Vergeten vragen van de voorbije week (137)
foto © Belga
Meer aandacht voor een slechte grap in ‘De Ideale Wereld’ dan voor de sluipmoord op ’t Scheldt. En geen oog voor deze vragen:
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Waar is jullie zin voor zelfbehoud?
(Aan de redacties die wegkijken terwijl ’t Scheldt wordt aangepakt. We zullen niet vragen: ‘Waar is de solidariteit?’ – die illusie hebben we niet meer. Maar journalisten kunnen tenminste bezorgd zijn om zichzelf, als woordvoerders van regeringspartijen zo driftig reageren op schrijfsels, als justitie op jacht gaat naar pseudoniemen, als websites offline worden gehaald, als het bronnengeheim op de schop gaat. Denken mainstreammedia echt dat zij nooit aan de beurt komen?)
Ontwaren wij hier enkele conservatieve reflexen?
(Aan iedereen die vasthoudt aan de naam van kunstencentrum Vooruit. Heel amusant: een progressieve Gentse kliek die zich zo verzet tegen verandering. Omdat geschiedenis en traditie blijkbaar waarde hebben. Omdat geforceerde vernieuwingsoperaties onnatuurlijk aanvoelen. Omdat verandering van onderuit moet komen, niet van bovenaf of van buitenaf. Omdat we allemaal, als het dichtbij komt, best wel gezond conservatief zijn.)
Hoe herken je een dogma?
(Aan Weekend Knack, waar het coverstuk aanklaagt dat architect een te ‘wit’ beroep is. Opvallend: het (lange) artikel maakt op geen enkele manier duidelijk waarin een huis getekend door een zwarte Vlaming verschilt van een plan opgesteld door een blanke Vlaming. We krijgen alleen te lezen dat er een probleem is en dat het opgelost moet worden. Als iets niet bewezen of geïllustreerd moet worden, alleen beleden en eindeloos herhaald, dan zou het zomaar eens een dogma kunnen zijn.)
Welke overheid gaat ooit nog een audit doen?
(Aan het Antwerps stadsbestuur, dat nog steeds spitsroeden moet lopen voor subsidies die ook vele anderen gegeven hebben aan Sihame El Kaouakibi. Journalisten schrijven geen venijnige stukjes over pakweg de stad Mechelen van Bart Somers en Kristof Calvo, want Mechelen heeft geen interne audit gedaan. En dus kan niemand de ‘onderzoeksjournalist’ uithangen door gewoon lui te citeren uit die audit. Reken maar dat vele subsidiërende overheden blij zijn dat alle aandacht naar Antwerpen gaat.)
Wat doet mensen wegvluchten uit de stadscentra?
(Aan de Confederatie Bouw, die meldt dat een huis in de stadsrand op 10 jaar tijd 100 000 euro duurder is geworden. Je zou bijna denken dat bepaalde ontwikkelingen in de centra van onze steden een soort blanke stadsvlucht versterken…)
Waar is uw respect voor het verleden?
(Aan Elke Van den Brandt (Groen), die in Brussel een reeks haltenamen ‘vervrouwelijkt’. Niemand zal betreuren dat burgemeester Etienne Demunter of kunstschilder Joseph Stallaert hun halte verliezen, maar moet de wereldvermaarde Desiderius Erasmus echt wijken voor Clémence Everard, de eerste vrouw met een licentiaatsdiploma chirurgie? En vooral: waarom verdwijnt haltenaam “Ieper” ten voordele van de Franse (!) schrijfster Marguerite Duras? ‘Ieper’ verwijst naar de Ieperlaan: een eerbetoon aan de martelaarsstad uit WO I. In welk ander land schrapt men zo argeloos oorlogsmemorialen?)
Hoe staat het met de politieke vernieuwing in Brussel?
(Aan de bestuurders van de hoofdstad, die in de nasleep van het Samusocial-schandaal beloofden om orde op zaken te stellen. Vier jaar later is niet eens duidelijk hoeveel gemeentelijke vzw’s Brussel precies telt: “Het zou gaan om een honderddertigtal, maar dat lijkt een onderschatting”. In al die gemeentelijke vzw’s zitten afgevaardigden van de bestuurspartijen geld uit te delen én op zak te steken, zonder ernstige controle.)
Wat is het verband met het vele thuiswerk?
