JavaScript is required for this website to work.
Media

Vergeten vragen van de voorbije week (135)

Dominique Laridon12/4/2021Leestijd 4 minuten

foto © Belga

Journalisten bereiden ons al een week voor op een langere sluiting van de horeca, en dus vergaten ze veel vragen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wat was de rol van de broers?

(Aan de journalisten die slechts zijdelings aandacht hebben voor Youssef El Kaouakibi, de broer die samen met zus Sihame aan de knoppen zat bij Let’s Go Urban. Over Said El Kaouakibi al helemaal geen woord, ook al is over die broer nog veel meer te vertellen. Hoe kan je zo uitgebreid berichten over dit schandaal, en toch zo obstinaat wegkijken van de familie?)

Welke vrijheden wilt u voorgoed schrappen?

(Aan hoogleraar milieubeleid Pieter Leroy, die droomt van de dictatuur: ‘Misschien moeten we voor het klimaat hier en daar wat van onze vrijheden en privileges opgeven, voorgoed. Dat moet je durven te vertellen, daar moet je leiding aan geven’. Dat passeert zonder opvolgvraagje. Alleen virologen en  klimaatwetenschappers kunnen zo nonchalant al onze duurbevochten vrijheden opzij schuiven.)

Wat als dit in Antwerpen was gebeurd?

(Aan de kranten, die hooguit op hun regionale bladzijden bericht hebben over de fietsrekrel in Gent. De Groen schepen-in-spe Hafsa El-Bazioui heeft er daar voor gezorgd dat een fietsrek weggehaald werd voor de deur van haar zus, zonder goede reden. Mooi staaltje groene hypocrisie én machtsmisbruik, maar blijkbaar niet veel aandacht waard. Tot El-Bazioui volgend jaar ‘de eerste schepen met een hoofddoek’ wordt: dán zullen de nationale bladzijden wel vrijgemaakt worden.)

Hoe zullen we hen berechten?

(Aan Kristof Calvo (Groen), die jongeren vanaf 16 jaar stemrecht wil geven bij de Europese verkiezingen. Als jongeren voldoende matuur zijn om mee te praten over het meest complexe beleidsniveau, dan zijn ze ook voldoende toerekeningsvatbaar om berecht te worden als volwassenen. De grote verdedigers van sneller stemrecht willen echter nooit dat jonge boefjes verantwoordelijk gesteld worden voor hun ‘jeugdzonden’.)

Waar ziet u een ‘sterke’ overheid?

(Aan Ruben Mooijman, die in het edito van De Standaard schrijft: ‘Als zou blijken dat de economische schade relatief gering is, dan heeft de crisis ons minstens één waardevolle les geleerd – dat een sterke overheid ook zo zijn voordelen heeft’. Ten eerste is de economische schade nog niet te overzien. Ten tweede slaan de economische steunmaatregelen enorme schuldenputten. Ten derde: sinds de uitbraak van de coronacrisis heeft de overheid zowat élke dag gedemonstreerd incompetent te zijn. Corona heeft bewezen dat we in ruil voor al onze hoge belastingen helemaal géén efficiënte overheid krijgen.)

Hoe lang blijft vaccinatie nog vrijwillig?

(Aan vaccinatietsaar Dirk Ramaekers, die in zijn kaarten laat kijken: ‘Het kan niet anders of de vaccinatiepas zal, met het naderen van de zomer, worden ingezet om jongeren te overtuigen. Als zo’n pas uitzicht biedt op het herwinnen van bepaalde vrijheden, zoals naar een festival gaan of reizen, zul je wel twee keer nadenken voor je weigert je te laten vaccineren’. Natuurlijk. Het is allemaal zo voorspelbaar.)

Wat mogen bedrijven in Brussel nog zelf beslissen?

(Aan Brussels staatssecretaris voor Stedenbouw Pascal Smet (Vooruit), die af wil van cafetaria’s in kantoorgebouwen: ‘Vanuit de traditie: “we mogen plattelandsmensen niet in contact brengen met gevaarlijke stedelingen”, heeft men het concept cafetaria bedacht. Zodat forenzen binnen blijven. Dat is het meest antistedelijke wat je kan doen. Dat moet anders’. Wat hebben hoofdzetels van bedrijven nog te zoeken in dat bemoeizuchtige Brussel?)

Hoe kleurrijk mag onze taal nog zijn?

(Aan Justitieminister Vincent Van Quickenborne (Open Vld), die het begrip ‘goede huisvader’ in het Burgerlijk Wetboek vervangt door ‘voorzichtig en redelijk persoon’. Maar wat nu met andere mooie woorden, die evenmin genderneutraal zijn? Wanneer schrapt Van Quickenborne achterhaalde begrippen zoals pakweg moedervlek, moederpartij en Moeder Natuur?)

Wat is er mis met Die Lore?

(Aan de Leuvense studentenkoepel LOKO, die een nieuwe codex wil uitbrengen, zonder ‘marsliederen Erika en Die Lore’. Het is waar dat de nazi’s niet elk bestaand Duits lied verboden hebben tijdens hun heerschappij. Maar Erika of Die Lore zijn geen oorlogszuchtige, obscurantische of haatdragende liederen: ze gaan over bloemen en boswachterdochters. Gaan we nu echt vallen over ‘schöne Mädchen gibt es überall’?)

Hoe broos zijn hedendaagse studenten?

(Aan literatuurprofessor Kevin Absillis, die goed op zijn tellen past: ‘Toen ik de film Turks fruit liet zien, heb ik ook eerst een trigger warning naar alle studenten gemaild waarin ik context gaf bij die film’. Waar is de tijd dat een universiteit nog diende om studenten te confronteren met nieuwe inzichten en onbekende werelden?)

Wanneer verlaat u het Vlaams Parlement?

(Aan Steve Vandenberghe (Vooruit), die in De Standaard vertelt over zijn burnout: ‘Ik wil nu focussen op mijn kerntaken als burgemeester en mijn grenzen stellen’. Behalve burgemeester van Bredene is Vandenberghe nochtans ook Vlaams Parlementslid – maar daar krijgt hij geen enkele vraag over. Gaat Vandenberghe dat parlementair mandaat er dan toch blijven bijnemen, gewoon als extra cheque?)

Wie wil er een sterke ‘president’ van de Europese Unie?

(Aan De Morgen, waar ze doen alsof Charles Michel (MR) ‘het zo slecht nog niet’ doet als Europees ‘president’: ‘Getuige daarvan is het feit dat niemand een verlenging van zijn termijn, die normaal binnen een goed jaar afloopt, betwist’. Hier is een alternatieve theorie: sterke landen zoals Duitsland en Frankrijk verkiezen gewoon een onnozele marionet, die op geen enkele manier Parijs of Berlijn bedreigt.)

Welke toekomst heeft een natie die geen elite heeft?

(Aan Emmanuel Macron, die de elitaire Ecole Nationale d’Administration opdoekt: ‘De studenten leren er veel, maar niet de taal van de bevolking’. Die afkeer voor de elite is zowat de letterlijke definitie van populisme, maar het is een populisme dat nu erg modieus is. Anti-elitarisme en anti-intellectualisme zijn pure zelfverminking. Je hoeft de elitaire bovenlaag niet leuk te vinden, maar je hebt ze wel nodig.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk. 

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties