Weervrouw Jill Peeters geeft ons (ijdele) hoop

Met een van de sterkste propagandacampagnes van deze tijd leggen klimaatactivisten hun tegenstanders doeltreffend het zwijgen op. Ondertussen blijft men ons hoop geven dat CO2-reductie een realistische oplossing is. In deze vrije tribune noemt communicatie-expert Jan Roel van Rhee de eenzijdige CO2-focus tijdverspilling. 

Jill Peeters vertelt…

In het VTM-Nieuws van 9 augustus vertelt klimaatactiviste Jill Peeters met veel passie dat er nog steeds hoop is om CO2-uitstoot nog tijdig onder controle te krijgen. Haar redenering luidt, ‘Als een klein land als het onze het goede voorbeeld geeft, dan volgen grote landen ook wel.’

Alsof de Chinese of Russische leiders elke dag met veel aandacht volgen wat ‘voortrekker’ Vlaanderen doet op vlak van klimaataanpak… Ze vervolgt met ‘als we eens beginnen met vlees, vis en zuivelproducten als een delicatesse te beschouwen, dat is al een goed begin.’

Ik zou zeggen, eet rustig door, dit soort opofferingen zijn compleet zinloos. Het is manipulatie om hoop te geven over iets dat niet zal gebeuren (de CO2-reductie) en om mensen hiermee de verkeerde opofferingen op te dringen.

CO2-uitstoot verminderen slechts dure bezigheidstherapie

De keuze lijkt simpel: we investeren in het omgaan met de gevolgen van de klimaatverandering, of we proberen de CO2 uit de lucht te halen, of beide. Maar er is zelfs in de rijke EU onvoldoende geld (en wil) om beide te betalen zonder onmenselijk zware opofferingen.

Laat mij meteen duidelijk zijn: het investeren in wereldwijd allemaal samen CO2 uit de lucht halen, lijkt weggegooid geld. Op het vlak van de reductie CO2-uitstoot zijn er momenteel drie soorten landen. De uitstootcijfers hieronder komen van het Joint Research Center van de EU en zijn van 2018, het zijn benaderende cijfers:

Enkel EU rijk genoeg en nodige goodwill

Enkel de EU en enkele landen als Japan, Australië en Canada. hebben op dit moment de wil én het geld om de klimaatdoelstellingen te bereiken. Althans op papier, want er is nog steeds weinig gerealiseerd. Bovendien zijn er zelfs in de EU een aantal landen die weinig middelen en/of goodwill hebben.

De top 4 in de tabel is nog steeds zeer labiel op vlak van de reductie van CO2-uitstoot. Laten we realistisch zijn, in de VS heeft men voldoende geld, maar er komen om de zoveel jaar weer Republikeinen aan de macht…

China, India en Rusland hebben dan weer relatief weinig geld – opnieuw: zelfs de rijke EU kan de zware investering nauwelijks aan – en ze hebben er weinig echte steun onder de bevolking, die is vooral bezig met elke dag overleven.

De financieel zwakke landen, ten slotte, hebben simpelweg geen geld voor al die dure klimaatplannen en ook hun bevolking is enkel bezig met overleven, hetzelfde verhaal als met de vaccins dus.

Zelfs als de hele EU eensgezind haar broeikasgassen met bijvoorbeeld 50% reduceert en de rest van de wereld verhoogt de uitstoot met 12,5%  – en dat is niet veel – dan is het resulterend effect nul.

Quid belanghebbende partijen?

Op 12 augustus kopt De Morgen nog: ‘De fossiele brandstof besteedt miljoenen aan Facebook-advertenties.’ Dat klopt, maar daarnaast krijgt bijvoorbeeld de kernenergielobby voor miljarden gratis reclame via het IPCC met haar CO2 verhaal. Ook zo worden activisten ingezet voor belangen van industriële lobbyisten.

We zijn decennia lang gebrainwasht door idealisten die ons wijs maakten dat CO2-reductie alles zou kunnen oplossen.

In Groenland blijft het nog wel een tijdje koel. Maar voor de rest van de wereld is er een omvangrijke ramp op komst op vlak van klimaat. Maar er is ook een ramp in de maak op vlak van energievoorziening, grondstoffen, water, voedsel, land, ecosystemen, enzovoort. Wij kunnen als mensheid daar niets aan doen. Er groeit niet opnieuw koper of helium aan de bomen, op is op. Ooit van de Club van Rome gehoord? Dat Trump Groenland wou kopen, was niet eens zo’n slecht idee.

Doen de Loekasjenko’s van deze wereld ook mee aan CO2-reductie?

Is er iemand die echt gelooft dat de Chinese leiders, de Amerikaanse Republikeinen, Poetin, Loekasjenko, Bashar al-Assad, Bolsonaro, de Libanezen, de Irakezen, de leiders in Myanmar, Afrikaanse despoten, enzovoort plots allemaal gaan samenwerken om de CO2-hoeveelheid drastisch te verminderen … ?

Je geld inzetten op zo’n gezamenlijke CO2-reductie is wellicht de grootste onberekende gok in de hele menselijke geschiedenis. En wij moeten hierin blijven hopen en geloven?

Laat ons vooral rampenplannen uitwerken en daarin investeren. En niet ons geld weggooien in een zeer onzeker, eenzijdig en onhaalbaar plan om grote hoeveelheden CO2 uit de lucht te halen. Dit dromerige plan kan nooit lukken, en lost de meeste zaken niet op: we krijgen met zo’n plan de grondstoffen niet terug, daarmee hebben we nog steeds onvoldoende energievoorziening en vluchten er straks nog steeds miljoenen klimaatvluchtelingen in onze richting.