Urbanus’ plaat blijft hangen

Geef toe, je moet al een onverbeterlijke cynicus zijn om meer dan twintig jaar na datum Guy Verhofstadt nog te confronteren met zijn Vlaams-liberale geschriften die gemeenzaam bekend werden als de Burgermanifesten. Joël De Ceulaer deed het nochtans recent nog in Knack (5 feb.).

Zo wordt ook Urbanus – na zijn gevierde podiumact op het confederalismecongres van de N-VA – erop gewezen dat ie vroeger tegen Kerk en Kapitaal was, maar vandaag mooi liedjes zingt met de neoliberale kerktorenflaminganten van eerdergenoemde partij.

Urbanus verdedigt zich altijd – in elk interview waar zijn Weltanschauung aan bod komt – door te zeggen dat niet hij veranderd is van opinie, maar de rest van het culturele wereldje. Vroeger was iedereen tegen de kerk en het geloof, maar o wee als je vandaag een vinger durft uitsteken naar de islam. Urbanus durft zich nog steeds ‘links’ noemen, betaalt graag belastingen, maar voor iets hoort iets (om het met Patrick Janssens te zeggen; waarmee we die man ook weer confronteren met uitspraken uit het verleden – excuus Patrick).

Of Urbanus echt altijd zo links is geweest, is maar de vraag. Doorgaans waren het niet de meest linksen die de ‘Prijs voor de Vrijheid’ kregen van ‘politieke liberale club’ die het donkerblauwe Nova Civitas van prof. Boudewijn Bouckaert was. Ayaan Hirsi Ali bijvoorbeeld, Derk Jan Eppink, Frits Bolkestein, Mark Grammens en recent nog – door erfgenaam Libera! uitgereikt – Theodore Dalrymple, goeroe van ons aller BDW. Bart Brinckman stelde toen in De Standaard vast dat de protestzanger-van-weleer (remember Bakje vol met stro of Madammen met een bontjas) een wel erg ‘rechtse’ prijs in ontvangst neemt.

Uw dienares was daar toen. Pril en jong. Op zoek naar debat en meningen. Het was een ‘bonte en blauwe avond’. Urbanus kreeg de prijs voor zijn ‘consequente verdediging van de vrije meningsuiting’. De toespraak van Urbanus die bewuste januari-avond in 2008 was niet gespeend van enige humor. Toen al ging het over BHV, luie Walen, ontsnapte gedetineerden en … Karel De Gezalfde (Karel De Gucht, voor mocht u er aan twijfelen).

Zes jaar later zegt hij in feite niets nieuws. Zijn plaat blijft hangen. Ideologisch dan toch. Hieronder de tekst van zijn toespraak weleer. Lachsalvo’s en binnenpret gegarandeerd. En dan weer over naar de orde van de dag graag.

Uitreiking Prijs voor de Vrijheid 2007 aan Urbanus : gelegenheidstoespraak

Goedenavond linkse kaviaarsocialisten en rechtse wereldverslechteraars. Kortom beste vrienden.

Trots
Ik ben heel trots om de Prijs van de Vrijheid in ontvangst te mogen nemen, maar ik snap niet goed waaraan ik hem verdiend heb. Waarschijnlijk omdat ik die 28 criminelen heb helpen ontsnappen uit de gevangenis van Dendermonde. Ik heb namelijk dat telefoonkot daar gaan zetten. Of misschien omdat ik op dit moment bekender ben dan de prijs zelf. De Prijs van de Vrijheid heeft dus eigenlijk Urbanus gekregen. Wat kunt ge daar eigenlijk mee aanvangen vraag ik mij af.
Ayaan Hirsi Ali heeft hem ook gekregen en zie wat voor een rustig leventje dat meiske nu heeft.

Jezus

Ik zou een collega van mij willen introduceren waarmee ik vroeger nog gevoetbald heb in 4de provinciale, Jezus van Nazareth. Wij droegen mekaars pruik en hij was nog meer paranoia dan ik. Jezus had altijd een hoop volk achter zijn gat lopen.Hij had daar schrik van en liep daar van weg, maar dat volk bleef hem achternalopen, want zij dachten dat hij hen ging redden. Ze hebben daar later een boek over geschreven. Die achtervolgelingen riepen alsmaar “Jezus doe nog eens die sketch van die barmhartige Samaritaan?”
Jezus, dat was een goeie sul en zei oké. Hij zag dat zijn publiek nogal simpel van geest was en daarom bracht hij zijn sketchen in de vorm van een parabel. Dat was makkelijker om te verstaan.
Ik heb hier eens in de zaal gekeken en heu….

Parabel

Als eerste parabel zou ik willen beginnen met ‘De parabel van de verstopte riolering’.
In 1971, in volle hippieperiode ben ik al liftend naar Katmandu getrokken. In Iran had ik al een zevental vrienden gemaakt en wij logeerden allemaal samen in hotel ‘De Sultans of Swing’. Die mensen waren daar supervriendelijk en gedienstig. Het eten en de bedden dat was allemaal dik in orde, maar de toiletten, dat was wat minder. Daar stond geen toiletpot, er zat gewoon een klein gaatje in een betonnen vloer. Ge moest serieus mikken om uw Nelson Mandela daar zonder kleerscheuren door te krijgen. En er was ook geen wc-papier, dat was nog erger. Er stond enkel een kruikje met water. Dat water moest ge tegen uw kont kletsen totdat uw achterlicht weer proper knipperde. Dat voelde toch niet zo lekker aan en wij smokkelden telkens stiekem een gazet mee binnen. Na een paar dagen vonden die mensen ons ineens niet meer zo sympathiek want heel de riolering van dat hotel zat verstopt. Wij werden vies bekeken en voelden ons daar niet meer op ons gemak.
Eén ding kan ik met absolute zekerheid zeggen, er was daar geen centrum voor gelijke kansen en racismebestrijding voorhanden om dat hotel te verplichten hun rioleringsysteem aan ons aan te passen. Ze hadden er iets veel humaner op gevonden. Ze hebben ons daar gewoon buiten gesmeten. Totdaar de eerste parabel.

Gastvrij

Wel, net als die Iraniërs zijn wij van nature heel gastvrij en heel verdraagzaam, maar de laatste jaren zijn er bij ons ook nogal wat rioleringen verstopt geraakt omdat er iemand een mand rotte appels had doorgechast en daarmee is de vriendelijkheid er hier ook een beetje uit. De mensen maar bellen om hulp, maar de ontstoppingsdienst lag met zijn politiek correcte kloten in de zetel te maffen.

Parabel 2

De tweede parabel, is een gevolg van de eerste ‘De parabel van het verschoten konijn’.
Een konijn zat rustig zijn klavers te knabbelen. De zon scheen en er kwam een eekhoorn bijzitten. Ze vertelden wat grappen over eikels en denappels. Toen kwam een vriendelijk lachende vos het gezelschap vervoegen. Meteen schoten het konijn en de eekhoorn weg en ze verstopten zich angstig onder een struik. De de vos zei verbouwereerd:” waarom kijken jullie zo raar? Ik kom hier gewoon wat in de zon zitten. Hebt ge iets tegen mijn ros haar misschien? Zijn jullie racisten?” “Maar nee vos”, zei het konijn, “uw ros haar dat kan ons absoluut niet schelen en er is hier zon genoeg, maar ik herinner mij een paar bloederige incidenten met gasten die net zoals gij van dat ros haar hadden, en daarmee weten wij nu niet zeker of gij hier komt om in de zon te zitten of om onze kop af te bijten.”

Argwaan

Tot daar de tweede parabel. De ontstoppingsdienst raasde voorbij, maar te laat, de argwaan had zich reeds in de harten genesteld en dat zijn vlekken die er wreed moeilijk uitgaan.

Tanghe

Bijna elke avond kunt ge Martine Tanghe in het journaal horen vertellen: “jongeren hebben in Brussel drie auto’s in brand gestoken en een aantal voorbijgangers gemolesteerd”. Dan hoort ge heel teeveekijkend Vlaanderen denken, “welke jongeren zouden ze in hemelsnaam bedoelen? West Vlaamse jongeren? Limburgers? Zwitsers?
Ik zal eens naar Martine bellen, misschien kan ik daar geld mee winnen.
“Halloo met Martine, welke jongeren bedoelen we? U moet nu antwoorden meneer….” “Heu…. kattenjongeren! “
“Nee meneer kattenjongeren is niet goed.”

Gevang

Ik las laatst een lezersbrief van een gedetineerde. Wij zitten hier met 6 in een cel, dat is onverantwoord. Ja had hij niks mispeuterd zaten ze daar nog maar met 5 in die cel.
‘In ’t gevang worden ze nog slechter’ wordt wel eens gezegd. Wel, laat ze lopen en we worden allemaal slechter. Iemand moet toch die rotte appels uit de riolering halen.
Dan komt het vertrouwen misschien terug en kunnen we de ramadan en karnaval laten samensmelten en cocktails drinken van muntthee en Westvleteren. En als we zat zijn mekaars kleren uitlachen en zo.

Gezalfde

Maar er is hoop, dierbare getroffenen, er is een nieuwe profeet opgestaan, Karel De Gezalfde. Sedert die de zeven wereldzeeën heeft afgeschuimd, weet hij de boel hier aardig te relativeren. “Mensen, wat maken wij ons druk om Brussel Halle Vilvoorde, in Afrika is er een sexuele genocide aan de gang. Vrouwen worden er massaal verkracht, verminkt en vermoord. En wij maken ons hier druk over franstaligen die in Vlaanderen op franstaligen kunnen stemmen”. En inderdaad hij heeft gelijk. Als ge dit probleem van op de maan bekijkt dan is het onrecht in Afrika groter dan het onze. Maar wij zitten nu eenmaal niet op de maan, wij zitten hier.

Onrecht

Moeten we dan ieder klein onrechtje laten woekeren zolang het grote onrecht niet is opgelost? Als het daar in Afrika zoveel erger is, waarom is hij dan onlangs naar Kosovo gegaan? Hij moest zich daar waarschijnlijk hoogdringend een hoed gaan kopen. Wat maken wij ons druk over de geluidshinder rond Brussel, hier wat verderop in de cosmos is een supernova ontploft, dat is veel erger.

Sukkelaar

Ik zou ook niet weten hoe we die miserie in Afrika moeten oplossen. Volgens mij moet ge er daar eerst tien doodkloppen vóór dat ge één sukkelaar kunt helpen. Onrecht tiert daar welig, dat is een feit. Maar desalnietemin gaat het er hem niet om hoe groot of hoe klein onrecht is, het gaat er hem om dat het onrecht is. Iedereen moet op zijn cirkeltje daar iets proberen aan te doen.

BHV

En BHV ligt toevallig in onze cirkel. Kan iemand ons nog eens duidelijk uitleggen waar die ruzie met de Walen over gaat? Pompt Vlaanderen effectief pakken geld in Wallonie? En zo ja, wat doen die daar dan mee? Wij hebben toch het recht om dat te weten. Misschien zijn ze met ons kluiten in Herstal een atoombom aan het maken om op onze kop te droppen.

Plunder

Wij Vlamingen worden langs alle kanten beboet en geplunderd, het zou toch beleefd zijn als men ons zegt waar dit goed voor is. Wij zitten opgescheept met duizenden venijnige graafjes van Alva die ons binnenste buiten keren: “Meneer, u brengt hier een soepmixer in als onkost, maar ik heb ontdekt dat u uw oude mixer heeft hersteld en tweedehands verkocht, waar is dat recu’tje? Terwijl aan de andere kant ene met katarakt achter een loket zit: “u hebt 58 kinderen zegt u en u wilt een grotere sociale villa… komt in orde “

Cliché

En dan staan ze stom dat er clichés ontstaan. ‘Belgen zijn dom!’. Ja haha, dat is folklore.’Fransmannen zijn arrogant!’ haha zijt maar zeker. ‘Hollanders zijn gierig!’ en geen klein beetje haha. ‘ Japanners hebben een klein pietje!’ Haha! Walen zij lui!’ Quoi? Ha non! C’est une honte! un vrai scandale!
Het bewijs komt echter uit verrassende hoek, namelijk de videoindustrie. Er worden veel meer dvd’s verkocht in Wallonie dan in Vlaanderen. Wie heeft er het meeste tijd om daar naar te kijken denkt ge? Haha, maintenant toi! Zo een Daerden en een Flahaut, ik geloof dat ik daar vroeger al eens iets over gelezen heb in ‘Het grote trollenboek’.

Henin

We mogen niet veralgemenen natuurlijk, want neem nu Justine Henin, eindelijk eens een Waalse die geld opbrengt, loopt ze er mee naar Monaco. Justine je t’en prie, revient et montre la Wallonie comment on fait.

Ozon

By the way, ik heb een oplossing voor de opwarming van de aarde. Laat ons weer volop haarlak spuiten met veel freon in, dan wordt het gat in de ozonlaag groter en kan die warmte langs daar weg.

Gennez

Caroline Gennez stond onlangs in de woestijn te roepen: “De sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen”. Dat klinkt fair, jammer genoeg weten de dragers intussen dat er nogal wat sterke schouders verstopt zitten tussen de zware lasten. Als we dit principe nu eens overhevelen naar studenten. Sommigen blokken zich te pletter in de hitte van de zomer, anderen hangen ondertussen in ’t cafe of in de fontein. Zij die hard geblokt hebben zijn geslaagd, de je m’enfoefers zijn gebuisd. Dan komt Caroline: “We zullen van de grote onderscheidingen een pak punten afpakken en aan de gebuisden geven, dan halen die ook hun diploma.” Let op mijn woorden,volgend jaar liggen er nog tien keer meer in de fontein. Fine tuning, dat is wat hier ontbreekt. Fine tuning.

Een fragment uit Urbanus’ toespraak kunt u hier bekijken en beluisteren. 

Illustratie: (c) Reporters