(Aan Tom Ongena (Open Vld), die vaststelt dat ambtenaren minder vaak ziek zijn sinds de coronacrisis: “Ongena legt het verband met het Vlaamse actieplan tegen werkgebonden stress en burn-out”. In werkelijkheid zit vooral het thuiswerk er voor iets tussen. In zekere zin zegt de daling in het ziekteverzuim vooral iets over de situatie vóór corona. En over ambtenaren, zou een slecht karakter zeggen.)
Welke slogan wordt in verband gebracht met terreur?
(Aan VRTNWS, die bericht over een terreuraanslag in Frankrijk: ‘Volgens de politie zou de dader slogans geroepen hebben die in verband worden gebracht met terrorisme’. In de Franse media kan je lezen welke slogan precies: “Allah Akbar” (of wat had u gedacht?). Volgens VRTNWS is er over de motieven “nog niets bekend”. Op een bepaald moment wordt zelfcensuur desinformatie.)
Wat als we TV gewoon TV laten zijn?
(Aan journalist Paul Notelteirs, die zich zorgen maakt over politieseries: ‘Het gemak waarmee de doorsnee politiereeks de klassieke machtsverhoudingen bevestigt en romantiseert, is verontrustend’. Wij maken ons dan weer grotere zorgen over het woke-wereldbeeld dat zelfs een avondje TV vergalt, over lui die fictie problematiseren en over journalisten die ook in recensies duchtig deugpronken.)
Welke kleur heeft de suprematie in Qatar?
(Aan Layla F. Saad, auteur van Witte suprematie en ik: ‘Of je het nu leuk vindt of niet, als je wit bent, ben je sowieso medeplichtig aan een systeem dat mensen van kleur benadeelt’. Saad woont in Qatar, waar véél meer dan in het Westen vandaag een reëel suprematie-systeem bestaat. En ‘wit’ is die suprematie niet…)
Wat heeft Links de voorbije decennia anders gedaan?
(Aan filosoof Geoffroy de Lagasnerie, die de instellingen wil laten ‘infiltreren’ door de linkerzijde: ‘Links moet een programma op lange termijn opstellen om machtsposities in de staat, justitie, het onderwijs en de politie in handen te krijgen, en zo de instellingen van binnenuit te veranderen’. Alsof die mars door de instellingen niet al decennia bezig is: academische wereld, ambtenarij en middenveld zijn al láng geïnfiltreerd. Stel je trouwens de hetze voor als een rechtse denker zou opperen om de instellingen te infiltreren…)
Welk artikel moeten we nu geloven?
(Aan De Morgen, waar ze op één en dezelfde dag nogal tegenstrijdige signalen geven. Het ene artikel voert een directeur van Amnesty International op om wat dik te doen over “buitenproportioneel politiegeweld” tegenover “mensen van kleur”. Het andere artikel meldt dat Amnesty International zélf ontmaskerd is als “een moeras van verkapt racisme en oneerlijke machtsstructuren die worden gedomineerd door witte, heteroseksuele middenklasse-mannen”. Sorry hoor, maar het wordt wat moeilijk om bij te houden allemaal.)
Waar slaat dit nu weer op?
(Aan De Standaard, waar ze de Slag bij Hastings niet zo belangrijk vinden: ‘Tijd om toe te geven dat de gebeurtenis die 1000 jaar geleden door het tapijt van Bayeux bezongen werd nu in het niet verzinkt bij dat tapijt zelf. Kunst overstijgt de geschiedenis’. Hastings was een énorm invloedrijke veldslag, met een blijvende impact op de Engelse geschiedenis, cultuur en taal. “Kunst overstijgt de geschiedenis” is het soort kletskoek waar ze op een krantenredactie niet bij stilstaan, omdat ze daar denken dat het goed klinkt.)
Wat vond u van het triootje in ‘Dertigers’?
(Aan Marc Van Ranst, die immers ook uitgebreid bevraagd wordt over de dood van acteur Rik Andries. Waarom de grote viroloog niet ook zijn licht laten schijnen over het drukbesproken triootje in Dertigers, de kapitaalsverhoging bij Anderlecht, de versoepeling van de grammaticaregels, de onthullingen over André Hazes,… Van Ranst is net als zijn collega Jeremias Gobelijn toch ‘professor in alles’?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.