JavaScript is required for this website to work.
Politiek

Trump als reddingsboei voor de kafkaregering

Pieter Bauwens9/1/2021Leestijd 4 minuten
Godzijdank is er nog Trump als bliksemafleider. Maar wat gedaan na 20 januari?

Godzijdank is er nog Trump als bliksemafleider. Maar wat gedaan na 20 januari?

foto © BELGA/AFP

Vergeet Vivaldi, de juiste naam voor deze regering is Kafka. Maar als de nood het hoogst is, is Trump nabij.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Vergeet Vivaldi, de juiste naam voor deze regering is Kafka. Maar als de nood het hoogst is, is Trump nabij. Oppositie voeren is nu trumpiaans volgens de Vivaldipolitici. Wie in de oppositie zit, moet de regering gelijk geven. Enkel fake-newswetten ontbreken nog.

Op reis of niet op reis?

Tijdens de kerstvakantie op reis gaan, werd sterk afgeraden. Dat kan je interpreteren als het mag, het is niet verboden, maar op eigen risico’. Dat kan een beleid zijn. De regering panikeerde aan het einde van de vakantie. Voor de reizigers terug kwamen. Plots werd een heksenjacht georganiseerd en quarantaine verplicht voor terugkeerders. Dat is al veel minder beleid.

Regeren is vooruitkijken. Niet paniekerig snel snel halve maatregelen nemen. Zo heeft de regering bij het begin van de kerstvakantie niet gedacht aan de vele buitenlandse bouwvakkers die de feestdagen in hun oorsprongsland gingen vieren. Die kregen plots te horen dat ze dan maar in quarantaine moesten. Die hadden dat misschien deze keer niet gedaan, mocht de regering wat vroeger nagedacht én gecommuniceerd hebben over de consequenties.

Onder controle?

Trouwens, hoe controleert de regering wie met de auto naar het buitenland ging? Er was amper controle op de autosnelweg. En ja, ook op de quarantaine is amper controle. Daar is nog niet eens een sluitende wettelijke basis voor. Trouwens wie zal dat moeten doen? De politie? Ook dat nog?

En dan het vaccinbeleid. Dat was zowat elke dag van de voorbije week anders. Wie kan dat nog volgen? Het toppunt was toch minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (sp.a), die vroeg om de vaccinatie te versnellen. Aan wie hij dat vroeg was niet duidelijk. Alles wijst erop dat Vandenbroucke de touwtjes van het corona- en vaccinatiebeleid stevig in eigen handen houdt. Dus vroeg hij die vaccinversnelling aan zichzelf. Je kan maar hopen dat hij dat niet in de pers heeft moeten vernemen.

Publieke druk

De regering paste haar vaccinstrategie aan onder druk van de publieke opinie en de vragen die ook en zelfs in de pers werden gesteld. Het vaccinbeleid werd scherp in vraag gesteld. Niemand begreep waarom er vaccins in de diepvries gepropt werden, terwijl er elke dag mensen sterven aan covid-19. Dat de regering dat deed uit voorzichtigheid, dat snapte al helemaal niemand. Zelfs Pfizer vroeg zich af waarom er een voorraad werd aangelegd.

Daarbij kwam ook de traagheid van het vaccineren in beeld. Dat komt de door de beschikbaarheid van het aantal dosissen. Dat werd door de EU geregeld. Kritiek op de EU is een taboe bij de Belgische traditionele partijen en de pers. Maar in andere landen hoorde je duidelijke kritiek op de traagheid van Europa. Der Spiegel had tussen kerst en nieuw een verhaal over het keizerlijk protectionisme van Macron dat ervoor zorgde dat de EU uiteindelijk minder vaccins bestelde. Meer bij een Duits bedrijf bestellen dan bij een Frans? Dat werd later aangevuld met een poging van Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) om voor Vlaanderen sneller meer vaccins uit Puurs te bestellen. De Vlaamse Regering die buiten de lijntjes kleurt. Dat we dat nog mogen meemaken.

Trump?

Ondertussen heeft de onbetrouwbare Trumpregering in de VS al tientallen miljoenen burgers ingeënt. Die hebben wel de dosissen en een beleid. Blijkbaar. Vanwaar het verschil? Of enten die ook in met een minderwaardig product, zoals minister Petra De Sutter (Groen) met een uitgestreken gezicht kwam vertellen in de VRT-studio.

Aan het eind van het verhaal krijgt het verzorgende personeel sneller een vaccin. Hoe snel dat ‘sneller’ is, moeten we afwachten. Het zijn dezelfde mensen die eerder al van de federale overheid een dikke premie kregen, waarvan ze netto minder dan de helft overhouden. Ze twee keer laten stikken is waarschijnlijk toch een keer te veel.

Waarom?

Het uiteindelijke doel is het herstel van onze rechten vrijheden. Ooit bekend als het normale leven. Daarvoor kunnen we een binnenweg nemen langs sneltesten. De Universiteit van Luik zag de hiaten in het huidige systeem en zorgde voor een nieuw testcircuit.

De resultaten op proefplekken zijn toch opmerkelijk. Het zou de manier zijn om kinderen meer naar school te laten gaan en het leven meer te normaliseren. Ook voor contactberoepen bijvoorbeeld. De minister van Volksgezondheid laat het onderzoeken. Hij lijkt er geen haast mee te maken.

Leve Trump!

Gelukkig is er nog Trump. De onvoorstelbare bestorming van het Capitool in Washington was de aanleiding voor de Vivaldipartijen om Kafka te vergeten en de oppositie in het kamp van Trump te duwen. Oppositie voeren is ‘verdelend’. Erop wijzen dat deze regering geen meerderheid heeft in Vlaanderen is democratieondergravend. Het voedt het wantrouwen. Dat de oppositie het wantrouwen in de regering aanwakkert, dat moet een ontnuchterende vaststelling zijn. Hoe durven ze.

De situatie in de VS werd gebruikt voor binnenlandse doeleinden. Het is typische kortzichtige sociale mediapolitiek. Strobrandjes stoken op korte termijn. Het een na het ander, zonder verband, zonder link, zonder lijn. Dat is het probleem van de huidige politiek: de kans om te zwijgen niet laten liggen.

Verbindend verdelen

Het enige wat die strovuren op sociale media doen is de kloof uitdiepen. Politici bedienen de eigen achterban die zich steeds dieper ingraaft in het eigen gelijk. De kloof wordt groter. De tegenstander altijd maar demonischer. De moralisten alsmaar talrijker, het grote gelijk alsmaar meer een dogma. Het gesprek, laat staan een dat wordt onmogelijk.

De volgende stap is dat de strijd tegen ‘fake news’ wordt opgevoerd. De regering die wil laten controleren wat gepubliceerd wordt, en of dat wel kan, daar bestaat een woord voor: censuur. Politici die omwille van hun grote gelijk willen knabbelen aan de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting in dit land zijn erger dan Trump. Ze verdienen afkeer en hoon en een verkiezingsuitslag onder de kiesdrempel.

Benieuwd wat er na 20 januari zal gebeuren. Dan is Joe Biden president in de VS. Over wie kunnen we nog zoals makkelijk verontwaardigd zijn? China? Spanje? Hongarije? Polen?

De burger staat er bij en kijkt er naar. En wie wint daarbij denkt u?

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties