Vlerick Business School geen kweekschool voor politici

Wat in 1953 begon als een seminarie en beperkte opleiding aan de Gentse Universiteit is nu een begrip geworden in de Vlaamse zakenwereld: de Vlerick Business School is Vlaanderens, ja zelfs Belgiës meest succesvolle internationale managementschool. Een top-drie in de Benelux, top-20 in Europa en op sommige domeinen top-30 in de wereld. De Vlerick Business School heeft generaties bedrijfsleiders opgeleid en draagt tot  vandaag bij tot de economische ontwikkeling van Vlaanderen. De rol van de school op de Vlaamse economische opgang wordt uit de doeken gedaan in Vlerick Boys. Een Vlaamse meritocratie.

Eén hoofdstuk van het boek besteedt bijzondere aandacht aan de relatie van de school met de politieke wereld. En die relatie is niet eenvoudig te duiden. Wel vallen twee zaken op. Ten eerste zijn er bitter weinig politici die zichzelf Vlerick-alumnus mogen noemen. Ten tweede hebben oud-studenten van de Vlerick-school die succesvolle bedrijfsleiders en ondernemers zijn geworden steeds meer kritiek op het politieke bedrijf.

Kris Peeters en de anderen

De alumni die echte toppolitici zijn geworden, moeten met een vergrootglas worden gezocht. Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) is de uitzondering. Hij is een oud-student van de school maar is geen MBA’er van Vlerick. Hij volgde er slechts een aanvullende financiële opleiding. En Kris Peeters kan men moeilijk een raspoliticus noemen. Hij was jarenlang het gezicht van kmo- en zelfstandigenorganisatie Unizo vooraleer hij in 2004 in de Vlaamse regering stapte. Een andere alumnus die een link heeft met de politiek is Wouter Gabriëls. De zoon van voormalig VU-voorzitter en VLD-minister Jaak Gabriëls was aan het einde van de periode dat Guy Verhofstadt premier was diens kabinetschef. Momenteel werkt Wouter Gabriëls bij zakenbank Lazard. Fernand Huts, topman van Katoen Natie en alumnus van de school, was in de jaren 1990 een tijdlang kamerlid voor de VLD. Het werd geen groot succes. Hetzelfde kan worden gezegd van Peter Leyman. De voormalige topman van Volvo Cars Gent werd in 2007 verkozen op de CD&V-kamerlijst. Na een aantal maanden gaf hij er de brui aan. Luc De Bruyckere (ex-Ter Beke, ex-Voka voorzitter en nu nog bestuurder bij Vlerick Business School), een echte Vlerick-boy, werd in het verleden meermaals aangesproken om in de politiek te stappen. Hij hield telkens de boot af.

‘We zijn het beu’

Dat alumni van Vlaanderens belangrijkste businessschool zich niet in de politiek engageren, betekent niet dat ze er zich ver van houden. Integendeel, ook hen vinden we terug bij wat we ondertussen het legioen van malcontente CEO’s mogen noemen. Op een niet gecoördineerde manier uiten ze zelden geziene scherpe kritiek op het regeringsbeleid. Het gaat dan vooral om de maatregelen die de federale regering-Di Rupo sinds haar aantreden eind 2011 heeft genomen. De ergernis heeft betrekking op de hoge loonkost die de concurrentiekracht van de ondernemingen aanzienlijk aantast, de hoge belastingdruk in het algemeen en de aanhoudende rechtsonzekerheid (onder meer de onduidelijkheid bij fiscale controles en het regelmatig aftoppen van de notionele intrestaftrek). De uitspraken van Luc Bertrand over de marxistische regering-Di Rupo en de ergernissen van baggerkoning Jan De Nul zijn ondertussen algemeen bekend. Wat de Vlerick-alumni betreft, kwam Luc De Bruyckere bij zijn speech op het Voka-congres in november 2011 zeer scherp uit de hoek. ‘De werkgevers zijn het beu’, gaf hij Di Rupo mee.

Een minder bekende Vlerick-alumnus die zich steeds meer in het politieke debat mengt is Pieter Casneuf van het informaticabedrijf Adam Software. In verschillende interviews in de loop van 2012 liet Casneuf herhaaldelijk weten dat hij voor de uitbreiding eerder naar Oost-Europa dan naar België zelf kijkt. Casneuf: ‘Het kader voor ondernemen heeft in België geen toekomst voor ons. Als we aanwerven, werven we aan in het buitenland.’ Over de regering-Di Rupo stelde hij dat de Vlaamse partijen de stekker uit de regering moet trekken zodat ‘het PS-profitariaat moet kiezen: anarchie of aanvaarding van de marktrealiteit.’ Zelden kwam het wantrouwen tegenover de politiek bij bedrijfsleiders zo sterk naar buiten als in de uitspraken en standpunten van Casneuf.

(kadertje en logo meer lezen)

Alain Mouton, Vlerick Boys. Een Vlaamse meritocratie, Pelckmans, 2013, 236 blz, € 24,95, isbn 978 90 2897 137 0