Vergeten vragen van de voorbije week (109)
foto © pixabay.
Als je in de wolken bent over de meest perfecte en duidelijke persconferentie aller tijden, dan vergeet je soms wat vragen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Hoe belangrijk is energie-onafhankelijkheid?
(Aan minister van Energie Tinne Van der Straeten, die moet instaan voor bevoorradingszekerheid: ‘We moeten ook samenwerken met de buurlanden’. De federale regering spreekt nóóit over energie-onafhankelijkheid, wat doet vermoeden dat we na de sluiting van de kerncentrales gewoon massaal energie gaan importeren. Inclusief buitenlandse kernenergie. Zei daar iemand ‘symboolpolitiek’?)
Wat mag een burger nog verwachten van de overheid?
(Aan de Waalse econoom Etienne de Callataÿ, die de lat laag wil leggen: ‘Het is absurd om op elk moment stroom te garanderen’. Burgers moeten er maar mee leven dat het licht af en toe uitgaat. Misschien een voorsmaakje van hoe paars-groen de kernuitstap gaat verkopen. Welke kerntaak houdt de overheid zo nog over? Keer op keer moet de belastingbetaler maar aanvaarden dat ‘het is wat het is’.)
Waar haalt The New York Times de mosterd?
(Aan Tom De Smet van De Morgen, die verwijst naar een artikel over Sanda Dia in The New York Times: ‘België krijgt stilaan de reputatie van een land waar racisme en neonazisme gedoogd worden’. Maar The New York Times baseert zich natuurlijk op gekleurde berichtgeving van Vlaamse kranten zoals De Morgen. Vlaanderen voortdurend zwartmaken tot in het buitenland, tot buitenlandse kranten dat overnemen, zodat je kan jammeren over ons negatieve imago in het buitenland: de kringloop van linkse (zelf)haat is érg pervers.)
Hoeveel topambtenaren worden politiek benoemd?
(Aan De Standaard, waar ze de ministeriële kabinetten in vraag stellen: ‘Is de Belgische ambtenarij dan zo zwak, incompetent of politiek onbetrouwbaar?’. Nou… minstens politiek onbetrouwbaar, ja. Daar zitten decennia van politieke benoemingen voor iets tussen. Dat De Croo weer een leger cabinettards aanstelt, is maar één luik van het probleem. Het andere luik is dat Vivaldi weer alle topambtenaren politiek gaat verdelen. Waardoor de volgende regering weer een leger cabinettards nodig zal hebben. De Belgische politiek is één grote vicieuze cirkel.)
Waar ligt het Universitair Ziekenhuis Brussel?
(Aan Ecolo-minister Alain Maron, die niet goed tegen kritiek kan: ‘Eén Vlaams ziekenhuis valt ons aan, maar we horen niets over de stijgende opnames in Antwerpen’. De Brusselse minister van Gezondheid verwijst naar het Nederlandstalige UZ Brussel, dat al weken aan de alarmbel trekt. Het UZ ligt in Jette, maar ‘allemaal Brusselaars‘ geldt alleen in goede tijden. In slechte tijden zijn de booswichten weer flamand.)
Hoe succesvol waren de ‘terugverdieneffecten’ van Verhofstadt?
(Aan Karel De Gucht, die in Knack beweert dat hogere pensioenen geld opbrengen voor de staatskas: ‘Zestigers en zeventigers willen volop van het leven genieten. Het geld dat besteed wordt aan hogere pensioenen, zal dus meteen uitgegeven worden. Vooral de btw zal er wel bij varen’. Nu zijn er twee mogelijkheden: ofwel hebben senioren dat hogere pensioen niet echt nodig, want ze gaan er toch alleen maar mee ‘funshoppen’. Ofwel haalt Open VLD weer het paarse sprookjesboek boven.)
Welke rol heeft het paleis gespeeld tijdens de formatie?
(Aan Karel Verhoeven, die de koning prijst: ‘Vijftien maanden lang was hij de belangrijkste factor van institutionele stabiliteit. Hij bleef uit het gewoel en kon de vrijheid nemen om de onderhandelende partijen nieuwe paden op te sturen. Hoe creatiever hij daarin was, hoe beter’. De Standaard komt wel érg vlot tot de conclusie dat de koning neutraal gebleven is. Terwijl er toch nog veel vragen onbeantwoord zijn. Welke voorkeur had het paleis op welk moment? Welke politici hebben het meeste bescherming gekregen, welke zijn in de wind gezet? Wie had het meeste invloed op de koning? Welke journalist spit dat eens uit?)
