JavaScript is required for this website to work.
post

Vergeten vragen van de voorbije week (81)

Dominique Laridon20/1/2020Leestijd 4 minuten
Decraene in Australië.

Decraene in Australië.

foto © vrt

‘Nieuwe verkiezingen betekenen het einde van het land,’ zegt de SP.a-voorzitter. Een vergeten vraag is dan: ‘Wat zegt dat over dit land?’

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Wat doe je hier nog?

(Aan Brussels PS-politicus , die overweegt om zich kandidaat te stellen voor de presidentsverkiezingen in Guinee. Als je zoveel voelt voor je herkomstland dat je zelfs overweegt om het te gaan leiden, waarom hou je dan nog vast aan je Belgische nationaliteit? Waarom verdoe je nog je tijd als schepen in Elsene?)

Wanneer ontploft het nog eens in Limburg?

(Aan de holebi’s van Beringen, die voorlopig géén regenboogzebrapad krijgen. Oppositieraadsleden Youssef El Ballata en Ömer Ünlü weigerden om voor te stemmen, ook al steunde hun fractie het voorstel. Schepen Hilal Yalçin ziet de noodzaak niet.

Het Belang van Limburg maakt voorzichtig gewag van de ‘moslimachtergrond’ van sommige gemeenteraadsleden. Zelfs een onnozele verfpotmaatregel ligt gevoelig, tenminste bij extremisten. Blijkbaar zitten er genoeg extremisten verscholen in het bronsgroen eikenhout.)

Wat kopen wij met uw schaamte?

(Aan PR-adviseur Arno Creve, die binnenkort zijn eerste bedrijfswagen krijgt: ‘Mijn oproep aan mijn collega-bedrijfswagengebruikers is de volgende: heb wat meer schaamte elke keer dat je in die door het werk gesponsorde wagen kruipt’. U leest het goed: de 25-jarige Creve heeft net zelf gekozen voor een bedrijfswagen, maar wil er wel beschaamd over zijn. Nu publiceert de VRT wel meer bizarre opiniestukken, maar dit is politiek-correcte masturbatie van een nieuw niveau.)

Wat is het verschil tussen Israël en China?

(Aan PVDA’er Tom De Meester, die in de Gentse gemeenteraad schiet op een handelsmissie naar Israël: ‘Het is alsof je in de jaren ’90 op handelsmissie zou zijn gegaan naar de apartheidsstaat Zuid-Afrika’. Selectieve scrupules, want nog maar vorig jaar trok een Gentse handelsmissie naar China — ook niet bepaald een mensenrechtenkampioen. Misschien kunnen communisten geen kwaad doen voor PVDA. Of misschien — heel misschien — zijn er met anti-Israël-retoriek meer stemmen te ronselen dan met kritiek op China.)

Hoe werkt de psyche van populistisch links?

(Aan Thijs Lijster, die in De Standaard een lang stuk wijdt aan de kijk van Adorno op ‘de neoliberale persoonlijkheid‘. Grappig hoe men zoveel jaren later nog steeds blijft dwepen met de Frankfurter Schule. Ook al is die mengelmoes van sociologie, Marx en Freud al lang achterhaald. En natuurlijk problematiseert men enkel rechts-populisme, zo goed als nooit de linkse tegenhanger.)

Wanneer mag je spreken over maffia-gedrag?

(Aan criminologe Jenneke Christiaens, die vindt we voorzichtiger moeten omspringen met de term ‘jeugdbende’: ‘Omdat de realiteit volgens mij veel complexer is dan dat. Zo vraag ik me af in hoeverre alles wat zo’n groep jongeren doet delinquent gedrag is. Als men over een bende spreekt: bedoelt men dan de gang die maffia-gewijs criminaliteit pleegt? Daar zou ik toch voorzichtig mee omspringen’. Let wel: de aanleiding is de zeer beruchte bende van het Jacques Franckplein in Sint-Gillis – bekend om meer dan 200 feiten, waaronder verkrachting en zelfgemaakte bommen gooien naar de politie. Als dit geen bende is, wat dan wel?)

Vanwaar komt het wantrouwen tegen sociale wetenschappers?

(Aan socioloog Bart Meuleman, die de negatieve ‘perceptie’ rond asielzoekers toeschrijft aan perfide politici: ‘Niet de komst van 2 miljoen asielzoekers is bepalend voor de attitudes, maar wel hoe dat feit geframed wordt’.

Alsof gewone Europeanen niets merken van die 2 miljoen extra asielzoekers, alsof hele steden niet vervreemden, alsof de hele samenleving niet aangetast is door decennia van massale migratie. ‘Het vertrouwen in de sociale wetenschap is bij politici niet bijzonder groot,’ verzucht Meuleman nog. Tja, hoe zou dat nu komen?)

Wat als een democratische meerderheid iets anders wil dan jij?

(Aan schrijfster Warda El-Kaddouri, die het niet begrepen heeft op het Vlaams Regeerakkoord: ‘Die tekst staat haaks op de waarden van een liberale westerse democratie. Het is een ethische regressie waarmee ik niets te maken wil hebben’. Weer zo’n type dat dweept met democratie, tot de democratie eens tegenspreekt.)

Wat blijft er nog over als je elke week iets afschaft?

(Aan Dirk Hendrikx van Gazet van Antwerpen, die vindt dat kerstboomverbrandingen gerust verboden mogen worden: ‘ Is de droefenis dan zo groot in gemeenten waar het niet meer gebeurt? Het maakt misschien amper verschil, maar waarom zou je het nog doen als je weet dat het schadelijk is?’

De hetze tegen kerstboomverbrandingen staat natuurlijk niet op zich: het is maar één voorbeeldje van een systeem dat op alles wil beknibbelen, van een overheid die alles aan banden wil leggen, van een clubje dat kickt op afschaffen en verbieden. Het zijn altijd weer kleine dingetjes, maar ondertussen wel erg veel bij elkaar.)

Waarom doen cijfers er niet toe in het migratiedebat?

(Aan demograaf Paul Morland, die een en ander in perspectief zet: ‘We zijn altijd een immigratieland geweest,’ zeggen we, terwijl dat onzin is. Tot voor kort waren de aantallen immigranten gering, maar vanaf het begin van deze eeuw zijn er jaarlijks gemiddeld meer immigranten het Verenigd Koninkrijk binnengekomen dan in de hele periode van 1066 tot aan de Tweede Wereldoorlog’. Toch is er ook in Vlaanderen een hele meute die blijft loeien: ‘migratie is van alle tijden’! Is er één debat zo feitenvrij als het migratiedebat?)

Wat is de meerwaarde van een reporter in Australië?

(Aan de VRT, die Steven Decraene naar Australië stuurde om verslag uit te brengen van de branden aldaar. Nochtans had de openbare omroep al een mannetje ter plaatse: Wim De Vilder was er toevallig op vakantie (VRT-ankers preken over het klimaat, maar maken wel nog leuke reisjes) en bracht enkele keren verslag uit. Maar zelfs zonder een eigen journalist ‘down under’: beeldmateriaal, verhalen en getuigenissen genoeg in omloop. De hele wereldpers bracht verslag uit, waarom moet je in godsnaam daar zelf nog een ploeg aan toevoegen?)

Welke rechten hebben vrouwen in Oman?

(Aan Het Laatste Nieuws, waar wijlen de sultan van Oman afgeschilderd wordt als een toffe peer: ‘De sultan leefde in weelde, maar was tóch een man van het volk’. Het artikel bevat vertederende verhalen over een staatshoofd dat zich incognito op straat waagt ‘om met gewone mensen te praten’, maar geen woord over de dictatuur, de censuur of de uitbuiting van migranten. Het verschil tussen een Omaans wetboek en de Sharia is niet altijd even duidelijk als het over vrouwenrechten gaat. Maar in Het Laatste Nieuws lezen wij: ‘een correcte man, die zijn personeel goed behandelde’).

Hoe ver zijn wij nog van Amerikaanse toestanden?

(Aan Ronald Meeus van De Morgen, die schiet op Fox News: ‘Het nooit aflatende spervuur van conservatieve dogma’s en hyperbolen, die onze Amerikaanse medemens dagelijks geserveerd krijgt’. Vlaamse journalisten schrijven gráág over Fox News, maar meestal verliezen ze twee dingen uit het oog. Ten eerste: in de VS heb je met MSNBC een minstens even potsierlijke tegenhanger op de linkerzijde. Ten tweede: in Vlaanderen worden de media óók eenzijdiger. Soit. Tot zover dit wekelijkse overzicht van het nooit aflatende spervuur van progressieve dogma’s en hyperbolen, die de Vlaming dagelijks geserveerd krijgt.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk. 

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties