwarmen
Rekkerkwekken is simpelweg het uitmelken van een nieuwsfeit. Zoals dat gebeurde door mijn Plato, naar aanleiding van de trein- en giframp in Wetteren op 4 mei 2013 en aanleiding gaf tot het schrijven van het sarcastisch artikel. Iedereen werd toen voor camera en microfoon gesleurd, kwestie van de ramp voor de pers warm te houden zolang de boel niet was opgeruimd. Wat dus nu weer het geval is met het opduiken van een virus die uit zijn winterslaap is ontwaakt en zin heeft in een wereldreis.
Het zou Socrates et cetera niet verbazen, eenmaal de derde en de vierde signatuur zijn mening heeft mogen ventileren, dat het vee aan de beurt is. Journalisten in weiden en hofsteden opduiken om kippen en hanen, zeugen en beren, schapen en ezels te interviewen. Wedden dat het er als volgt aan zal toegaan? Met Xavier Taverne te velde en Fatma Traspinar in de studio.
Fatma Traspinar: ‘Dan schakelen we nu over naar Xavier Taverne, die voor ons klaarstaat op het erf van boer Popelier in Passsendale. – Dag Xavier, jij staat daar in gezelschap van een koppel vee.’
Xavier Taverne: ‘Welja, Fatma. Ik sta hier met een koppel dat hier al jaren woont en dat bereid is commentaar op de toestand te geven.’
[camera draait zich naar het koppel] Xavier Taverne: ‘U bent niet in quarantaine?’
Koe: ‘In kwatta watta?’
Xavier Taverne: ‘In qua-ran-tai-ne… in afzondering geplaatst.’
Koe: ‘In afzondering? Niet dat ik weet. Wat ik wel weet is dat we op stal moeten blijven tot Pasen.’
Xavier Taverne: ‘De boer heeft jullie niet ingelicht van de toestand?’
Stier: ‘Nee… nee, wij weten van niets.’
Koe: ‘Wij zijn wij maar gewone beesten, hé! Ons zien ze niet staan.’
Xavier Taverne: ‘En dat duurt nochtans al een paar weken?’
Koe: ‘Wat duurt er al weken?’
Xavier Taverne: ‘De nieuwe pest. De Coronavirus.’
Koe: ‘O, die virus! Die is hier, ja, maar ik zou niet weten waar hij zit.’
Stier: ‘Het enige dat wij weten, weten we van de boerin, de enige op het erf die tegen ons spreekt. Wat al eens gebeurt. Vooral in de tijd dat mijn vrouwe moet gaan kalveren. ‘
Koe: ‘Die van hiernaast, het prijsbeest van Boer Coene, die al drie jaar op rij het meeste melk geeft, heeft gezegd dat we niet meer naar de wei mogen. Maar volgens die van wat verder, achter het Bloemendaalse bos, bij Boer Bavo, Blesse, die uitgemolken is, is er geen gevaar. Wie moet ge nu nog geloven? En de wijkagent, die anders om de vijf voet hier staat, voor de dochter van de boer, hebben we ook al in geen maand gezien.’
Stier: ‘Carientje! Ze zit in Gent, heb ik gehoord. Hoe langer ze er zit, hoe minder ze naar huis komt. Ze heeft daar, als ge ’t mij vraagt, iemand gevonden, die haar verwend. In zijn stal.’
Xavier Taverne: ‘Zoals u hoort, Fatma, schort er nog heel wat aan de communicatie. Maar minister De Block beweert dat alle omwonenden geïnformeerd zijn, zelfs de illegale bewoners van een stacaravan in een bosje hier wat verder op, maar die helaas niet thuis geven. We hadden ook graag prins Laurent aan het woord gelaten. Weliswaar is hij thuis, volgens zijn vrouw, maar zit hij in bad met het verzameld werk van Kuifje. Hoelang hij daar nog zal vertoeven is niet geweten. Momenteel is hij toe aan het twintigste album, De juwelen van Bianca Castafiore.’
Fatma Traspinar: ‘Dank u wel, Xavier. We komen bij jou terug zodra Kuifje en Laurent terug zijn van hun reis naar Zuid-Amerika en de Picaro’s. – Dan schakelen we nu over naar professor… ‘
Politici zijn best tevreden met de intrede en de voortplanting van de Corona. Hij leidt de aandacht af van de politieke agenda, die er, terloops gezegd, enkel is bij wijze van spreken. Hé! Nu de politiek ter sprake komt. Wordt de familie van ‘Circus Laeken’ gecontroleerd bij terugkeer in het land? We wilden het Martine Tanghe vragen. Helaas zit zij in Hotel du Parc van Oostende virussen te pellen en wenst niet gestoord te worden.
Guido Lauwaert (1945) is organisator, regisseur, acteur, auteur, columnist, recensent voor o.a. Het Laatste Nieuws, NRC Handelsblad, Het Parool, VPRO-radio, Knack en Doorbraak. Hij richtte de Poëziewinkel op (later Poëziecentrum) en heeft een grote liefde voor Willem Elsschot en Paul van Ostaijen.
Milo Rau vertrekt bij het NT Gent. Hij zag zijn benoeming enkel zag als een tussenstap op de weg naar zonniger bestemmingen.
Jack London was een veelschrijver én avonturier. Zijn omzwervingen overtuigden hem van de noodzaak van een socialistische samenleving, een idee dat hij verwerkte in zijn boeken.