Waarom niet meteen alle broeikasgassen afschaffen?
(Aan de leden van het Europees Parlement, die de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 willen reduceren met 60%. Dat is nog meer dan de 55% die de Europese Commissie naar voor schuift, wat al straffer was dan de 40% die niet zo lang geleden voorzien was. Ziet niemand nog wat voor een absurd opbod hier bezig is?)
Hoeveel meisjes hebben net hetzelfde meegemaakt?
(Aan de nieuwe Miss Limburg, die geen contact meer heeft met haar Marokkaanse vader: ‘Het werd niet aanvaard dat hij een relatie had met een Belgische. Ook al woont hij nu op een twintigtal kilometer van onze deur, toch zie ik hem nooit meer’. Gemengde huwelijken: niet altijd een succesverhaal. Hoeveel kinderen hebben ondertussen hetzelfde verhaal?)
Wat hebben Brusselaars aan informatie over Marrakesh?
(Aan Brussels parlementslid Hilde Sabbe, die beweert dat allochtonen de coronaregels wél goed kennen: ‘Als je hier in Brussel ook maar enkele minuten naar een Marokkaanse zender kijkt, stuit je onveranderlijk op een fragment waarin heel uitvoerig wordt uitgelegd waar in Marrakesh en Essaouira je een mondmasker moet dragen’. Dat is fijn. Als Brussel Marrakesh zou zijn. Wat het nog nét niet is.)
Aan welke kassa mag ik de wijn afrekenen?
(Aan Delhaize, waar personeelsleden voortaan een hoofddoek mogen dragen. Het is bijna schattig om te denken dat de kous daarmee af is. Waarom zou een diepgelovige moslima straks niet weigeren om de alcoholische dranken aan te raken? Zo ging het al in andere westerse landen. Want dit gaat niet over de hoofddoek: de hoofddoek is maar één stap.)
Wat voor farce is die Congo-commissie?
(Aan CD&V, die een controversiële ‘experte’ (niet duidelijk welke expertise precies) niet wil terugtrekken uit de Congo-commissie. In plaats daarvan wil CD&V nog een extra Rwandese Belg toevoegen – maar dan iemand die meer op de lijn van het Kagame-regime zit als het over de genocide van 1994 gaat. Elke partij een expert, elk kamp een afgevaardigde: en dat stelletje ongeregeld gaat straks bepalen wat de Belgen zogezegd verschuldigd zijn.)
Hoeveel geld is er al EXTRA vrijgemaakt voor Cultuur?
(Aan komiek Koen De Poorter, die niet heel subtiel uithaalt naar Jan Jambon: ‘Ik vrees dat sommige politici een paar keer te veel uitgejouwd zijn op awardshows. Dat er nu die onuitgesproken triomf is: ‘Sterf maar lekker, linkse kunstenaartjes’’’. Alle besparingen zijn teruggedraaid. Jambon heeft koffers extra geld aangesleept. Het maakt geen verschil. Deze mensen zullen N-VA altijd blind blijven haten.)
Welke Congolese partner kan kunst goed beheren?
(Aan Mohamed Ouaamari, die een zéér originele column schreef over ‘roofkunst’: ‘Stop dat in een kist, prop deze vol met krantenpapier om het te beschermen, timmer de kist dicht en stap naar het dichtstbijzijnde postkantoor om het sito presto terug te sturen naar waar het vandaan komt’. Makkelijker gezegd dan gedaan. Welke betrouwbare partner hebben we in Congo om kunst in bewaring te nemen? Welke garanties hebben we dat het corrupte regime de objecten niet per opbod verkoopt? Of weggeeft aan de Chinezen?)
Wat heeft Luxemburg-stad dat Antwerpen níet heeft?
(Aan Kris Peeters, die ondervoorzitter mag worden van de Europese Investeringsbank. Peeters belooft dat hij zal verhuizen naar Luxemburg-stad, waar de zetel van de bank is. Tot nu was Peeters nooit (écht) weg te slaan uit zijn Puurs. Zelfs niet voor uitzicht op ‘t Schoon Verdiep. Hoeveel schuift dat eigenlijk, ondervoorzitter zijn?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Tags |
---|
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.