Vergeten vragen van de voorbije week: aflevering 7
De vergeten vragen van voorbije week.
foto © imago/INSADCO/Reporters
De vraag stellen is ze beantwoorden, wordt gezegd. Maar dan moet je de vraag wel eerst stellen, natuurlijk. Aflevering zeven in deze reeks
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de vorige week zijn er veel vragen gesteld — en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
‘Is uw collega Bart Verhulst ook deel van het grote rechtse complot?’
(Aan VRT-journalist Jens Franssen, die het Zeer Problematisch vond dat regeringslid Theo Francken het controversiële kanaal ‘Infowars’ volgt op twitter — iets wat verschillende Vlaamse journalisten uit belangstelling óók doen, VRT’er Bart Verhulst incluis)
‘Het was dus een Belga-journalist die u binnenloodste bij de groene partij?’
(Aan Payoke-bezielster Patsy Sörensen, die in een Knack-interview tussen neus en lippen liet vallen dat ze na haar breuk met de socialistische partij door onder andere Paul Goossens werd geïntroduceerd bij de groenen. Over journalistieke mittspielers gesproken).
‘Hoezo, “iedereen”?’
(Aan Yves Desmet, die Geert Buelens in Humo meer stellingen voorschotelde dan vragen, inclusief zijn eigen journalistieke overtuiging: “Vorig jaar was iedereen blij dat Rutte en Macron het hadden gehaald van Wilders en Le Pen“. Dit terwijl Le Pen 38% van de stemmen haalde in de 2de ronde van de presidentsverkiezingen en Wilders zetels won, waar Rutte er verloor)
‘Waarom ondervraagt u de burgemeester van onze hoofdstad niet in onze taal?’
(Aan Terzake-reporter Willem Van Mullem, die Brussels burgemeester Philippe Close (PS) een uitgebreid interview in het Frans gunde, terwijl Brussel tweetalig is en maar overleeft dankzij het geld van Vlaanderen)
‘Welk geschut zouden jullie bovenhalen als Vlaams Belang een rechtse dictatuur zou goedpraten?’
(Aan alle Vlaamse media met uitzondering van De Standaard, de énige krant die de PVDA in de voorbije week aanpakte omwille van schandalige steunbetuigingen aan het linke regime in Venezuela. Een krant als De Morgen, met alle moraalridders die daar werken, vond in deze komkommertijd geen ruimte voor de linkse vrijage met een dictatuur)
‘Wat vindt u van het plan om een islamitisch slachthuis te bouwen voor onverdoofd slachten?’
(Aan Tom Meeuws, de Antwerpse socialist die zich in het verleden liet inhuren door de vzw Islamitisch Offerfeest, dezelfde vzw die nu geld inzamelt voor de bouw van een mohammedaans slachthuis, waar het Vlaams verbod op onverdoofd slachten omzeild zou worden. Vreemd genoeg wordt Meeuws zelden aangesproken op zijn vroegere hand- en spandiensten voor deze vzw)
‘Hoe gaan jullie afrekenen met het hardnekkige cliché dat feministen preutse kwezels zijn?’
(Aan de Franse vrouwenrechtenbeweging Femmes Solidaires, die er in tijden van oprukkende islamisering in de banlieus van Parijs niet beter op gevonden heeft dan de oorlog te verklaren aan de melige vakantie-ansichtkaartjes waar wat bloot op te zien is)
‘Krijgen fietsers in het grote fietsland Nederland dan altijd voorrang op de drukke doorvoerwegen?’
(Aan iedereen die het zo onbegrijpelijk vindt dat fietsers soms voor het rood komen te staan als ze botsen op een drukke autoweg zoals de Ring rond Leuven, waar geen fietstunnels of fietsbruggen voorzien zijn)
‘Hoe kan er nog onderhandeld worden over een verbod?’
(Aan de joodse CD&V-kandidate Rezi Friedman, die in de slechtste tsjeven-traditie enerzijds voor het verbod op onverdoofd slachten is, maar anderzijds vindt dat er nog ‘dialoog’ moet zijn over de toepassing van het verbod)
‘Sinds wanneer is het geen nieuws meer wanneer een Europese leider straffe uitspraken doet over ons land?’
(Aan de meeste media (met een enkele uitzondering zoals VTM Nieuws) die deze week deden alsof Victor Orbán het Vlaamse Schild & Vrienden níet ontvangen had en alsof de Hongaarse premier tijdens die ontmoeting niet gewaarschuwd zou hebben dat België in de toekomst sterk zou kunnen veranderen door massale immigratie)
‘Wat voor mensen weigeren de orgaandonatie van een overleden familielid?’
(Aan Luc Colenbie, donorcoördinator in het UZ Gent, die aangeeft dat nabestaanden in ongeveer 15% van de gevallen postume orgaandonatie weigeren. Net deze week werd in Nederland bekend dat het vooral Turkse en Marokkaanse Nederlanders zijn die orgaandonatie om cultureel-religieuze redenen afwijzen)
‘Is het dan echt zo makkelijk om bij jullie in de gunst te komen?’
(Aan alle N-VA-haters die deze week Doorbraak-medewerker Philip Roose aan de borst drukten, omdat hij in Knack rustig en redelijk zeer terechte kritiek uitte op de N-VA. Het was komisch om te zien hoe Roose plots op het schild geheven werd door mensen die tot voor kort zijn bloed konden drinken)
‘En dat moeten wij geloven?’
(Aan Kris Peeters, die nu toegeeft dat hij zij villa in Puurs nooit te koop heeft gezet, maar volhoudt dat hij gewoon graag nog eens in zijn tuintje zit. Zou de eigenaar van het appartement in de Antwerpse Goede Hoopstraat al een andere huurder hebben voor na 14 oktober?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Tags |
---|
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.