Vergeten vragen van de voorbije week (93)
Charles Michel, niveau van onbekwaamheid al eventjes bereikt
foto © Reporters
Goed dat Paasmaandag nog mag doorgaan van Marc Van Ranst. Minder goed dat zoveel vragen ‘vergeten’ worden.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
Wie heeft uw verkiezingscampagne betaald?
(Aan Hans Kluge van de WHO, die in Knack lovend is voor de Belgische aanpak: ‘De no-nonsense aanpak van Maggie De Block. Ik zie dat graag’. Op de site van De Block kan je ondertussen lezen dat Hans Kluge de Europese directeur van de Wereldgezondheidsorganisatie werd na een verkiezingscampagne met ‘de steun van de FOD Buitenlandse Zaken, de FOD Volksgezondheid, het Riziv en de bevoegde ministers Didier Reynders en Maggie De Block’. Geen wonder dat Kluge Maggie zo graag ziet…)
Hoe dankbaar mogen we zijn voor de vele verkavelingen?
(Aan de Vlaamse bouwmeester, die al jaren zeurt dat we allemaal kleiner en compacter moeten gaan wonen. Stel je voor dat niemand nu een eigen tuin had. Stel je voor dat we allemaal opgesloten zouden zitten in een stedelijk appartementje. Hoeveel meer huiselijk geweld en psychoses zouden er zijn in het ideale Vlaanderen van mijnheer de bouwmeester? Leve de lintbebouwing, leve de fermette met gazon.)
Wie wordt de volgende gouverneur van Limburg?
(Aan Vlaams minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V), die steeds meer kritiek krijgt. Beke is een miscast als minister — en binnenkort moet de Vlaamse Regering een nieuwe gouverneur aanduiden voor Limburg. Sommige christendemocraten zouden het gouverneurschap een ‘elegante exit’ vinden voor Beke. Waarmee vooral bevestigd wordt dat christendemocraten niet altijd gespecialiseerd zijn in elegantie.)
Welke rekeningen hebben jullie te vereffenen met Wouter Beke?
(Aan de christelijke zuil, die de zorg en de sector van de woonzorgcentra nog altijd domineert. Uitgerekend vanuit dat christelijke werkveld wordt de christendemocratische voogdijminister nu zwaar onder vuur genomen. Er valt Wouter Beke inderdaad veel te verwijten, maar je kan je ook niet van de indruk ontdoen dat Beweging.net bezig is aan een wraakoefening. Onder het voorzitterschap van de eerder rechtse katholiek Beke verloor het ACW steeds meer invloed binnen CD&V.)
Wat baten Belgische evenwichten tegen het coronavirus?
(Aan premier Wilmès, die 10 experts laat zoeken naar exitscenario’s. Het werd veel te weinig benoemd, maar de hele werkgroep is doordesemd van Belgische evenwichten. Uiteraard evenveel Franstaligen als Vlamingen, want pariteit moet altijd en overal gehandhaafd worden. En de aloude machtspartijen krijgen allemaal een verbindingsofficier: Mathias Dewatripont voor de PS, Pierre Wunsch voor de MR, Inge Bernaerts als link met de CD&V, … Corona krijgt la Belgique à papa niet kapot.)
Hoe genees je het godcomplex van een viroloog?
(Aan al wie nog vat heeft op Marc Van Ranst. Vergeet zijn politieke overtuiging en zijn obsessief Twitter-gedrag: het échte probleem van Van Ranst is zijn ego. Uit dit Humo-interview bijvoorbeeld komt een man naar voor die oprecht gelooft dat hij met zijn mediaoptredens het verschil maakt tussen chaos en stabiliteit. Iemand die ook zijn eigen geschiedenis schaamteloos herschrijft: Van Ranst doet nu alsof hij de ernst van de situatie ‘net na Nieuwjaar’ al doorzag. Als dat soort leugens niet doorprikt worden, dan waant men zich al snel onaantastbaar.)
Wat maakt Van Ranst zoveel interessanter dan andere wetenschappers?
(Aan journalist Robin Broos, die een idool gevonden heeft: ‘Wie Marc Van Ranst niet wil erkennen als nationale held is onze ziekenzorg niet waard’. Die beate bewondering is overal. Niet zozeer voor Steven Van Gucht of Erika Vlieghe – allebei ‘hoger geplaatst’. Maar heel specifiek voor Marc Van Ranst. Nochtans de enige viroloog die het zelfs in virustijden niet kan nalaten om op Twitter (en voor de goeie verstaander ook in menig interview) zijn partijpolitieke oorlog verder te zetten.)
Hoe groen zijn de groene recepten?
(Aan gelijk welke groene politicus, nu gebleken is dat de lucht tijdens de lockdown níet gezonder wordt: ‘De lucht is op sommige dagen ongezonder dan vóór de lockdown’. Het autoverkeer is meer dan gehalveerd, maar onder andere het vele thuiswerk jaagt de concentratie van fijnstof de lucht in. Dit leren we dus alvast uit de lockdown: het autoverkeer met draconische maatregelen aan banden leggen levert niet echt spectaculaire winst op. Benieuwd hoeveel groene politici die conclusie op hun bord krijgen.)
Wanneer hebben jullie het buitenland ontdekt?
(Aan de journalisten die pas vorige week begonnen te beseffen dat België barslecht bezig is. Nu pas wordt vergeleken met andere landen, kijkt men ernstig naar welke maatregelen genomen werden in het buitenland en leest men eens een analyse van een internationale expert. Veel te lang hebben onze media alleen maar geluisterd naar dezelfde Belgische stemmen. Journalisten die altijd neerkijken op Vlaamse ‘navelstaarders’ zaten zelf wekenlang vast onder hun kerktoren.)
Hoe komt het dat Griekenland niet harder getroffen is?
(Aan Maarten Rabaey van De Morgen, voor wie besparingen de échte kwaal zijn: ‘Het is echt geen toeval dat Italië en Spanje nu de twee zwaarst getroffen Covid-19-landen zijn. Zonder harde besparingen in ruil voor Europese begrotingssteun was de Italiaanse en Spaanse gezondheidszorg véél beter in staat geweest om deze pandemie het hoofd te bieden’. Toen Rabaey dat schreef, waren er in Griekenland minder dan 100 coronadoden. België, een land met een uitgebreide gezondheidszorg, staat bovenaan de internationale ranglijsten. Dat krijg je dus, als activisten te lui zijn om even verder na te denken.)
Wat weet u over het ‘Peter Principle’?
(Aan Europees ‘president’ Charles Michel, die in Knack ronduit afgemaakt wordt: ‘Het ontbreekt hem aan natuurlijke autoriteit en maturiteit. Niemand luistert als Charles Michel iets zegt’. Onze ex-premier heeft het niveau van zijn onbekwaamheid al eventjes bereikt.)
Hoe kan je nog vermijden dat Salvini aan de macht komt?
(Aan Europakenner Steven Van Hecke, die Italië te hulp wil schieten: ‘Als je nu de Italianen aan hun lot overlaat, onderhandel je over twee jaar met Salvini als Italiaans premier. Bonne chance’. Of een politieke wetenschapper zich zo expliciet moet afzetten tegen een buitenlands politicus is een vraag die weldenkend Vlaanderen zich al lang niet meer stelt. Maar stel dat je Salvini wil vermijden: moet je dan niet vooral pleiten voor een migratiestop? Veel waarnemers doen nu alsof na corona alle andere problemen verdwenen zullen zijn. Valse hoop.)
Moesten mondmaskers plaats maken voor vluchtelingen?
(Aan Maggie De Block, die in Het Laatste Nieuws nog eens terugkomt op de vernietiging van de strategische voorraad mondmaskers: ‘Luister, die stock was vervallen’. De interviewer verwijst naar de getuigenis van de adjudant die verantwoordelijk was voor de noodvoorraad en die onder meer zei: ‘In 2015 besliste de overheid dat het Rode Kruis een deel van de gebouwen zou benutten om vluchtelingen op te vangen en materiaal te stockeren. Het viel me op dat we toen net moesten plaatsmaken’. Moesten de mondmaskers echt plaats maken voor vluchtelingen? De vraag is misschien te pijnlijk om te stellen.)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Tags |
---|
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.