Theo Francken: ‘Paarsgroen antwoord op oorlog is één grote promotiecampagne’

De regering rijdt een wankel parcours als het over Oekraïne gaat, schrijft Theo Francken in deze vrije tribune. Het lijkt steeds meer op een promotiecampagne ter meerdere eer en glorie van de regering en haar leider.

In het begin was steun voor Oekraïne uit den boze, hoogstens wat humanitaire hulp en tweedehandshelmen konden worden geleverd. Dan werd de knop 180 graden omgedraaid. België werd op de werelddonorconferentie van vorige week, met een belofte van 800 miljoen euro op een totale opgehaalde som van 10 miljard, recorddonateur aan Oekraïne.

Of toch niet?

8AM, de online nieuwssite van journalist Wouter Verschelden, bracht het verhaal van de ‘opgepompte Belgische cijfers’. Enerzijds blijkt die 800 miljoen helemaal geen donatie maar een provisie in de begroting, anderzijds bestaat die 800 miljoen voornamelijk uit geld voorzien voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen in België. Kortom, voor de omstreden leeflonen die men nu gratis uitdeelt.

Dat is dus al iets helemaal anders dan 800 miljoen euro van onze armlastige begroting op het rekeningnummer van de Oekraïense regering storten.

Internationale ambities

Als eerste ministers voluntaristisch geld dat er niet is (en dat ze uiteindelijk ook helemaal niet gaan geven) beloven uit te delen, dan is mijn argwaan getriggerd. Zeker na de Marrakeshcrisis waarover premier Michel liever zijn eigen regering zag kapseizen dan zich bij de stemming simpelweg te onthouden en zijn baas – de Franse president Macron – tegen het hoofd te stoten. Enkele maanden later moesten immers de Europese topposten uitgedeeld worden en Michel zijn tomeloze ambities mochten niet gefnuikt worden door de N-VA. Paris vaut bien une messe. Iedereen weet dat De Croo minstens even grote internationale ambities koestert.

Air De Croo

Met de (valse) recordbelofte van 800 miljoen was de kous echter nog niet af. Neen, de premier maakte de voorbije week een meerdaagse trip naar Oost-Europa. Via FlightRadar24 kan je zien dat hij Slovakije (Bratislava), Polen (Warschau en Reszow), Roemenië (Boekarest-Constanta) en Moldavië (Chisinau) bezocht. Hij deed dit niet alleen, neen, hij nam een vooraf geselecteerd gezelschap journalisten mee. Dit grote reisgezelschap van meer dan 30 personen geraakte echter niet op een toestel van de witte vloot van de Belgische Defensie. De maximale capaciteit op de Falcon 7x die we onder leasingcontract hebben, bedraagt 15 personen.

Net zoals bij de promotrip van Dedonder moest er dus via ABELAG opnieuw een peperduur vliegtuig gecharterd worden. Ditmaal een Embraer 145 van Valljet. En net zoals bij Dedonder vloog het nog vele lege CO2-brakende kilometers voor en na de promotrip. Het toestel kwam leeg van Parijs en ging leeg naar Birmingham.

Promotiecampagne

Op zich heb ik geen probleem met een eerste minister die uit solidariteit ter plaatse gaat. Het paarsgroene antwoord op de oorlog in Oekraïne begint echter meer op één grote promotiecampagne van de eigen regering en haar leider te lijken dan iets anders. En dat mag duidelijk wat kosten, zelfs een donatiecijfertruckje hoort er bij. En laten we ook de fantastische Ikhebimpact-campagne ‘om Oekraïne te helpen’ niet vergeten. Paris vaut bien une messe. Bis.

PS: Tijdens de massale promocommunicatie rond deze trip werden er meerdere herkenbare aangezichten van Belgische militairen in operatie getoond, iets waar ik serieuze bedenkingen bij heb. Waarom is dat nodig? Is dat niet gevaarlijk? Wat is de meerwaarde hiervan? Via OSINT (Open Source Intelligence) kan je steeds meer en steeds sneller mensen hun naam en privé achterhalen. Ook de Russen en Chinezen hebben een stevig OSINT netwerk. Ik zal hierover de defensieminister ondervragen.