Vergeten vragen van de voorbije week (30)
De vergeten vragen van voorbije week.
foto © imago/INSADCO/Reporters
Alvast deze rubriek zit nu op de fel begeerde ’tram 3′! Maar ook in de 30ste week: veel vergeten vragen…
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Tot op welke leeftijd is ‘fake news‘ gepermitteerd?
(Aan de vele supporters van de klimaatspijbelaars, die alle desinformatie met de mantel der liefde bedekken. In al hun ‘jeugdig enthousiasme’ spuien deze scholieren wel de grootste onzin: dat we zonder ‘klimaatplan’ allemaal doodgaan over een paar jaar, dat de luchtkwaliteit verslechterd is in de laatste decennia, dat de dijken op barsten staan… Wie oud genoeg is om zelf te oordelen over de leerplicht, is ook oud genoeg om een paar slogans te factchecken. En anders zouden hun volwassen fans het mogen doen.)
Hoe divers is ‘Youth for Climate‘?
(Aan de progressieve pastoors die jubelen omdat scholieren zich engageren voor het klimaat, zonder zich te storen aan de frappante homogeniteit van die scholieren. Blanke ASO-meisjes met ouders uit de betere middenklasse zijn nochtans zwaar oververtegenwoordigd. Voor één keer is het groteske gebrek aan diversiteit blijkbaar géén onoverkomelijk probleem…)
Welke redactie gaat aan de slag met de tips van Mark Geleyn?
(Aan de meute die jacht begon te maken op Theo Francken, maar niet op de tips van Mark Geleyn sprong. In Terzake zei de oud-topdiplomaat: ‘De laatste 2 jaar is er zelfs in de meest gerenommeerde NGO’s ook vanalles gebeurd. De verleiding is groot in onze consulaten, in internationale instellingen’. Je zou denken: dit is Gefundenes Fressen voor elke journalist. Zeker na de schandalen over sexuele uitbuiting bij de VN en bij Oxfam. Maar neen, sommige instellingen blijven onaantastbaar.)
Willen jullie meer of minder christelijke vluchtelingen?
(Aan de Vlamingen, die de ene week vernemen dat de gezinnen van Kalifaat-terroristen een speciale voorkeursbehandeling verdienen en de week erna moeten horen dat de christenen uit het Midden-Oosten geen speciale voorkeursbehandeling nodig hebben. In alle gretigheid om Theo Francken op te knopen aan de hoogste boom, vergeet iedereen een coherente visie te formuleren op de christelijke minderheden in moslimlanden. Moeten we die eeuwenoude gemeenschappen ter plaatse in stand houden of moeten we die mensen daar dringend weghalen?)
Hoeveel stemmen heeft Assita Kanko al behaald in haar leven?
(Aan Wetstraatjournalist Simon Andries, die zich grote zorgen maakt omdat Assita Kanko op de Europese lijst prijkt: ‘Laat de N-VA Brussel los?’. De Standaard vindt het blijkbaar onbegrijpelijk dat de Zwarte Parel niet wordt uitgespeeld in het Hoofdstedelijk Gewest. Maar Kanko was nooit een stemmenkanon in Brussel. Bij de laatste verkiezingen haalde ze amper 2.663 voorkeurstemmen. Ze stond vierde op de MR-lijst, maar moest in stemmenaantal negen lijstgenoten laten voorgaan. Niet echt de grote top-transfer, dus.)
Hoe kijkt u dan naar de Blitz, het verlies van een wereldrijk, de Ierse troubles, verschillende zware recessies en een resem Islamitische aanslagen?
(Aan schrijver Joris Luyendijk, die de Britten in Humo wil afschilderen als verwende kinderen: ‘Ze zijn nooit bezet, ze hebben hun puinhopen altijd in het buitenland aangericht. Het land weet niet hoe het is om klappen op te vangen’. Groteske onzin, natuurlijk: de geschiedenis is in de laatste decennia veel harder geweest voor Groot-Brittannië dan voor pakweg het Nederland van Joris Luyendijk. Maar Luyendijk zit in het clubje van Bewonderde Bollebozen die zowat alles mogen uitkramen. Zie ook: David Van Reybrouck.)
Hoe had de Reconquista dan moeten aflopen volgens u?
(Aan monseigneur Johan Bonny, die in De Afspraak even zijn licht liet schijnen over de Spaanse Reconquista: ‘Dat is heel lang geleden en dat is bovendien slecht afgelopen’. Anno 2019 betreurt een katholieke kerkvorst het dus dat het christendom Spanje heroverd heeft. Dat is alleen logisch voor mensen die de Europese geschiedenis lezen als één lange Leyenda Negra, waarvoor wij ons alleen maar moeten schamen. Hoe lang nog voor Bonny en zijn paus de sleutels van Granada symbolisch weer aanbieden aan de nazaten van de laatste emir?)
Hebben ze geen informatici in Brazilië of op de Filipijnen?
(Aan de VDAB, die informatici gaat zoeken in Marokko. Opnieuw gaat er geen enkele aandacht naar de culturele component van arbeidsmigratie: alsof alle immigranten even eenvoudig te integreren zijn in Vlaanderen. Hebben we dan niets geleerd uit onze ervaringen met gastarbeiders: zowel die uit Italië (christenen, geslaagde integratie) als die uit Marokko (moslims, moeizame integratie)?)
Hoe zou het nog zijn met ‘The Women’s March‘?
(Aan alle media die lyrisch bericht hebben over The Women’s March tegen Trump in 2017, maar heel wat minder aandacht hadden voor de 3de editie die dit jaar doorging. Ondertussen is namelijk duidelijk geworden dat de organisatie zelf niet zo zuiver op de graat is: verschillende grote vrouwenorganisaties hebben zich gedistantieerd van de mars omdat enkele organisatoren er racistische en antisemitische ideeën op na houden.)
Zou Bilal ook een ‘held’ zijn als hij jouw zusje had laten verkrachten?
(Aan rapper Soufiane Eddyani, die een persconferentie gaf om zijn vriend Bilal A. – artiestennaam Moreno – een ‘held’ te noemen, ook al prostitueerde hij kinderen aan perverten. Onbeduidende prulventjes zoals Soufiane en Bilal moet men geen forum blijven geven: men moet hen de mond snoeren met de keiharde feiten, want die zijn ernstig genoeg.)
Hoe selectief is de bewondering voor de Britse democratie?
(Aan iedereen die vorige week vertederd was door het schone ceremonieel van het Britse Parlement: de eeuwenoude rituelen, de archaïsche stemprocedures, de woelige debatten, de kleurrijke voorzitter … Tegelijkertijd halen deze gelegenheidsanglofielen hun neus op voor het brexitreferendum. Ze zien de Britse democratie graag als exotische folklore, maar het volk en zijn vertegenwoordigers moeten wel netjes in de pas lopen.)
Wie of wat houdt u tegen om de mediasubsidies open te breken?
(Aan Mediaminister Sven Gatz, die de redactie van Charlie Magazine vorige week liet weten dat er dan toch géén subsidies zouden komen. De gevestigde media worden rechtgehouden met miljoenensubsidies, maar voor een nieuw digitaal project heeft Gatz geen geld. Hoe lang is die oubollige vriendjespolitiek nog houdbaar? We vragen het voor een vriend…)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
Amerikakenners Roan Asselman en David Neyskens bespreken de actualiteit aan de overkant van de oceaan.