Vandaag Elk jaar: Werelddag Tegen Mensenhandel – 65% slachtoffers zijn vrouwen, 40% daders ook

U leest goed. De perceptie dat mensenhandelaars uitsluitend mannen zijn, klopt niet. De cijfers komen van het VN-Bureau voor Drugs en Misdaad (UNODC). Tegelijk vormen vrouwen en meisjes 65% van alle slachtoffers van mensenhandel.

Elk jaar op 30 juli wordt in vele landen de Werelddag tegen Mensenhandel gehouden, ingesteld door de Verenigde Naties (VN). Vandaag is dat de tiende keer. Reden genoeg om deze dag onder de aandacht te brengen, want overal ter wereld neemt de mensenhandel schrikbarend toe.

In 2018 werden ongeveer 50 000 slachtoffers van mensenhandel opgespoord en gemeld door 148 landen. Wereldwijd is één op de drie gedetecteerde slachtoffers een kind. Het aandeel kinderen onder de gedetecteerde slachtoffers van mensenhandel is verdrievoudigd, terwijl het aandeel jongens de afgelopen 15 jaar vervijfvoudigd is.

Volgens de VN-cijfers wordt 50 procent van de ontdekte slachtoffers verhandeld voor seksuele uitbuiting en 38 procent voor dwangarbeid. In de publieke discussie over mensenhandel overheerst het stereotype dat alleen vrouwen getroffen worden door mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting en alleen mannen met het oog op arbeidsuitbuiting. Vrouwen worden echter net zo vaak getroffen door arbeidsuitbuiting, vooral als huishoudhulp, maar ook in de landbouw, de horeca en de schoonmaaksector. En mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting treft ook mannen en kinderen.

Het UNODC geeft aan dat niet-gerapporteerd onderzoek en verschillende definities van mensenhandel in verschillende instellingen het moeilijk maken om juiste uitspraken over mensenhandel te doen. De eenzijdige berichtgeving en aandacht voor seksuele uitbuiting wekt bij het publiek de indruk dat deze vorm van mensenhandel meer wijdverspreid is dan andere vormen van mensenhandel. Met name mensenhandel met het oog op arbeidsuitbuiting is minder aanwezig in de publieke en mediadiscussie, hoewel het aantal getroffenen waarschijnlijk veel hoger is.

Daarnaast hebben we nog te maken met mensenhandel voor criminele uitbuiting, waarbij de slachtoffers worden ingezet voor allerlei grote en kleine vormen van misdaad. Tot financieel voordeel uiteraard van een derde, meestal een criminele organisatie. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het gedwongen verkopen van drugs, bedelen, zakkenrollen of mensen oplichten.

Ten slotte is er nog de gedwongen orgaanverwijdering. Het betreft mensenhandel waarbij iemand wordt gedwongen om een orgaan beschikbaar te stellen dat dan verkocht wordt, terwijl iemand anders dan het slachtoffer de winst opstrijkt.

Naast de cijfergegevens van de UNODC is er ook veel materiaal te vinden in de jaarlijkse mensenhandel-rapporten van de Amerikaanse overheid. Sinds 2000 publiceert het Office to Monitor and Combat Trafficking in Persons (ONCTP) jaarlijks zijn beoordeling van mensenhandel en de internationale inspanningen om deze te bestrijden.