Veni, vidi, virus

Mogen we vijf minuten uw drukke bezigheid onderbreken, beste lezer? Voor een speciale aflevering van de rubriek die u ongetwijfeld na aan het hart ligt. Het is trouwens de vijftigste aflevering. Aandacht in verhoogde mate wordt daarom gevraagd en sterk gewaardeerd door de steller, de redactie, de directie en de raad van bestuur van dit machtige magazine.

Alle sportwedstrijden zijn verboden, afgelast, op bevel van de overheid. Zij wilde het advies van de wetenschappelijk wereld in de wind slaan, maar moest toch, gezien de oprukkende hoesten, niesbuien en koortsaanvallen, dat advies in een bevel omzetten. Daar werd aanvankelijk Magie De Block, minister van Volksongezondheid, mee belast, maar toen haar gebod door een niet onaardig deel van de bevolking werd genegeerd, moest een zwaarder kanon uit de regeringsstal aantreden. Met name Pieter De Crem, minister van Veiligheid, de man die het verbieden aanbidt als geen ander en het toestaan van wat dan ook niet in zijn stem zitten heeft. Een stem die de mens met een scherp gehoor aan Joseph Goebbels doet denken.

Tot zover de inleiding. Laten we snel overgaan naar de essentie van deze speciale aflevering, want ik zie dat u alle gekluisterd aan het scherm zit. Zoals ik al zei zijn alle sportmanifestaties afgelast. Wat zeer vervelend is voor de sportjournalisten groot en klein. Als troost hebben collega’s van andere sectoren hun manier van presenteren aangepast, en ik wil me daar bij aansluiten. Opgelet, houdt u vast aan de takken van het gras! We schakelen over naar onze man ter plaatse

Beste lezers, ook in naam van de veldwerkers, van harte welkom bij de 234ste etappe van de Coronakoers. We zijn nog lang niet halfweg of opnieuw vallen er een aantal gesneuvelden te betreuren. Negenzestig om precies te zijn, soixante-neuf, een mooi getal, al zal dat getal hoogstwaarschijnlijk niet lang op het bord blijven staan, want 1049 besmette mensen zijn er kort geleden bijgekomen, al is ook dat getal onzeker. Het gaat nu zeer snel. Geen uur, wat zeg ik, geen kwartier of er zijn nieuwe gesneuvelden die het peloton moeten lossen en in hun rug de druk voelen van de bezemwagen. Sommigen hebben allerlei medicijnen geslikt, en in tegenstelling tot de reguliere koersen wordt dit door de gespecialiseerde artsen ten zeerste toegejuicht, met op kop het duo Marc Van Ranst en Steven Van Gucht. Hoe meer we slikken hoe minder we hikken, volgens een professor die het weten kan maar het niet weet.

Bekijken we de koers vanuit de lucht, dan zie we dat de ploeg van Limburg het meest getroffen is. De ene na de andere deelnemer moet het wiel lossen. Opvallend tevens is dat van de ploeg van de provincie Brabant er meer Nederlandstaligen dan Franstaligen zijn die lichamelijke mankementen vertonen, een voorbode van wat vermoedelijk een opgave zal betekenen. Komt dit doordat de Vlamingen harder werken dan de Walen? Wie zal het zeggen. Als de dokters het niet weten, is het voor ons journalisten ook onmogelijk de vinger op de spreekwoordelijke wonde te leggen.

Er wordt hier een papiertje met een krabbel onder mijn neus geduwd, en wat lees ik? ‘De regering heeft zonet beslist dat de Coronakoers niet eindigt op 5 april, maar verlengd wordt tijdens de paasvakantie.’  Dat betekent dus, beste lezers, dat u met uw kroost niet naar strand, dijk en zee zal kunnen gaan, evenmin als het vliegtuig nemen naar een zonnig oord in een zuiders land. U zal opgezadeld zitten worden met uw kroost, schuine streep, uw ouders. Denk echter niet dat het daar bij zal blijven. Naar wij vernamen in de Coronese wandelgangen wordt een derde verlenging in alle stilte voorbereid, een verlenging die zal ingaan op maandag 19 april. ‘Stilte’ moet met een korreltje zout worden genomen, want zoals u weet worden beslissingen maar genomen nadat de media vermoedens publiek mochten maken. Aan de hand van de reacties door de bevolking wordt dan een definitieve beslissing genomen. ‘Definitief’ is ook al een woord dat niet in de krotwoningen van de Wetwijk woont. Wie een voorbeeld kan geven van een definitieve beslissing in dit land waarvan ik even de naam vergeten ben, is voor één jaar Homo Universalis.

Nieuwe getallen en voorvallen blijven toestromen, beste lezers. Zo werd tien minuten geleden in mijn rechteroor gefluisterd dat een aantal inboorlingen schoon genoeg krijgt van de Coronakoers. Het mooiste voorbeeld hiervan werd geleverd door een hotelbaas. Hij werd opgebeld met de vraag of er nog die dag een kamer vrij was voor enkele nachten. Als reden van de plotselinge nood aan een verblijf, gaf de gevraagde op dat langer dan drie dagen thuis zitten met zijn vrouw erger is dan een intifada. Een van de schuldigen van huiselijk onmin is de beroemde kok Jeroen Muis, excuseer, Katoen Meus, sorry, Jeroen Meus. De VRT-kok gaat in hogere versnelling en zal extra gerechten klaarmaken, geen boerenkost maar lichtere. Gerechten die niet zwaar op de maag liggen, er ligt al genoeg op de maag van onze landgenoten.

Wij komen later bij u terug, vermoedelijk morgen, om verslag uit te brengen over Coronakoers die bloederiger is dan de Slag bij Waterloo. Tenzij uw verslaggever verslagen wordt door een stoute virus en in een mortuarium terecht komt. In dat geval is een groet aan mijn stoffelijk overschot toegestaan, maar niet meer dan twee bezoekers tegelijk in de rouwzaal. Dit was het voor nu, beste lezers. Is het niet ik, dan zal wel een andere verslaggever met nieuwe cijfers opdraven.

Tot slot nog dit vermelden. De minister van pensioenen, en val niet van uw kruk, is blij met de verlenging en het toenemend aantal doden van de Coronakoers. Terloops liet de minister, Daniel Bacquelaine, aan onze collega Pieterjan De Smedt ontvallen dat er door de vele gesneuvelden veel minder pensioenen uitbetaald moeten worden. Een niet onaardig voordeel voor de begroting, voegde hij er aan toe. Naar schatting 1 miljard euro voor dit jaar. Waarop Pieterjan zijn antwoord al klaar had, dat hij echter inslikte, ten voordele van ondergetekende: ‘Elk voordeel heeft zijn nadeel, zoals elk nadeel zijn voordeel heeft.’ Ik wens u allen, beste lezers, gezond de dag in of uit, dat hangt af van wanneer u dit verslag leest. Over naar de eindredactie.