Vergeten vragen van de voorbije week: aflevering 20
De vergeten vragen van voorbije week.
foto © imago/INSADCO/Reporters
Deze week gaan we langs in (onder meer) Zelzate, Middelkerke, Sint-Katelijne-Waver, Mechelen én Gent. Er is overal wel iets vergeten.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOok de voorbije week zijn veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:
In welke gemeenten gaat N-VA het cordon opblazen?
(Aan Bart De Wever, die reageerde op het PVDA-bestuur in Zelzate met de woorden: ‘Er zijn voor ons nu ook geen beperkingen meer’. Inderdaad: als de Vlaamse rechterzijde het cordon tegen het VB in stand houdt nu de linkerzijde de Rubicon is overgestoken, dan is het officieel de domste rechterzijde ter wereld. Er zijn gemeenten waar nog geen coalitie is en waar een meerderheid met N-VA en VB mogelijk is (Aalst, Ninove). Waar wacht De Wever op?)
Waarom hebben die tekenfilmfiguurtjes geen gezicht?
(Aan ‘Moslim Kids Entertainment’, het bedrijf dat in een parochiezaal in Sint-Katelijne-Waver een ‘Moslim Kids Day‘ organiseerde. Zowel op de affiche voor het evenement als in de tekenfilms van MK Entertainment hebben de figuurtjes geen neus, ogen of mond: het gelaat is niets meer dan een blanco ovaal. Het is in de islam breed aanvaard dat je het gezicht van Allah of de profeet niet mag afbeelden, maar alleen de echte fundamentalisten tekenen ook meisjes van 6 met een hoofddoek en zonder gezicht.)
Waar was de massale verontwaardiging over het lot van Asia Bibi?
(Aan de heren en dames commentatoren, die zich drukker maakten over CNN-journalist Jim Acosta – die zijn pasje voor het Witte Huis verloor – dan over Asia Bibi – die haar vaderland en haar leven dreigt te verliezen. Asia Bibi heeft eigenlijk alles om een icoon te zijn voor westerse feministen en voorvechters van de vrije meningsuiting. Toch is ze vandaag niet de heldin van onze weldenkende elite. Misschien doet ze toch iets verkeerd: ze maakt moslims woedend.)
Welk belang hechten we nog aan het concept ‘nationaliteit’?
(Aan minister van Jeugd Sven Gatz, nu er met Ivo Shimwa een asielzoeker zonder onze nationaliteit de Vlaamse jeugd vertegenwoordigt. Blijkbaar maken de Vlaamse decreten dit perfect mogelijk, terwijl je wél de Belgische nationaliteit moet hebben om gemeenteraadslid te worden in Zoerle-Parwijs. Het is niet verbazend dat een instelling als de Vlaamse Jeugdraad het concept ‘nationaliteit’ volledig wil uithollen, maar het blijft bitter dat de Vlaamse Regering dit soort stunts laat passeren.)
Hoe lang nog voor er naast elke schooldirecteur in Gent een politiek commissaris zit?
(Aan onderwijsschepen Elke Decruynaere, die 100 Gentse scholen laat doorlichten op hun omgang met ‘diversiteit’ en ook een ‘coach tegen vooroordelen‘ naar (lagere) scholen stuurt. Die coach zal zich zelfs inlaten met de studiekeuze. Het valt te vrezen dat de Gentse groenen hun greep op de scholen alleen maar zullen verstevigen, als Mathias De Clercq straks zijn liberale ziel verkoopt om toch maar burgemeester te mogen worden.)
Hoeveel mensenlevens heeft Pétain gered tijdens de Eerste Wereldoorlog?
(Aan iedereen die vond dat de Franse president Macron Philippe Pétain geen ‘groot soldaat’ mocht noemen, omdat de maarschalk tijdens W.O. II heeft meegewerkt aan de jodenvervolging. Blijkbaar wissen de zonden alle goede daden uit. Nochtans heeft geen enkele Franse generaal in W.O. I zoveel mensenlevens gered als Pétain: zijn defensieve strategie ging lijnrecht in tegen de offensieve tactieken van bijvoorbeeld een Joseph Joffre, die veel meer bloed aan zijn handen heeft.)
Waaraan dankt Jan Jambon zijn populariteit?
(Aan de N-VA, die Jambon naar voor schuift als volgende minister-president omdat de grijze Geert Bourgeois niemand warm maakt voor – meer – Vlaanderen. Jambon was de voorbije jaren een solide steunpilaar van de Belgische regering, een trouwe luitenant in de schaduw, die zelden een straffe uitspraak deed en braaf zweeg over alles wat communautair is. Zo werd hij zelfs populair in Wallonië. Maar sinds wanneer is dat een adelbrief voor een Vlaamse minister-president?)
Welke Belgische kranten lezen jullie?
(Aan de journalisten van The New York Times, die Theo Francken afschilderden als een Vlaamse Trump – en dat niet voor het eerst. Je voelt bij dit soort buitenlandse berichtgeving heel duidelijk de invloed van de demonisering in Franstalige kranten. Correspondenten uit het buitenland beheersen veel vaker het Frans dan het Nederlands: ze lezen dus meestal Franstalige kranten en krijgen zo een vervuild of zelfs vergiftigd beeld van Vlaanderen en Vlaamse politici.)
Hoe komt het dat wij altijd moeten oppassen voor hún gevoeligheden, maar dat omgekeerd alles altijd moet kunnen?
(Aan de organisatoren van het vredesconcert in de Mechelse Sint-Romboutskathedraal, waar het einde van de Eerste Wereldoorlog onder andere werd herdacht met een oproep tot islamitisch gebed. Wat een symboliek: in het hart van het katholieke geloof in dit land – de Sint-Rombouts is de hoofdkerk van de Belgische Kerkprovincie – wordt nu opgeroepen tot onderdanigheid aan Allah. Als christenhond bent u in de heilige plekken van de islam in de verste verte niet welkom.)
Wanneer is die verdomde oorlog voor jullie eindelijk voorbij?
(Aan al diegenen die de nieuwe minister van Defensie Sander Loones het oorlogsverleden van zijn overleden opa voor de voeten wierpen. Loones zag zich genoodzaakt om zijn grootvader vrij te pleiten aan de hand van archiefstukken. Voor sommige mensen kan de Tweede Wereldoorlog nooit lang genoeg duren. Ze krijgen er gewoon geen genoeg van.)
Hoeveel Turken wonen er in Middelkerke?
(Aan Jean-Marie Dedecker, die in Knack beloofde om kordaat op te treden tegen toeter-Turken in feeststemming: ‘Als burgemeester zal ik alle auto’s van zo’n trouwstoet confisqueren’. De eerstvolgende Ottomaanse karavaan op de Kustbaan is gewaarschuwd.)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig.
Voor deze rubriek weer een tijd onder water duikt: enkele vragen die zelfs in de laatste rechte lijn naar de verkiezingen hardnekkig worden ‘vergeten’.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.